«شهرو خردمند» کارگردان تئاتر و از بنیان‌گذاران کارگاه نمایش، از شروع کار هنری و همچنین دوره فعالیتش در کارگاه نمایش و راه‌اندازی آن و تلاشی که برای حذف او از صحنه شده بود، گفت.
شکوه نجم‌آبادی، بازیگر تئاتر روز گذشته (پنجشنبه ۱۱ اردیبهشت) در فرانسه درگذشت.
«باغ آلبالو» به کارگردانی آربی اوانسیان نمایشی بود که ۴۷ سال پیش یعنی در روز هفتم بهمن سال ۱۳۵۱ یکی از مهم‌ترین مجموعه‌های تئاتری کشور، یعنی «تئاترشهر» را افتتاح کرد. به بهانه جشن تولد ۴۷ سالگی این ساختمان زیبا، مروری بر نخستین اجرای آن یعنی باغ آلبالو و ماجراهایش داشته‌ایم.
اسماعیل خلج نمایشنامه‌نویسی صاحب سبک است؛ نویسنده، کارگردان و بازیگر تئاتری که آثارش عموما در قهوه‌خانه‌ها می‌گذشت و قصه‌هایش درباره مردمان جنوب شهر بود. اما خلج به جز تئاتر، شعر هم می‌گوید و در کنارش نقاشی هم می‌کند؛ این روزها نمایشگاهی از نقاشی‌های او با عنوان «سایه» در خانه هنرمندان برپا شده است.
آلبرت بیگجانی با اشاره به اینکه «هر سال شاهد حضور ۳ الی ۵ اثر ایرانی در جشنواره هستیم و این نمایش‌ها مشتری‌های خودشان را دارند به‌طوری‌که خیلی مواقع بین نمایش‌های ایرانی، روسی و گرجی، خیلی‌ها تئاتر ایران را انتخاب می‌کنند.» درباره پیشینه حضور ارمنی‌ها در تئاتر ایران گفت: هم «آربی اوانسیان» و هم «شاهین سرکیسیان» هیچ ربطی به جریان‌های تئاتری ارمنستان شوروی ندارند؛ چون آنها وام‌دار اروپا بودند.
«بیژن مفید» ۲۲ خرداد سال ۱۳۱۴ در تهران به دنیا آمد و کمتر از نیم قرن زندگی کرد؛ اما در همین مدت کوتاه در آثار متعددی بازی و صداپیشگی کرد، نمایشنامه‌های بسیاری را نوشت و روی صحنه آورد و با چهره‌های مطرح جهانی همکاری کرد. تسلطش بر موسیقی و ریتم از مهم‌ترین ویژگی‌های تئاترش محسوب می‌شد و به گفته همکاران و دوستانش ریشه‌های تئاتر او به نمایش‌های آئینی و سنتی ایران برمی‌گشت.
فراز و نشیب زندگی عباس نعلبندیان را باید به دو دوره تقسیم کرد؛ دوران اوج او در کارگاه نمایش و دوران رکود و بیکاری و بدبیاری‌هایی که پشت سر هم برایش ردیف شد و سرانجام در 7 خرداد سال 1368 او را از زندگی کردن منصرف کرد. نمایشنامه‌نویس خلاقی که در چهل سالگی از دنیا رفت؛ کسی که به قول محمد صالح‌علاء «گنج بادآورده بود، زیرا برای درست شدن او هیچ هزینه‌ای نشده بود»
تئاتر پیشروی ایران چه تاثیری بر سینمای روشنفکرانه گذاشته است؟ این سئوالی است کمتر پرسیده شده، و ما آن را با پرویز جاهد مطرح کرده‌ایم. او به ما از چرایی پیشروتر بودن تئاتر و تاثیری که بر موج‌نوی سینمای ایران گذاشته، می‌گوید.
غلامحسین دولت‌آبادی (نمایشنامه‌نویس، مترجم، محقق و مدرس دانشگاه حوزه تئاتر)، با اشاره به اهمیت پژوهش در حوزه تئاتر گفت: تئاتری که گذشته و پیشینه خود را نداند به اوضاعی که امروز هست دچار می‌شود و مجبور است کارهای گذشته خود را تکرار کند.
