داستان یک پیراهن جذاب؛ یوونتوس
تا به حال برایتان پیش آمده به سراغ دفتر و کتاب‌های دوران مدرسه بروید و آن نقش و نگارهایی که اطراف معادلات ریاضی، درک مطلب انگلیسی و لغات فرانسوی و اسپانیایی کشیده‌اید را پیدا کنید؟
به گزارش ایلنا، اینیگو ترنر به یاد می‌آورد: «وقتی بچه بودم، عادت داشتم طرح و نقش پیراهن در جاهای خالی دفتر و کتابم بکشم. این خیلی وقت است که دغدغه ذهنی من است.» همین دغدغه بود که باعث شد مدیر طراحی دپارتمان فوتبال آدیداس شود. او که در منچستر به دنیا آمده و بزرگ شده، حالا روی مفاهیم پیراهن‌ها کار می‌کند و آن چیزهایی که روزگاری در صفحات چرک نویس و کنار دفتر و کتاب‌هایش نقش بسته بود، در ذهنش به کار می‌آید. خودش می‌گوید: «اینکه شغلم این باشد، آرزوی همیشگی‌ام بود.»
پیراهن‌ها نقش پررنگی در فرهنگ فوتبال بازی می‌کنند. نه تنها ظاهر تیم را شکل می‌دهند بلکه غالبا از طریق جنس لباس یا اسپانسر روی پیراهن، حس خاصی را در مورد یک دوره زمانی القا می‌کنند. ترنر می‌گوید: «من با این پلی‌استرهای براق بزرگ شده‌ام.»
اخبار را روشن کنید و اصلاً عجیب نیست که یک نفر در پس زمینه یک گزارش خبری، پیراهنی فوتبالی به تن کرده باشد. آنها در واقع یکی از گسترده‌ترین و شناخته‌‌شده‌ترین بخش‌های لباس در جهان شده‌اند و با وجود این ما اطلاعات زیادی درباره کسانی که پشت طراحی و ساخت آن هستند، نداریم. پیراهن‌ها شبیه فهرست برنامه‌های تیم در طول یک فصل هستند و رمز کسی که واقعاً آنها را طراحی کرده حتی برای آدیداس هم معما است.
ترنر توضیح می‌دهد: «یک آرشیو موجود است. تمام محصولات قدیمی در آنجا نگهداری می‌شود و در یک محیط خنک با دقت نگه داشته می‌شوند تا در اثر گرما آسیب نبینند اما اینکه چه کسی آنها را تولید کرده ما فقط درباره تاریخ اخیر اطلاعات داریم؛ 20 سال گذشته. طرح برخی از خاطره‌انگیزترین لباس‌ها مثل آلمان 1990، هلند 88 یا انگلیس همان دوره معلوم نیست از کجا آمده و چه کسی درستشان کرده.»
بنابراین طراح کارآگاه می‌شود: «ما سرنخ‌هایی پیدا کردیم.» همین باعث شد او و رئیسش به اینا فرانتسمان و تون پانکوئک برسند که حاصل هنرشان پیراهن مارکو فان باستن بود که آن گل استثنایی را به شوروی زد و همچنین لوتار ماتئوس که جام قهرمانی جهان را در رم بالای سر برد.
حالا طراحان لباس ورزشی ایده‌هایی درباره اینکه اساتیدشان چه کسانی بوده‌اند دارند اما ترنر چطور پا جای پای آنها گذاشت؟ او در دانشگاه، هنر می‌خواند که پسرعموی همسر برادرش که در آلمان کار می‌کرد به او پیشنهاد کرد رزومه‌اش را به آدیداس بفرستد و 13 سال بعد او همه کاره طراحی لباس آدیداس بود.
این شامل پیراهن جدید یوونتوس هم می‌شود. انگیزه اولیه به خاطر داستانی بود که حالا چندان واقعی به نظر نمی‌رسد. در شبکه‌های اجتماعی این شائبه مطرح شد که پیراهن راه راه سفید و سیاه یوونتوس شباهت زیادی به داوران NFL دارد و بهتر است که جای خود را به پیراهنی با طرح جدید بدهد که نیمی سیاه و نیمی سفید باشد. ترنر می‌گوید: «کاملاً مزخرف است. هرگز چنین چیزی نبوده، این خبر قلابی است، یک نفر داستان را شروع می‌کند و بقیه پخشش می‌کنند.»
وقتی اواخر زمستان نخستین تصاویر از این پیراهن‌ها منتشر شد، این طرح با دیدگاه‌های متفاوتی مواجه شد. بپه فورینو کاپیتان سابق یوونتوس گفت: «از خودم می‌پرسیدم دیگر می‌خواهند چه کار کنند. من پیراهنی را ترجیح می‌دادم که یک شماره 10 واضح پشتش داشت نه اینکه مثل مداد باشد.»
طنزپردازان هم در توییتر گفتند یوونتوس باید کاری کند تا لباسش با اودینزه و سیه نا متفاوت شود، عده‌ای هم گفتند این لباس بیشتر به اسب سوارها می‌آید که در مسابقات رسمی شرکت می‌کنند.
ترنر ادامه می‌دهد: «واقعاً از واکنش مردم به این پیراهن خبر داریم. ترجیح می‌دهیم از آن استقبال کنند. قطعاً وقتی شما کار بزرگی انجام می‌دهید نسبت به آن واکنش صورت می‌گیرد. گاهی اوقات جا افتادن یک پیراهن زمان بیشتری می‌برد. تیم باید آن را بپوشد و در اثر گذشت زمان مردم خواهند گفت، بله این خودش است، واقعاً دوست داشتنی است.
به هر حال هر کسی نظری دارد. علاوه بر آن ما فکر می‌کنیم که ماندن در این پیراهن‌های سنتی برای همیشه باعث یکنواختی و مانع از پیشرفت می‌شود.
این کاری است که در آدیداس به راحتی انجام می‌دهیم و آن تزیین ظاهر فوتبال است البته با قوانین جدید و اینکه شماره‌ها باید طبق ضوابط خاصی درج شوند، کار خیلی سخت شده. خیلی از پیراهن‌های خاطره انگیزی که سراغ داریم، در منچستریونایتد و آرسنال و تیم‌های دیگر، اگر در زمانشان شبکه‌های اجتماعی وجود داشت، واکنش‌های زیادی دریافت می‌کردند اما این لباس‌ها در ذهن مردم مانده و خیلی‌ها با آن خاطرات زیادی دارند.»
در عین حال پیراهن خانگی جدید یوونتوس در تضاد کامل با سنت‌های این باشگاه نیست. از برخی جهات، بیشتر از لباس سال‌های اخیر به سنت‌ها شباهت دارد. این خط صورتی میان سفید و سیاه را در نظر بگیرید.
ترنر می‌گوید: «صورتی یکی از نخستین رنگ‌های تاریخ باشگاه بوده. لباس‌های اول باشگاه صورتی بوده با خط‌های سیاه. این یک رنگ اساسی در باشگاه است، یکی از چیزهایی که ما را به یک داستان جذاب می‌برد. من در عین حال که فکر می‌کنم یک کار واقعاً ابداعی انجام داده‌ایم، بر این باورم که به اصل و ریشه باشگاه بازگشته‌ایم. مهم است که این نقاط عطف تاریخی را به پیراهن تیم منتقل کنیم. ما معلم نیستیم اما باید تاریخ غنی باشگاه را به شکلی در پیراهن تیم جلوه دهیم.»
راه راه‌ها هم از بین نرفته. اگر به مفهوم بزرگتر پشت این طرح دقت کنید، با صدای بلندتری شما را جذب می‌کند. هواداران در شبکه‌های اجتماعی سر و صدای زیادی راه انداختند و شعاری ساختند با عنوان «راه راه باشید!» این تصویر قدرتمندی است اگر به خوبی درک شود، هزاران هوادار یک زنجیره انسانی به شکل راه راه سفید و سیاه می‌سازند.
ترنر توضیح می‌دهد: «ما تلاش می‌کنیم تور بیندازیم برای اینکه بهترین ایده‌ها را جمع‌آوری کنیم. من به وقتی فکر می‌کنم که تیم قبل از مسابقه آماده می‌شود و دوربین‌های تلویزیونی با تصاویر کاملاً باز تیم را تحت پوشش قرار می‌دهند. مردم چه می‌بینند، تصاویری از هوادارانی که راه راه سفید و سیاه ایجاد کرده‌اند. پشت گل را تصور کنید. اگر یوونتوس حمله کند هزاران نفر را می‌بینید که آن پیراهن را پوشیده‌اند و راه راه سفید و سیاهشان با آنچه شما دارید، کاملاً متفاوت است. خیلی برجسته‌تر به نظر می‌رسد و اینها از دو راه متفاوت به یکجا می‌رسند. برای همین است که با قدرت به شما می‌گویم همه برای ایجاد پیراهن جدید با راه راه خاص تلاش زیادی کرده‌اند.»
اما یوونتوس 2019 به چه چیز شباهت دارد؟
ترنر می‌گوید: «فکر می‌کنم می‌ترکانند. آنها می‌خواهند شماره یک باشند. می‌خواهند سرآمد فوتبال باشند و از اینکه کارشان به چیزی که قبلاً اتفاق افتاده، شباهت داشته باشد از انجام آن سر باز نمی‌زنند. آنها خودشان را تیم شماره یک جهان می‌دانند و یک بازیگر مهم در عرصه جهانی تصور می‌کنند.»
فرآیندی که با بازطراحی آرم باشگاه و استفاده از جی بزرگ روی آن شروع شد، با تغییر شکل پیراهن و شعار «رو به جلو زندگی کن» ادامه یافته.
ترنر در این باره می‌گوید: «ما می‌خواهیم داستان باشگاه فوتبال یوونتوس را بگیریم و آن را به دوران بعد ببریم. این شامل تعریف یک تاریخ جدید برای باشگاه هم می‌شود. آنها به شدت در حال توسعه و پیشرفت برند فوتبالی‌شان در سراسر جهان هستند و همیشه می‌خواهند در این صنعت پیشگام باشند. بخش جدایی‌ناپذیر از این موفقیت ریسک کردن است و اینکه اولین کسی باشی که کاری را انجام می‌دهد.»
تا هواداران خود را به پیراهن جدید عادت دهند، ترنر به دنبال برداشتن گام بعدی است. این مرحله به دلایل منطقی به خوبی در حال سپری شدن است و این کاملاً قابل درک است اگر درباره‌اش فکر کنید. کافی است در نظر بگیرید چقدر باید از یک پیراهن تولید شود تا نیازهای بازار به طور کامل رفع شود. خلق مفهوم 18 ماه قبل از انجام شروع می‌شود و این یعنی ترنر و تیمش ایده‌های خوبی از آنچه یوونتوس در فصل 2021-2020 به نظر می‌رسد، دارند. خودش با هیجان می‌گوید: «اوه، بله» بانوی پیر به سر و وضعش اهمیت زیادی می‌دهد و از یک ظاهر جدید و جذاب استقبال می‌کند.
