آخرین قطرات یک «لیدر» ذاتی در استقلال

به گزارش ایلنا، در دو سه سال اخیر دو جور نگاه متفاوت به پژمان منتظری وجود داشته است. یکی نگاهی که تصریح می‌کند او در نقطه‌های پایان یک راه طولانی و در 35 سالگی در مرحله‌ای از زندگی ورزشی‌اش قرار دارد که باید آن را شروعی بر پایان وی تلقی کرد و اگر مایل نیست که گذشته روشنش مخدوش شود، به نفع اوست که هرچه زودتر شال و کلاه کند و میادین فوتبال را به‌عنوان یک بازیکن ترک گوید و وارد هر چرخه دیگر - احتمالاً مرتبط با فوتبال - شود که دوست می‌دارد.

تا سر حد امکان

نگاه دوم که البته آن نیز توأم با پذیرش حضور مدافع وسط قدیمی استقلال در مراحل واپسین کار وی است، با این نتیجه‌گیری امیدوارانه‌تر همراه و عجین است که قطرات آخر وجود پرمایه این فوتبالیست هوشمند و لیدر ذاتی نیز چنان ارزشمند است که هر آینه باید وی را حفظ کرد و تا سر حد امکان از او سود جست و حتی دو فصل دیگر را برای وی قایل بود و تنها در صورتی با وی قطع ارتباط کاری کرد که خودش نخواهد و کفش‌ها را رسماً بیاویزد.

قوه مدیریت جنگاوران

نمی‌دانیم کارلوس کی‌روش به کدام‌یک از دو طیف فکری فوق تعلق دارد اما او یک بار دیگر درصدد بردن پژمان به میدان مهم ملی بعدی ما است که همان جام ملت‌های آسیای 2019 به حساب می‌آید و از 15 دی شروع می‌شود. سرمربی پرتغالی تیم ملی ایران به واقع طی زمامداری 7 سال و 9 ماهه‌اش در فوتبال کشورمان به ندرت پژمان را نادیده گرفته و فقط در زمان‌هایی او را فرا نخوانده که وی مصدوم بوده و یا به هر دلیل دیگر در دسترس قرار نداشته و حتی در دوره دو سال و نیمه حضور پژمان در لیگ قطر و دیده نشدن بازی‌های وی، پژمان از مهره‌های اغلب حاضر در فهرست‌های کی‌روش بوده و به نظر می‌رسد این مربی 65 ساله روی تجربه و بازی آرام و حساب‌شده او برای قوام بخشیدن به خط دفاعی تیمش بسیار حساب می‌کند، زیرا هرچقدر که پورعلی‌گنجی و روزبه چشمی در مرکز خط دفاع خوب می‌جنگند و در نبردهای فیزیکی حاضرند، به مهره پرسابقه‌ای نیاز است که با سلاح تجربه‌اش به بازی فیزیکی آنها و امثال آنها عقل و درایتی را ببخشد که معمولاً در بازی‌های مدافعان وسط استاپر (متوقف‌کننده و یارکوب) غایب است و اغلب مدافعان وسط سوییپر (جمع‌کننده) صاحب آن هستند.

شفر نیز بر همین باور است

ظاهراً نظر وینفرد شفر نیز همین است زیرا در یک سال و نیمی که از شروع زمامداری وی در جمع آبی‌های تهرانی می‌گذرد، در اکثر مواقعی که پژمان سالم و در دسترس بوده، از وی سود جسته و زوج دفاع وسط را بر‌ اساس حضور او شکل داده است. البته سرمربی آلمانی استقلال در یک مقطع نیز به زوج‌های دیگری روی آورده و زمانی که پادوانی در دسترس بود، ترکیب‌های دیگری را هم امتحان کرد و درخشش مجید حسینی جوان در فصل گذشته جای همه مدافعان وسط دیگر استقلال و منجمله منتظری را تنگ کرده بود اما پس از رفع هر یک از مصدومیت‌های دوگانه و طولانی پژمان در لیگ‌های هفدهم و هجدهم شفر وی را دوباره به جلوی صف بازگردانده و در هفته‌های قبل از تعطیلی فعلی لیگ نیز پژمان در آرایش دلخواه شفر جایی محکم داشت و هرچند به دانشگر هم بیشتر از گذشته بازی می‌رسید اما این پژمان بوده که باز هم فرد طراح دفاع وسط آبی‌ها قلمداد شده است.

دغدغه‌های اول و دوم

حاصل این گزینش نیز ظاهراً به قدری خوب بوده که استقلال همپای پرسپولیس در کل 15 بازی‌اش در نیم فصل اول لیگ امسال فقط 6 بار دروازه خود را گشوده دید و بنابراین شفر به این نتیجه درست یا غلط رسیده که خط دفاع دغدغه اول او نیست و بهتر است بعد از جواب کردن گرو و تعیین تکلیف تبریزی مهاجم تازه‌ای را صید کند که راه گلزنی هر چه بیشتر را به سایر مهاجمان تیم نشان بدهد. کامل برشمردن عملکرد دفاعی استقلال در شرایطی صورت می‌گیرد که هر فرد منصف و آگاهی می‌داند استحکام و بیلان عالی دفاعی امسال این تیم تا بیش از 60 درصد محصول حضور عالی سید‌‌مهدی رحمتی در آخرین چارچوب سنگر آبی‌ها بوده و اگر او نبود، قصه چیز دیگری می‌شد.

یادگار‌های پرشمار

یادگارهای پژمان منتظری برای فوتبال ایران اندک نیست و ما در قامت آن جوان متین و تلاشگر 12 سال پیش و مرد قدری پیر و هنوز کارساز امروز همیشه فوتبالیستی را دیده‌ایم که حق را ناحق نکرده و هرجا حاضر بوده ابتدا جوانمردی را در دستور کارش داشته و حرف‌های درشت نزده و به جای آن سبب شده یارانش با طیب خاطر بابت حضور او در میدان گام‌های درشت‌تری را به سوی موفقیت بردارند.

رد ‌پای پژمان و برخی ضعف‌ها و کندی‌های حرکات او در بعضی گل‌های خورده آبی‌ها در دو فصل اخیر و به‌ویژه در لیگ قهرمانان آسیا هویدا بوده و او طبعاً عاری از ضعف نبوده اما بیلان دفاعی امسال استقلال در لیگ برتر به قدری خوب است که به رغم غیبت منتظری در چند دیدار آبی‌ها به واسطه مصدومیت، نمی‌توان او را بابت کارهای حساب شده و روحیات فرماندهی‌اش برای جنگاوران جوان‌تر تیم ستایش نکرد و وی را از هوشمندترین مدافعان 15 سال اخیر ایران برنشمرد.

چیزی فراتر از سرخپوش نبودن!

حتماً در او چیزی هست که کی‌روش بعد از اعلام غیر‌رسمی پیر بودن سید‌جلال حسینی و مطرح کردن آن به‌عنوان دلیل اصلی عدم فراخوان وی به دیدارهای اخیر تیم ملی، پژمان را همچنان انتخاب و راهی اردوها و مسابقات ملی می‌کند، زیرا فاصله سنی این دو مدافع فقط یک سال است و دلیل چنان چیزی فقط پرسپولیسی بودن سید‌جلال و آبی‌پوش بودن منتظری نیست که همگان می‌دانیم شاید یک ایراد ‌(!) برای کاپیتان اول و تمام‌نشدنی سرخ‌ها به حساب آید و یک حسن برای کاپیتان دوم و متین آبی‌ها.