قهرمانی پتروشیمی بندرامام پایان ناکامی های بسکتبال ایران خواهد بود؟

به گزارش ایلنا، قهرمانی و تصاحب یک جام معتبر در بسکتبال آسیا بعد از 5 سال. عنوانی که پتروشیمی بندرامام در جام باشگاههای آسیا با حضور 8 تیم به دست آورد آن هم در شرایطی که بسکتبال ایران بعد از قهرمانی آسیا در رقابت های 2013، تشنه یک جام بود.

ایران بعد از سه بار قهرمانی در آسیا بین سال های 2007 تا 2013 و عناوین قهرمانی باشگاههای آسیا، در 5 سال گذشته اما قهرمانی در تورنمنت های مهمی نظیر بازی های آسیایی 2014، جام ملت های 2015 آسیا و انتخابی المپیک و قهرمانی در بازی های آسیایی 2018 را از دست داده بود. دو بار عناوین سوم و چهارم پتروشیمی بندرامام نیز بین قهرمانی تیم های ایرانی در جام باشگاههای آسیا فاصله انداخت. 

در این سال ها نایب قهرمانی تیم ملی بسکتبال با مهران حاتمی در کاپ آسیا 2017 ارزشمند بود زیرا برای نخستین بار تیم های استرالیا و نیوزلند وارد رقابت های آسیایی ها شده بودند و مقام دوم ایران باارزش بود.

حسرت بسکتبال ایران از بازی های آسیایی 2014 شروع شد و تا امسال ادامه پیدا کرد زیرا با وجود توانمندی های ملی پوشان با نسلی از بازیکنان مقتدر، جای طلای بازی های آسیایی در تاریخ بسکتبال ایران خالی است. انتظاری که امسال نیز برآورده نشد و نقره بازی ها نتوانست جای طلا را پر کند. 

در برهوت طلا بود که پتروشیمی بندرامام به قول بازیکنان تیم با لشکر 8 نفره به قلب جام باشگاههای آسیا زد، قهرمان شد و طلا گرفت. 

لذت طلا

در تصاویر منتشر شده از رختکن و شادی بعد از قهرمانی تیم پتروشیمی بندرامام می بینیم بازیکنان چگونه نام مهران حاتمی سرمربی تیم را فریاد می کشند و اشک می ریزند یا در مصاحبه های خود از شاپور یاوری یاد می کنند که حامی آنها در سفر به تایلند بوده است. زحمات فدراسیون هم برای روانه کردن تیم به باشگاههای آسیا در جای خود قابل تقدیر است اما باشگاه پتروشیمی بندرامام در ادامه راه تا قهرمانی به درستی از بازیکنانش حمایت کرد.

در روزهای گذشته تلاش هایی صورت گرفت تا زحمات مربیان و بازیکنان به طرز غیرواقع بینانه ای به عناصر و مسایل دیگری ربط داده شود هر چند که مصاحبه های بازیکنان این تلاش های غیرمرتبط و سازمان یافته در بازیابی اعتبار از دست رفته بسکتبال در ماههای اخیر را بی اثر گذاشته است و خود سند قابل اعتباری برای یافتن دلایل مهم پیروزی پتروشیمی بندرامام در جام باشگاههای آسیاست.

باشگاه پتروشیمی بندرامام باشگاه بزرگی است که پیش از اینها می توانست قهرمانی در آسیا را تجربه کند اما با وجود سرمایه گذاری مناسب جشن قهرمانی این تیم تا امسال به تعویق افتاد. این تیم در مدت زمان کم در پی جریان سازی های اخیر بسکتبال برای یافتن دورگه ها و دو تابعیت ها نبود و بازیکن خارجی هم نداشت اما فقط و فقط روی بسکتبال لشکر 8 نفره تمرکز کرد. 

مهران حاتمی زمان کمی با نفرات ملی پوش در اختیار داشت اما سال ها در کنار این نفرات بود و ویژگی بارز او در این دوره ایجاددوستی و انگیزه بخشی بین بازیکنانی بود که از شرایط بد تیم ملی سرخورده شده بودند یا خط خورده بودند.

بازیکنانی مانند فرید اصلانی و اصغرکاردوست با طرد شدن از تیم ملی در این بازی ها درخشیدند و سجادپذیرفته جوان آذری بسکتبال در ادامه درخشش خود با شهرداری تبریز در لیگ برتر، با پتروشیمی بندرامام نیز نخستین قهرمانی خودش را در آسیا تجربه کرد.

بهنام یخچالی، سجاد مشایخی، ارسلان کاظمی، میثم میرزایی و روزبه ارغوان در اردوهای ملی تمرین کردند اما نوع بازی شان با تیم پتروشیمی بندرامام متفاوت بود. برخلاف بازی های تحت فشار ملی، با آرامش ذهنی و تحکیم روابط دوستی که از روی نیمکت به تیم منتقل شد، بازی های زیبایی در جام باشگاههای آسیا به نمایش گذاشتند.

مهران حاتمی تیمی با چنین مختصاتی را در زمان کم جمع کرد و رفت و قهرمان شد.

پتروشیمی بندرامام طفل سرراهی نبوده و نیست که موقع قهرمانی هر کس بخواهد دست نوازش به سرش بکشد و قهرمانی در آسیا را به نام خودش بزند.

این فرصت را دیگران داشتند در بهترین شرایط نتوانستند و حاتمی در این شرایط توانست. با بازیکنانی که توانمندی آنها برای همه ما ثابت شده است. حاتمی یک جمع توانمند را شناخت، هنر مهرورزیدن را بلد بود و با قلب بازیکنانش جام گرفت.

درسهای قهرمانی

قهرمانی پتروشیمی بندرامام با لشکر 8 نفره درس های زیادی برای بسکتبال ایران دارد. بسکتبال سال هاست از ریل قهرمانی آسیا خارج شده و برای بازگراندن قطار بسکتبال به مسیر قهرمانی و اقتدار گذشته باید از تورنمنت هایی نظیر جام باشگاههای آسیا بیشتر آموخت. بسکتبال بعد از هر پنجره رقابت های انتخابی جام جهانی نشان داده از پنجره قبلی نیاموخته است و اشکالاتش را بازی به بازی تکرار می کند. بازی با کلمات به جای آسیب شناسی دردی دوا نمی کند. نقره بازی های آسیایی هرگز برای بسکتبال ارزش طلا ندارد و نباید فریب لفاظی های عوامفریبانه را خورد. جام باشگاههای آسیا با انرژی، تلاش و تعهد بازیکنان به جای موضوعات مضر و غیرضروری در بسکتبال که هر بار تکرار می شود، به ایران آورده شد. از جام باشگاههای آسیا بیشتر باید آموخت آن هم در شرایطی که حال تیم ملی بسکتبال خوب نیست و در پنجره های انتخابی جام جهانی بعد از 8 مسابقه، امروز دغدغه صعود داریم آیا جزو 7 سهمیه صعودکننده از آسیا به جام جهانی هستیم یا نه؟ بسکتبال از ریل خارج شده یعنی همین که نمی توانیم در بازی هایی که ناکامی سخت تر از صعود است به راحتی درباره رفتن به جام جهانی صحبت کنیم.

افشین رضاپور