توانایی نانو در هوشمندسازی لباس سربازان
با اســتفاده از نانوحسـگرها در لباس‌های نظامی می‌توان بسیاری از تهدیدهای شیمیایی و بیولوژیکی را شناسایی و با آنها مقابله کرد.
به گزارش ایلنا به نقل از مرکز ارتباطات و اطلاع رسانی معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، با اســتفاده از نانوحســگرها در لباس‌های نظامی می‌توان بسیاری از تهدیدهای شیمیایی و بیولوژیکی را شناسایی و با آنها مقابله کرد. اگر این حسگرها خطری را تشخیص دهند منافذ لباس بسته خواهد شد و از سرباز محافظت می‌شود.
همچنین این لباس‌ها در تشخیص بسیاری از مواد سمی هوشــمندانه عمل می‌کنند و اگر مقــدار معینی ماده‌ی ســمی وارد لباس جنگی شــود آزمایشــگاهی کوچک می‌تواند خطر را تشخیص داده و پادزهر را به درون رگ سرباز تزریق کند.
جلیقه‌های ضدگلوله
تولید الیاف محکم و هوشــمند بــا بهره‌گیری از فناوری نانــو تحوالت زیادی را در تولید منســوجات نظامی ایجاد کرده اســت. این نخ‌ها تقریبا به محکمی الیافی هســتند کــه در جلیقه‌هــای ضدگلوله مورد اســتفاده قرار می‌گیرند. ضمن آنکه ویژگی‌های قابل توجه و ارزشمند دیگری نیز دارند.
برخلاف الیــاف و نخ‌های معمول، اســتحکام این نخ‌ها در هنگام بافندگی کاهــش نمی‌یابند. این نخ‌ها در دماهای بســیار بالا و شرایط غیرمعمول شیمیایی، استحکام و انعطاف‌پذیری خود را حفظ می‌کنند .
انواعی از نانومواد نیز می‌توانند به روشی جالب از سربازان در برابر گلوله، ترکش و موج انفجار محافظت کنند. این مواد حاوی مجراهایی مملو از نوعی ســیال هستند که به سرباز اجازه می‌دهد به سادگی به اطراف حرکت کند. اما وقتی با برخورد گلوله به آن شــوک وارد می‌شــود، مایع خصوصیات خود را تغییر داده و سخت می‌شود. در نتیجه برخورد یک گلوله تنها یک ضربدیدگی جزئی ایجاد می‌کند.
لباس‌های استتار
محققان در تلاشند تا لباس‌هایی تولید کنند که خود را با شــرایط محیطی وفق دهند، لباس‌هایی که بتواند مثل آفتاب پرســت تغییر رنــگ دهند. آفتاب پرســت خزندهای جذاب برای طراحان منســوجات نظامی اســت، رنگ آفتاب پرســت بر اساس شرایط محیطی تغییر می‌کند( یــا بادگیرهایی که با برخورد آب، ضد آب شوند. آنها در تلاشند این کار را با الیاف پلی استر رسانا که از افزودنیهایی مانند اسید کامفورسولفونیک در آن استفاده شده انجام دهند.
باران، رســانایی پارچه را تغییــر می‌دهد و منجر به جمع شــدن محتویات و بســتن حفره‌های لباس می‌شــود. چنین لباس‌هایی تا به حال تولید شده ولی مواد آن هیچ مقاومتی در برابر شستشــو و ماشــین لباسشویی ندارند. اگر پلیمرهای مقاوم رســانا تولید شوند، می‌توان لباسی ساخت که اگر کسی روی آن سایه بیاندازد، از رنگ سبز به رنگ آبی تغییر شکل می‌دهد.
انرژی نور خورشــید می‌تواند جریان داخل پلیمر رسانا را تغییر دهد و باعث تغییر آرایش مولکولی مواد افزودنی شود، طوری که رنگ نوری را که لباس جذب و نشــر می‌کند، تغییر کند. این روش برای اســتتار در کاربردهای نظامی مطرح اســت. رنگی که در این پارچه‌ها اســتفاده می‌شــود می‌تواند با حرارت تغییر کند.
