کارگران کامبوج فرصت چندانی برای سیاست ندارند

به گزارش ایلنا به نقل از خبرگزاری رویترز، «خن سری تاش»، کارگر ۲۷ ساله اهل کامبوج، خوب می‌داند که هر کس در انتخابات هفته آینده در این کشور برنده شود، او همچنان باید سال‌های پیش روی زندگی خود را به کار سخت بپردازد. 

وی که پسری چهار ساله دارد و در دو هفته آینده نیز بناست بچه دیگری را به دنیا بیاورد، در یک کارخانه کفش‌دوزی مشغول به کار است؛ و این یعنی گذران شش روز کار در هفته و روزی ۱۰ ساعت کار. 

 او به عکاس رویترز که چند روزی را با او و خانواده‌اش در روستایی در جنوب شرقی پنوم‌پن گذراند، ‌گفت: «من تنها نان‌آور خانواده هستم.»

او هر روز صبح با سوار یک وانت می‌شود و به یک کارخانه کفش‌سازی می‌رود که یک شرکت تایوانی مالک آن است. این زن ماهی ۲۴۰ دلار درآمد دارد. کارخانه محل کار او، تولیدکننده کفش‌های برندهای آمریکایی، بریتانیایی و ژاپنی است. 

تنها پس از تاریک شدن هوا است که او به خانه می‌رسد و تازه پس از آن هم باید برای همسرش که یک کارگر ساختمانی است غذا درست کند.

خن سری تاش یکی از هزاران کارگر صنعت پوشاک است که «هون سن»، نخست‌وزیر کامبوج، در انتخابات پیش رو در ۲۹ جولای به آنان چشم امید بسته است.

همچو بسیاری از اهالی کامبوج، او جز هون سن رهبر دیگری نمی‌شناسد. او گفت: «سن تنها کسی است که به کشور حکمرانی کرده و دلیلش را هم نمی‌دانم.»

هون سن بیش از ۳۰ سال است که بر این کشور آسیای شرقی حکومت کرده است و تلاش دارد در انتخابات فعلی نیز با دادن رشوه یا تنبیه مخالفان قدرت خود را تثبیت کند.

 از آنجا که دولت هون سن، پیش از شروع انتخابات، گروه‌ها و رسانه‌های مخالف را هدف سرکوب قرار داده، بعید به‌نظر می‌رسد که تغییری در جایگاه سیاسی او ایجاد شود. 

خن سری تاش گفت از اهمیت رای دادن آگاه است، اما تاکید کرد که چیز چندانی از سیاست دستگیرش نمی‌شود.

نتیجه انتخابات هرچه که باشد، او در نهایت باید همچنان بیگاری بکشد تا بلکه بتواند زندگی بهتری برای خانواده‌اش مهیا کند. 

وی گفت: «می‌خواهم کودکانم تحصیلات خوبی داشته باشند... نه مثل من و همسرم.»