رویا تیموریان:
مسئولان فرهنگی درک صحیحی از تئاتر ندارند
رویا تیموریان معتقد است: هنرمندان تئاتر، نوابغی هستند که توانستهاند با توجه به شرایط بد اقتصادی، سال ۹۱ را طی کنند.
ایلنا: رویا تیموریان(بازیگر تئاتر و سینما) سال ۹۱ را به لحاظ اقتصادی، سال بدی برای تئاتر توصیف کرد و گفت: البته اقتصاد تئاتر سالهاست که بد است و این موضوع فقط مربوط به امسال نیست و هنرمندان تئاتر، نوابغی هستند که توانستهاند با توجه به این شرایط، سال ۹۱ را هم طی کنند. بنابراین در بررسی کیفیت آثار نمایشی در سال ۹۱ با توجه به شرایط اقتصادی، قضاوت راجع به کیفیت آثار را ناعادلانه میدانم.
به گزارش ایلنا به نقل از سایت صحنه، وی در پاسخ به این سوال که راهکار پیشنهادی شما برای بهبود وضعیت تئاتر چیست، گفت: سی سال است که برای خروج از وضعیت بغرج تئاتر، راهکار ارائه کردهایم و در این باره با دولتمردان صحبت کردهایم اما گویا تئاتر برای بالادستیها اهمیتی ندارد و آن را ضرورتی برای جامعه نمیدانند.
تیموریان ادامه داد: حضور و وجود تماشاگران نجیب و عاشقان و فعالان تئاتر ثابت میکند که تئاتر برای جامعهٔ ما ضرورت دارد. تئاتر مادر بسیاری از هنرها است و اگر تئاتر تا امروز دوام آورده به خاطر از خودگذشتی فعالان تئاتر بوده است. ولی به نظر من درک تخصصی و صحیحی از تئاتر در بین مسئولان وجود ندارد و از این رو است که ضرورت تئاتر را برای جامعه حس نمیکنند.
این بازیگر تئاتر و سینما مشکل اصلی تئاتر را عدم برنامهیریزی مشخص از سوی مدیران برای این هنر دانست و اظهار داشت: چالش امروز تئاتر ما نتیجهٔ نبود برنامهریزی مشخص و مدون است. تئاتر کشور نیازمند برنامهریزی صحیح کوتاه مدت، میان مدت و بلند مدت است؛ ولی از آنجایی که برنامههای فرهنگی کشور تا حدودی سلیقهای وضع میشوند و با تغییر مدیران، سیاستهای فرهنگی نیز دستخوش تغییرات میشود، بنابراین هنرمندان ما همواره دچار یک جور بلاتکیفی هستند.
وی همچنین افزود: برخی با ارائهٔ آمار و ارقام سعی دارند وضعیت تئاتر را مناسب جلوه دهند اما با ساختن آمار و ارقام که وضعیت فرهنگی بهبود نمییابد. ما با واقعیت تئاتر سر و کار داریم و میبینیم و میدانیم وضعیت چگونه است.
تیموریان در مورد میزان تماشاگران تئاتر با توجه به وضعیت اقتصادی جامعه تصریح کرد: مردم ما همواره به تئاتر علاقهمند بوده و هستند؛ اگر امروزه شاید به نظر میرسد مردم کمتر به تئاتر میآیند، به خاطر شرایط خاص اقتصادی است. البته با همین وضعیت اقتصادی نیز میتوان تماشاگر تئاتر را حفظ کرد به شرط آنکه مسئولان فرهنگی با هنرمندان تعامل بیشتری داشته باشند.
وی در پاسخ به این سوال که آیا میتوان با گسترش تئاتر آزاد به رونق تئاتر کمک کرد یا خیر گفت: منظورتان از تئاتر آزاد چیست؟ تئاتر آزاد و مستقل شرایط ویژهای میطلبد که در چارچوب سرزمین ما نمیگنجد. اگر منظورتان تئاتری خصوصی است، لطف کنید این بحث را باب نکنید. چرا که مسئولین ممکن است بگویند حالا که وضعیت تئاتر خوب نیست، پس بهتر است کل تئاتر خصوصی شود. یعنی تامین هزینههای تئاتر فقط وابسته به گیشه شود. در چنین شرایطی حتما کیفیت نمایشها لطمه میبیند. بدون شک تئاتر ما وابسته به بودجههای دولتی است و مسئولان فرهنگی هم باید مسئولیت آن را بر عهده بگیرند.
رویا تیموریان در پایان برای بهبود شرایط تئاتر در سال ۹۲ ابراز امیدواری کرد.