تصمیمات فردی و احزاب سیاسی

احمد شیرزاد-فعال سیاسی اصلاح‌طلب در روزنامه جهان اقتصاد نوشت: جریان اصلاحات در طول دو دهه گذشته دچار فراز ونشیب‌های زیادی شده است. این گرایش سیاسی در این مدت به این جمع بندی رسیده که اگر به اتفاق وارد چانه زنی‌های سیاسی نشود، همانند سال ۸۴ گرفتار شکست‌های عمیقی خواهد شد.

عموما مکانیز‌های تصمیم‌گری جامعه حزبی از روش‌های خاصی بهره می‌برد. در  جوامع توسعه یافته احزاب ارکان ثابتی دارند و وظیفه هرکدام از ارکان مشخص است اما در مجموعه اصلاح‌طلبان تعداد احزاب قدرتمند به اندازه انگشتان یک دست هم نمی‌رسد.

در طول دوران دولت گذشته اختلالاتی یر سر راه احزاب به وجود آمد و بنا به دلایلی دفاتر برخی از احزاب پیشرو بسته شد. وضعیت  برای احزاب در آن زمان به اندازه‌ای مشکل شد که برخی از احزاب حتی امکان برگزاری کنگره را هم نداشتند. به منظور تاثیرگذاری حرکت جمعی اصلاح‌طلبان درسپهر سیاست وهمچنین تصمیمات عاقلانه و عادلانه آنها در این عرصه احزاب باید تصمیمات عادلانه اتخاذ کنند.

امروز به جایی رسیده‌ایم که این انتظار وجود دارد که احزاب کار خود را به درستی انجام دهند و مجموعه افرادی که در شورای عالی اصلاحات نماینده دارند نیز به احزاب برقرار و پایدار تبدیل شوند.

یکی از مشکلات احزاب اصلاح‌طلب این است که تنها چند حزب پایدار وجود دارد و سایر احزاب گروه‌ها اقماری نمایندگانی در تصمیم‌گیری‌ها دارند.

آراء این احزاب دقت لازم در تصمیمات عادلانه را زیر سوال می‌برد. در نتیجه در وحله اول برای اینکه شورای عالی اصلاحات تصمیمات منطقی بگیرد در ابتدا احزاب باید به معنی واقعی کلمه درگیر مناقشات سیاسی شوند و احزابی که تنها بر روی کاغذ موجود هستند باید جای خود را به احزاب فعال بدهند. 

به منظور حرکت به این سو باید مکانیزم‌های تصمیم گیری دقیقی تعریف شود به طوری که چهره‌های پرنفوذ نتوانند بر این مورد اثر گذار باشند. همواره گروه های سیاسی  بعد از فروکش کردن درگیری‌ها با هم‌کنار می‌آیند اما، افراد با نفوذ با اعمال سلیقه خود بازی احزاب را برهم می‌زنند این موارد برای حرکت جمعی سم است.

در صورتی احزاب در جایگاه واقعی خود قرار می‌گیرند که همه احزاب به حرکت جمعی تن داده و به معیار هر عضو شورا یک رای پایند بوده و برخی در تصمیم‌گیرهای جمعی اعمال نفوذ نکنند. این امکان وجود دارد که به احزاب کوچک یک نمایندگی داده شود تا آنها نیز به آرامی در مسیر رشد قرار بگیرند. همچنین سازوکارهای وحدت آفرین هم نباید با فشار افراد صاحب منسب آسیب ببیند.