عاشورا به روایت امام موسی صدر؛
اشک؛ زبانی برای تعهد و اقدام
گریستن بر حسین(ع) تنها ابراز اندوه نیست؛ اشک بر او، زبان تعهد و نشانه هم‌پیمانی با راه اوست.
گریستن بر حسین(ع) تنها ابراز اندوه نیست؛ اشک بر او، زبان تعهد و نشانه هم‌پیمانی با راه اوست. اشکی که به عمل نینجامد، تنها قطره‌ای بر خاک است و ارزشی در مسیر تاریخ نخواهد داشت. اشک بر حسین(ع) باید انسان را به ایستادگی، به فریاد، به مبارزه و به دفاع از مظلوم بکشاند. آن‌که می‌گرید اما در برابر ظلم زمانه‌اش خاموش می‌ماند، راه عاشورا را نفهمیده است. عاشورا به ما می‌آموزد که اشک، مقدمه حرکت است؛ اشک بر حسین(ع) باید دل را پاک کند و قدم را استوار سازد. وقتی قلب با یاد کربلا می‌تپد، نمی‌تواند در برابر فقر، فساد، ستم و جهل زمان خود بی‌تفاوت بماند. اشک واقعی آن است که انسان را به مبارزه‌ای بی‌پایان برای تحقق حق، بیداری و عدالت برساند. در این مدرسه، اشک‌ها جرقه‌هایی برای برافروختن مشعل حرکت‌اند، نه مایه رکود و فرار از مسئولیت.
