در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد:
در شرایط فعلی باید «انتقاد و اختلاف» را کنار بگذاریم/ همه نگاه‌ها فقط باید معطوف به دفع شر و دشمن باشد
جامعه‌شناس و روانشناس اجتماعی گفت: در شرایط فعلی، باید همه اختلافات را کنار بگذاریم. همه انتقادها، کمبودها و کاستی‌های موجود که همه از آن‌ها خبر دارند و درباره‌شان سخن می‌گویند باید در شرایط فعلی کنار گذاشته شوند و تنها به استقلال کشورمان، دفع شر و دفع دشمن از کشور معطوف باشیم.
علیرضا شریفی یزدی، جامعه‌شناس و روانشناس اجتماعی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا اظهار کرد: مهم‌ترین ابزاری که می‌تواند یک کشور و ملت را در شرایط اضطراری نجات دهد و از آن در مقابل تهدیدات خارجی محافظت کند، همدلی، همراهی و وحدت ملی بین آحاد مردم است.
او ادامه داد: مسئله وحدت نه تنها در شرایط کنونی بلکه در همه دوره‌های زندگی یک جامعه، اهمیت بسیار زیادی دارد. اما نکته مهم این است که همدلی و وحدت به پس‌انداز کردن پول در زندگی یک انسان می‌ماند؛ یعنی انسان در طول زندگی خود کار می‌کند، زحمت می‌کشد و درآمد کسب شده را پس‌انداز می‌کند تا در روزهای سخت زندگی، آن را به کار بندد.
وی اضافه کرد: در نتیجه، اگر بخواهیم وحدت را به‌عنوان ابزاری مهم برای رمز موفقیت خود داشته باشیم باید به چند نکته توجه کنیم؛ نخست اینکه باید این وحدت را از قبل پیش‌بینی کرده و سازوکارهای آن را در جامعه فراهم کرده باشیم. نمی‌توانیم یک‌دفعه و فی‌البداهه در جامعه وحدت ایجاد کنیم. متأسفانه این اصلاً شدنی نیست. بنابراین اگر امروز هم امکان این وجود دارد که وحدتی بین آحاد مردم رخ دهد، طبیعتاً نتیجه فرهنگ دیرینه ۳۰۰۰ ساله این کشور است که اکنون مانند یک پس‌انداز عمل می‌کند و افراد را با یکدیگر همدل می‌سازد.
شریفی یزدی تصریح کرد: این روزها شاهدیم که مردم به هم کمک می‌کنند، آنان که توانمندی دارند، چه از نظر فیزیکی و چه اقتصادی یا فکری، سعی شان بر این است تا به کسانی که کم توان‌تر هستند و نیاز به کمک دارند مثل سالمندان، کودکان، زنان خودسرپرست یا بی‌سرپرست رسیدگی کنند و این نتیجه همان پس‌انداز عاطفی و فرهنگی است که ما در طول تاریخ با آن روبه‌رو بوده‌ایم. بنابراین اگر صحبت از وحدت به میان می‌آید، به‌هیچ‌وجه منظور وحدت مکانیکی نیست.
وی توضیح داد: وحدت مکانیکی، وحدتی از بالا به پایین است و مثلا بر اساس اعمال زور رخ می‌دهد؛ منظور ما وحدت دینامیک، درونی و پویا است که در چنین وحدتی، افراد به طور طبیعی و خودبه‌خود در کنار هم قرار می‌گیرند تا بتوانند این روزهای سخت را سپری کنند و به آینده روشن‌تری برسند.
این جامعه‌شناس و روانشناس اجتماعی گفت: ما به‌طور بالقوه در جامعه‌مان وحدت داریم، از حوزه فرهنگ گرفته تا ارزش‌ها و هنجارهای اجتماعی...این کشور از موزاییک‌های مختلف فرهنگی از کرد و ترک گرفته تا لر و عرب و بلوچ و ترکمن و فارس و در مجموع اقوام و مذاهب و زبان‌های مختلف شکل گرفته و به‌صورت بالقوه وحدت دیرینه‌ای بین ما بوده است. شاید ما چندان در بالفعل کردن این وحدت موفق نبوده‌ایم.
وی تأکید کرد: در شرایط فعلی ما باید همه اختلافات را کنار بگذاریم. همه انتقادها، کمبودها و کاستی‌های موجود که همه از آن‌ها خبر دارند و درباره‌شان سخن می‌گویند باید در شرایط فعلی کنار گذاشته شوند و تنها به استقلال کشورمان، دفع شر و دفع دشمن از کشور معطوف باشیم. در بلندمدت نیز حتماً باید یک بازنگری در مولفه‌هایی که سرمایه اجتماعی را کاهش داده اند داشته باشیم و آن‌ها را تقویت کنیم .
