غریب‌آبادی در پنجاه و یکمین نشست شورای حقوق بشر:
دولت‌های بانی تحریم باید پاسخگوی اعمال تحریم‌های غیرقانونی خود باشند
معاون امور بین‌الملل قوه قضائیه و دبیر ستاد حقوق بشر در پنجاه و یکمین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد که در ژنو در حال برگزاری است، درخصوص آثار منفی اقدامات قهرآمیز یک‌جانبه بر برخورداری از حقوق بشر سخنرانی کرد.
به گزارش ایلنا، کاظم غریب‌آبادی در این نشست با اشاره به بازدید گزارشگر ویژه ارزیابی آثار منفی اقدامات قهری یک‌جانبه و غیرقانونی بر بهره‌مندی افراد از حقوق بشر از ایران گفت: بازدید آلنا دوهان به صورت کاملا حرفه‌ای و با موفقیت انجام شد و یکی از مهم‌ترین اسناد بین‌المللی در مورد آثار منفی و مخرب اقدامات قهرآمیز یک‌جانبه بر بهره مندی مردم بی گناه از حقوق بشر در کشور هدف، به این نشست شورای حقوق بشر ارائه شد.
وی ادامه داد: با وجود اینکه گزارش صرفا بخشی از واقعیت‌ها، روایت‌های تلخ و آثار جبران ناپذیر تحریم‌های یک‌جانبه بر حقوق بنیادین مردم ایران را به تصویر می‌کشد، اما یافته‌های گزارشگر ویژه بیش از هر زمان دیگر بر ضرورت اتخاذ رفتارهای مسئولانه و متعهدانه جامعه بین‌المللی در برابر واضعان و مجریان اقدامات قهرآمیز یک‌جانبه، به‌ویژه ایالات متحده آمریکا و متحدین آن، و مسولیت بین‌المللی آنان طبق حقوق بین الملل صحه می‌گذارد.
دبیر ستاد حقوق بشر با بیان اینکه چندین دهه است برخی از دولت‌ها و در راس آنها آمریکا به اعمال غیرقانونی تحریم‌های یک‌جانبه به‌عنوان ابزاری در زرادخانه سیاست خارجی خود متوسل شده‌اند، اظهار داشت: مردم ایران، قربانی اصلی و بی‌گناه تحریم‌های یک‌جانبه غیرانسانی تحت سیاست شکست خورده به اصطلاح فشار حداکثری هستند که با هدف نسل‌کشی، جنایت علیه بشریت و به‌عنوان یک ابزار جنگی علیه آنان اعمال می‌شود.
غریب‌آبادی با تاکید بر تضاد تحریم‌های یک‌جانبه با اصل حاکمیت قانون، تصریح کرد: ایجاد مکانیسم‌هایی برای پاسخگو کردن دولت‌های واضع تحریم باید بخشی از هر گفتمان و دادخواست حقوقی معتبر در مورد تأثیرات منفی اقدامات قهری یک‌جانبه بر بهره‌مندی از حقوق بشر باشد. سایر کشورها نیز طبق حقوق بین‌الملل موظف هستند که اقدامات غیرقانونی و غیرمشروع سایر دولت‌ها را به رسمیت نشناسند و به آنها ترتیب اثر ندهند.
وی با بیان اینکه دامنه تحریم‌ها علیه مردم ایران به اندازه‌ای جامع و گسترده است که هیچ «استثنای بشردوستانه‌ای» مگر روی کاغذ وجود ندارد، خاطرنشان کرد: استثناء بشردوستانه چیزی جز فریب افکارعمومی برای رفع انتقادات علیه اقدامات قهرآمیز یک‌جانبه نیست.
به گفته معاون امور بین‌الملل قوه قضائیه، استفاده از تحریم‌های یک‌جانبه، تحریم‌های ثانویه و تبعیت بیش از حد از تحریم‌ها، اعمال فراسرزمینی آن، به‌طور کلی موجب تأثیر منفی بر طیف گسترده‌ای از حقوق بشر مدنی، سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از جمله حق حیات و حق توسعه ملت ایران شده است.
غریب‌آبادی با اشاره به بخش‌هایی از گزارش گزارشگر ویژه، ابراز داشت: سوال اساسی این است: "آن دسته از کشورهایی که همواره جزو منتقدان وضعیت حقوق بشر در ایران هستند، و البته خود یا واضع یا مجری تحریم‌های یک‌جانبه هستند، چگونه به خود اجازه می‌دهند با اعمال این تحریم‌های ظالمانه یا حمایت از آنها و یا سکوت در برابر تحریم‌ها، به طور گسترده حقوق مردم ایران را زیر پا گذاشته و نقض کنند؟! اگر در ادعاهای خود در حمایت از حقوق بشر مردم ایران صادق هستید، دست از تحریم‌های یک‌جانبه غیرقانونی بردارید، تحریم هایی که جان میلیون‌ها ایرانی را تهدید می‌کند و بر زندگی‌شان تاثیر می‌گذارد".
وی افزود: جمهوری اسلامی ایران براساس تعهدات خود در برابر ملتش و برغم تمامی چالش‌های موجود، اقدامات مختلفی را برای کاهش آثار منفی تحریم‌ها انجام داده است، اما این اقدامات نباید به منزله مشروعیت تحریم‌های یک‌جانبه تلقی شده و رافع مسوولیت بین‌المللی واضعان تحریم باشد.
به گفته دبیر ستاد حقوق بشر، ما بر این باوریم که وضع و اجرای گسترده‌ترین نظام تحریم‌های یک‌جانبه علیه ملت ایران با «قصد تحمیل رنج شدید و آسیب جدی به سلامت جسمی و روانی مردم»، معیار «رفتار غیرانسانی» و «جنایت علیه بشریت» است که بیش از هر زمان دیگری، مسئولیت مداری جامعه بین‌المللی و مسئولیت بین المللی واضعان و مجریان تحریم ها را موجب می شود.
غریب‌آبادی با بیان اینکه اعمال اقدامات قهرآمیز یک‌جانبه، بدون تردید تضعیف رویکرد «چندجانبه‌گرایی»، ایجاد خلل در «نظم بین‌المللی» از طریق به چالش کشیدن «صلح و همبستگی بین‌المللی» و تضعیف «مسئولیت مشترک» دولت‌ها بر اساس منشور ملل متحد در قبال جامعه بین‌المللی است، عنوان کرد: هیات من امیدوار است که گزارش دوهان و نتیجه‌گیری و توصیه‌های او در این نشست مورد توجه ویژه قرار گیرد و در اسناد و قطعنامه‌های مرتبط شورای حقوق بشر به خوبی منعکس شود.
وی در خاتمه از دولت‌های عضوی که با مأموریت گزارشگر ویژه بررسی تأثیر منفی اقدامات قهری یک‌جانبه بر بهره‌مندی افراد از حقوق بشر مخالفند، خواست تا مخالفت‌های خود را کنار گذاشته و با ماموریت گزارشگر همکاری کنند از دادن رأی منفی به قطعنامه تمدید این مأموریت، خودداری ورزند.
