بازسازی چهره خواهران عصرحجر در معدنی که از آن‌ها بیگاری می‌کشیدند!

به‌گزارش خبرنگار ایلنا، بازسازی‌های جدید بر اساس اسکلت‌های دو خواهر که در یک معدن ماقبل تاریخ در جمهوری چک یافت شده، یکبار دیگر وضعیت کار و زندگی بی‌رحمانه زنان در قلب اروپا را به نمایش می‌گذارد. خواهران بالغی که 6 هزار سال قبل در یک معدن با فعالیت‌های خشن و غیرانسانی کار و زندگی می‌کردند.

این بازسازی‌های سه‌بعدی خیره‌کننده بر اساس تجزیه و تحلیل جدیدی از بقایای این خواهران انجام شده است که بیش از 15 سال پیش در یک معدن ماقبل تاریخ در منطقه موراویای جنوبی کشف شدند.

شواهد جدید نشان می‌دهد که این خواهران در معدن کار می‌کردند و سنگ‌های سنگین را برای ابزار و سلاح استخراج می‌کردند.

تازه‌ترین مطالعات در مجله علوم باستان‌شناسی و انسان‌شناسی مشخص کرده است که این خواهران یکی پس از دیگری در یک چاه معدن دفن شده بودند. اسکلت اول، متعلق به خواهر کوچکتر، در عمق 6متری زمین و اسکلت دوم در عمق 1 متری آن کشف شد.

مارتین اولیوا، باستان‌شناس موزه موراویا می‌گوید: «این زنان احتمالاً به این دلیل در چاه دفن شده‌اند که در آنجا کار می‌کرده‌اند».

اولیوا معتقد است: محققان دریافتند که اسکلت‌ها هیچ نشانه‌ای از مرگ خشونت‌آمیز یا بیماری ندارند، اما هنوز هم این احتمال وجود دارد که این خواهران قربانی شده باشند یا به دلیل جراحات «وقتی دیگر نمی‌توانستند کار کنند، به قتل رسیده باشند».

این تدفین‌ها از جزئیات مرموزی برخوردارند که همچنان دانشمندان را گیج می‌کند. به عنوان مثال، طبق این مطالعه، خواهران با بقایای یک سگ کوچک دفن شده‌اند که باستان‌شناسان جمجمه آن را نزدیک اسکلت بالایی پیدا کردند اما استخوان‌های دیگر آن نزدیک اسکلت پایینی کشف شد. کشف نوزاد تازه متولد شده‌ای که بقایایش روی سینه خواهر بزرگتر قرار داشت اما هیچ ارتباط ژنتیکی با هیچ یک از این دو زن نداشت، هنوز هم در هاله‌ای از ابهام است.

اولیوا گفت: «کودک کامل بود، اما مال آنها نبود و فقط چند استخوان سگ وجود داشت.» او گفت:ما واقعا نمی‌توانیم بفهمیم که چرا این افراد، در کنار هم دفن شده‌اند.

محققان در این مطالعه خاطرنشان کردند که تحقیقات قبلی، رابطه خواهری این زنان را مشخص کرده و با استفاده از تاریخ‌گذاری رادیوکربن، قدمت آنها بیش از 4 هزار سال قبل از میلاد مسیح رسیده بود.  اما برای ایجاد تصویری واضح‌تر از زندگی در جامعه معدنچیان ماقبل تاریخ، محققان این مطالعه جدید تجزیه و تحلیل‌های متعددی از جمله آزمایش ژنتیکی، بررسی میکروسکوپی دندان‌های خواهران و بررسی کامل آسیب‌شناسی اسکلت‌های آنها انجام دادند. این تیم همچنین اشکال مختلف یا ایزوتوپ‌های کربن و نیتروژن را در اسکلت‌ها اندازه‌گیری کردند تا دریابند که خواهران چه چیزی می‌خوردند.

نتایج جدید نشان می‌دهد که این خواهران در بزرگسالی تغذیه خوبی داشته و قوی بوده‌اند، اما در کودکی تغذیه نامناسبی داشته‌اند و بسیار ضعیف و بیمار بوده‌اند.

 اسکلت‌ها همچنین نشانه‌هایی از فشار شدید، از جمله مهره‌های آسیب‌دیده و جراحات نیمه‌درمان‌شده را نشان می‌دهند. ساعد خواهر بزرگتر دارای شکستگی بود که فقط تا حدی بهبود یافته بود و شواهد نشان می‌دهد که او با وجود آسیب، مجبور به کار بوده است.

محققان در این مطالعه نوشتند که تاریخ کشف این اسکلت‌ها با ظهور یک نظم اجتماعی جدید همزمان است که در آن آسیب‌پذیرترین افراد مورد استثمار قرار می‌گرفتند. آنها نوشتند: «سخت‌ترین کارها دیگر توسط قوی‌ترین‌ها انجام نمی‌شد، بلکه توسط کسانی انجام می‌شد که به راحتی می‌توانستند مجبور به انجام آن شوند.»

طبق این مطالعه، دندان‌های این خواهران نشان می‌داد که زن جوان‌تر ۳۰ تا ۳۵ سال و زن مسن‌تر نزدیک به ۴۰ سال عمر کرده است. هر دوی آنها حدود ۱.۵ متر قد، لاغر اندام و قادر به بلند کردن بارهای سنگین بودند. محققان نوشتند که رژیم غذایی آنها حاوی گوشت بیشتری نسبت به معمول در اروپا در آن زمان بود، اما مشخص نیست که آیا این برای تأمین انرژی سخت‌کوشی آنها بوده یا به این دلیل که جنوب موراویا دارای جنگل‌های انبوه و غنی از حیوانات وحشی بوده است.

داده‌های ژنتیکی نشان داد که خواهر کوچکتر چشمانی فندقی یا سبز با موهای تیره داشته است، در حالی که خواهر بزرگتر احتمالاً چشمانی آبی و موهایی بور داشته است.

محققان نوشتند: «پارچه‌های به جا مانده از دوره نوسنگی همگی نشان می‌دهند که لباس‌های این خواهران صرفا از الیاف گیاهی برای تولید پارچه استفاده می‌شده است. کتان، الیاف پوست درخت، گزنه و سایر گیاهان. زن مسن‌تر یک بلوز ساده با یک پوشش، بافته شده از همان ماده گیاهی، به تن داشته است. موهایش با یک تور سر در جای خود نگه داشته شده بود. زن جوان‌تر از بین دو زن، بلوزی از جنس کرباس کتانی ضخیم‌تر به تن داشته است و نوارهایی از پارچه باقی مانده به موهایش بافته شده است.»