راهنمای گروه G جام جهانی ۲۰۲۶: ایران در کنار بلژیک، مصر و نیوزیلند

به گزارش ایلنا به نقل از اتلتیک، قرعه‌کشی جام جهانی ۲۰۲۶ کامل شد و تیم ملی ایران در گروه G با بلژیک، مصر و نیوزیلند هم‌گروه شد. این گروه که ترکیبی از قدرت‌های سنتی و تیم‌های در حال پیشرفت است، از همین حالا یکی از گروه‌های جذاب مرحله مقدماتی به شمار می‌رود.

بلژیک؛ نسلی که در حال پوست‌اندازی است

بلژیک با ۸ بازی بدون شکست (شش برد و دو تساوی) به راحتی صدرنشین گروه خود شد. آخرین باری که شیاطین سرخ اروپا در مرحله مقدماتی جام جهانی یا یورو شکست خوردند، به ۱۰ سال پیش مقابل ولز برمی‌گردد.

پس از ناکامی در جام جهانی ۲۰۲۲ و پایان عصر نسل طلایی، رودی گارسیا، سرمربی فرانسوی از ژانویه امسال هدایت تیم را بر عهده گرفته است. او که پیش‌تر با لیل قهرمان فرانسه شده و رم را دو بار نایب‌قهرمان سری آ کرده بود، حالا با سیستم ۴-۳-۳ و تأکید بر مالکیت توپ و پرس پس از تصاحب، روح تازه‌ای به تیم دمیده است.

جرمی دوکو، وینگر ۲۳ ساله منچسترسیتی، با پنج گل و سه پاس گل در مرحله مقدماتی، ستاره اصلی بلژیک در مسیر صعود بود. بازگشت تیبو کورتوا پس از اختلاف با تدسکو نیز خبر خوشی برای خط دفاعی محسوب می‌شود.

مصر؛ صدرنشینی بدون شکست با درخشش صلاح

مصر در گروه آفریقایی خود در ۱۰ بازی هیچ شکستی نداشت و با برد ۳-۰ مقابل جیبوتی در مهرماه، صعودش را قطعی کرد. محمد صلاح با دو گل در همان بازی نقش اصلی را ایفا کرد.

فراعنه که از سال ۱۹۳۴ تاکنون فقط سه بار در جام جهانی حاضر بوده‌اند و هیچ‌گاه از مرحله گروهی عبور نکرده‌اند، حالا با حسام حسن -آقای گل تاریخ تیم ملی (۶۹ گل)- روی نیمکت، امیدوارند بالاخره طلسم را بشکنند. 

صلاح با ۶۳ گل ملی فقط ۶ گل با رکورد حسن فاصله دارد و می‌تواند در جام ملت‌های آفریقای پیش‌رو این رکورد را بشکند. در سیستم ۴-۳-۳ حسام حسن، صلاح و عمر مرموش از کناره‌ها و ترزگه در نقش شماره ۸، مثلث هجومی مصر را تشکیل می‌دهند.

ایران؛ صعود آرام اما انتقادات همچنان پابرجا

ایران با وجود چند نمایش نه‌چندان قانع‌کننده، تنها یک شکست (مقابل قطر پس از قطعی شدن صعود) داشت و با دو بازی مانده به پایان، بلیت جام جهانی را رزرو کرد.

این هفتمین حضور تیم ملی در جام جهانی و چهارمین حضور پیاپی خواهد بود، اما هنوز هیچ‌گاه از مرحله گروهی صعود نکرده‌ است. بهترین عملکرد ایران در سال ۲۰۱۸ بود که با برد دراماتیک مقابل مراکش و تساوی با پرتغال، تا آستانه صعود پیش رفت.

امیر قلعه‌نوعی که پس از جام جهانی ۲۰۲۲ برای بار دوم سکان هدایت تیم را بر عهده گرفت، با درصد برد بالای ۷۰ درصد صعود راحتی داشت، اما انتقادات از تکیه بیش از حد به بازیکنان بالای ۳۰ سال مانند علیرضا جهانبخش و سامان قدوس همچنان ادامه دارد.

سبک بازی ایران همچنان دفاعی و بدون زرق‌وبرق است؛ دو خط چهار نفره و تکیه بر مهدی طارمی (که حالا در المپیاکوس گل می‌زند) و سردار آزمون. با این حال، استعدادهای جوانی مانند محمدحسین نژاد و کسری طاهری می‌توانند در صورت اعتماد بیشتر، رنگ و بوی تازه‌ای به تیم بدهند.

نیوزیلند؛ غول اقیانوسیه با رویای بزرگ

از زمانی که استرالیا به آسیا پیوست، نیوزیلند سلطه کامل بر اقیانوسیه دارد. آن‌ها با سه پیروزی قاطع در مرحله دوم و دو برد راحت در مرحله سوم (۷-۰ مقابل فیجی و ۳-۰ مقابل کالدونیای جدید) به راحتی صعود کردند.

این سومین حضورشان در جام جهانی است؛ در سال ۲۰۱۰ تنها تیم بدون شکست تورنمنت بودند (سه تساوی) و حالا با دارن بیزلی -مربی انگلیسی که از سال ۲۰۰۹ در ساختار تیم‌های ملی نیوزیلند حضور دارد- به دنبال شگفتی‌سازی هستند. 

کریس وود، مهاجم ۳۳ ساله ناتینگهام فارست با ۴۵ گل ملی و کاپیتانی تیم، نقطه اتکای اصلی خط حمله است. نیوزیلند برخلاف رتبه ۸۶ فیفا، سعی در بازی مالکانه با سیستم ۴-۲-۳-۱ دارد و در بازی‌های دوستانه اخیر مقابل لهستان و نروژ نشان داد می‌تواند حرف‌هایی برای گفتن داشته باشد.