خبرگزاری کار ایران

امیر فیضی در گفت‌وگو با ایلنا مطرح کرد؛

انیمیشن‌ها شبیه یکدیگر شده‌اند/ فیلم بدون دیالوگ، جهان شمول است

انیمیشن‌ها شبیه یکدیگر شده‌اند/ فیلم بدون دیالوگ، جهان شمول است

«محیا»، قصه کودکان و جنگ

کارگردان انیمیشن «محیا» درباره دیالوگ نداشتن این انیمیشن گفت: در دنیای انیمیش بهتر است تصاویر گویا باشند، با مخاطب حرف بزنند و قصه و روابط را پیش ببرند. دیالوگ نداشتن یک اثر، می‌تواند حالتی جهان‌شمول به آن بدهد.

امیر فیضی تهیه‌کننده و کارگردان انیمیشن «محیا» از محصولات مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره ایده ساخت این انیمیشن بیان کرد: موضوع این انیمیشن کودکان و جنگ است؛ به اعتقاد من جنگ همیشه به کودکان و طبیعت آسیب می‌رساند، کودکان و طبیعت پاک و بی‌گناه هستند و هیچ سنخیتی با روابط و دنیای بزرگسالان ندارند، ولی وقتی جنگ اتفاق بیفتد هم کودکان و هم طبیعت گرفتار آن می‌شوند. این قصه را به سرزمین خاصی اختصاص نداده‌ام. هویت این انیمیشن به کودکانی برمی‌گردد که در هر جای دنیا ممکن است ناخواسته درگیر جنگ شوند.

کارگردان انیمیشن «محیا» درخصوص دیالوگ نداشتن این انیمیشن گفت: دوست دارم فیلمم در همه جای دنیا دیده شود؛ مسلماً فیلمی که تصویری باشد و کمتر دیالوگ داشته باشد یا دیالوگی نداشته باشد، هویت سرزمینی خاصی پیدا نمی‌کند و به راحتی می‌تواند پیام خود را منتقل کند. درک پیام و ارتباط با قصه به آسانی صورت می‌گیرد. در دنیای انیمیشن هم بهتر است تصاویر گویا باشند، با مخاطب حرف بزنند و قصه و روابط را پیش ببرند. دیالوگ نداشتن یک اثر، می‌تواند حالتی جهان‌شمولی به آن بدهد.

فیضی با تأکید بر اینکه مدت زمان انیمیشن «محیا» ۱۱ دقیقه است، ادامه داد:  قدرت تأثیرگذاری در کارهای کوتاه از بسیاری جهات خیلی بیشتر است، مخصوصاً در جامعه امروزی که مردم صبر کمتری برای دیدن یک فیلم دارند و بیشتر از چند دقیقه، حوصله دیدن فیلمی را ندارند. قطعاً آینده سینما متعلق به فیلم‌های کوتاه است. امیدوارم این انیمیشن ۱۱ دقیقه‌ای تأثیر خودش را بر مخاطب بگذارد.

وی درباره نمایش این انیمیشن در سی‌و‌هفتمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان تشریح کرد: دیدن فیلم‌های جشنواره در کنار بچه‌ها خیلی لذت‌بخش و جذاب است. امیدوارم بچه‌ها بتوانند با انیمیشن «محیا» ارتباط برقرار کنند. در سال‌های گذشته اشتیاق کارگردان‌ها برای فرستادن فیلم‌هایشان به جشنواره فیلم‌‌های کودکان و نوجوانان خیلی بیشتر بود، امید دارم مجدداً آن اشتیاق و نشاط چه نزد فیلم‌سازها و چه مخاطبان به این حوزه برگردد. ارتباط برقرار کردن بچه‌ها با فیلم برای من موهبت الهی است.

کارگردان فیلم «جوجه اردک من» تصریح کرد: انیمیشن «محیا» یک قطعه از یک مجموعه هفت قصه‌ای است؛ یعنی هفت قصه در هفت موقعیت مکانی متنوع و در حاشیه و یا در میانه جنگ. امیدوارم این جشنواره پلی باشد که بتوانم شش قسمت باقی‌مانده را هم بسازم، این فیلم‌ها بدون کلام و با تکنیک استاپ‌موشنی هستند و تمام تلاشم این است که این مجموعه هفت قصه‌ای جذابیت‌های خودش را از لحاظ بصری برای مخاطب داشته باشد.

این کارگردان انیمیشن درباره بازخوردهای انیمیشن «محیا» توضیح داد: فعلاً که فیلم به نمایش عمومی در نیامده، تلاش کردم فیلم برای مخاطب تأثیرگذار باشد.

فیضی درخصوص روند انیمیشن‌‌سازی در ایران گفت: ما در زمینه انیمیشن اساتید و پیشروانی داشتیم که کارهای بسیار خاص و نابی ساخته‌اند و به نوعی به سمت یک مکتب پیش ‌رفته‌‌اند. اما متأسفانه امروزه همه چیز خلاصه شده در انیمیشن‌های کامپیوتری مشابه و تنوع کمی در آن‌ها وجود دارد. هم قصه‌ها شبیه به یکدیگر شده‌اند و هم شکل و شمایل‌شان. گویا دوستان فقط به رنگ و لعاب انیمیشن توجه می‌کنند و برایشان جذابیت دارد، نه روایت و خاصیت آن قصه.

این کارگردان با اشاره به چالش‌های این مسیر بیان کرد: در کانال‌های تصمیم‌گیری برای اختصاص بودجه و ایجاد فضا برای ساخت فیلم چالش‌های بسیار زیادی وجود دارد. ما باید برای ساخت فیلم‌هایمان درگیر پیدا کردن فضای مناسبی باشیم؛ چون در استاپ موشن مکان یکی از مهمترین عنصر ساخت است. معضلات تولیدی روز به روز بیشتر و تنوع در تولیدات انیمیشن کمتر می‌شود. چالش‌های مالی هم که همیشه در این مسیر وجود داشته و دارد.

فیضی با تأکید بر اینکه صنعت انیمیشن بر هنر انیمیشن غلبه کرده است، افزود: در انیمیشن چیزهایی را مشاهده می‌کنید که آدم از کیفیت و ساخت آن‌ها تعجب می‌کند. تنوع و خلاقیت در این حوزه از بین رفته است. مسئولان این حوزه باید فضا را برای خلاقیت‌های نسل جوان مهیا کنند و دستشان را بازتر بگذارند تا بتوانند آثار مطلوب‌تری را خلق کنند.

کارگردان انیمیشن «محیا» در پایان در انتقادی به صدا و سیما گفت: این سازمان بودجه کافی برای تولید فیلم‌ها و انیمیشن‌ها دارد، اما خلاقیت کافی را ندارد و ممیزی که در این سازمان اتفاق می‌افتد، همه فیلم‌ها را شبیه به یکدیگر کرده و خلاقیت و تنوع را از بین برده است.

انتهای پیام/
ارسال نظر
پیشنهاد امروز