حنیف غفاری در گفتگو ایلنا مطرح کرد؛
رژیم صهیونیستی، روایتگران مستقل را دشمن خود می‌داند
افشاگری رسانه‌ها در جنگ غزه نقش موثری در خیزش بین‌المللی علیه صهیونیست‌ها داشته است
حنیف غفاری معتقد است که افشاگری رسانه‌ها در جنگ غزه نقش موثری در خیزش عمومی و بین‌المللی علیه اقدامات صهیونیست‌ها داشته است و به همین دلیل اسرائیل روایتگران مستقل را دشمن خود می‌داند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مدیر مجتمع پزشکی الشفا در غزه اعلام کرد در حمله اشغالگران صهیونیست به چادر خبرنگاران ۷ نفر به شهادت رسیدند. با شهادت این خبرنگاران تعداد شهدای اصحاب رسانه از آغاز جنگ غزه در هفتم اکتبر تاکنون به ۲۳۷ نفر رسید.
بر اساس آخرین گزارش منتشر شده از آغاز جنگ غزه در اکتبر ۲۰۲۳، رژیم صهیونیستی ۱۹۵ خبرنگار فلسطینی را بازداشت کرده و ۲۳۷ خبرنگار نیز به شهادت رسیده‌اند و همچنان ۵۵ از این خبرنگاران در بازداشت به سر می‌برند.
به نظر می‌رسد که خبرنگاران جزو اهداف اصلی رژیم صهیونیستی هستند که به دنبال حذف آن‌هاست و اسرائیل سعی دارد با کشتار و دستگیری سیستماتیک اهالی رسانه در مقابل روایتگری‌های مستقل بایستد.
حنیف غفاری (روزنامه‌نگار و کارشناس رسانه و مسائل بین‌الملل) در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره کشتار سیستماتیک خبرنگاران در غزه، گفت: همانطور که می‌دانید صدها خبرنگار در جریان جنگ غزه از اکتبر سال ۲۰۲۳ تا الان در مسیر اطلاع‌رسانی و انجام مأموریت و رسالت مستقلی که داشتند شهید شدند و جان خود را از دست دادند. جریان اطلاع‌رسانی در ساختار رژیم صهیونیستی بسته است به این معنا که رسانه‌های غربی، رسانه‌های صهیونیستی و حتی خیلی از رسانه‌های منطقه‌ای معمولاً اخباری را منعکس می‌کنند که توسط خود ساختار رسانه‌ای غالب ارائه می‌شود.
غفاری تصریح کرد: ما این روند را در جنگ ۳۳ روزه، در سال ۲۰۰۹ در نبرد با حماس، در جنگ سال ۲۰۱۴ و ۲۰۲۱ هم مشاهده کردیم و روند رایج و مشترک در این جنگ‌ها این بود که معمولاً رسانه‌های بین‌المللی و به خصوص رسانه‌های آمریکا و اروپا اخباری را منتشر می‌کردند که روایت خودِ صهیونیست‌ها از میدان نبرد بود چون کمتر خبرنگاری در صحنه جنگ حاضر بود و شبکه‌های اجتماعی هم در آن زمان گسترش کافی را پیدا نکرده بودند اما ما در جریان نسل‌کشی نوار غزه شاهد تلاقی دو پدیده به یکدیگر هستیم؛ اول کثرت شهروند خبرنگاران است، امروز شبکه‌های اجتماعی دارای مخاطبانی کثیر هستند که به آن‌ها موضوعیت و رسمیت بخشیده و این شهروند خبرنگاران از همین طریق معرفی می‌شوند. دومین مورد تمرکز مسئولانه رسانه‌های مستقل منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای بر ابعاد انسانی جنگ غزه است، در اینجا مشخص است که رژیم صهیونیستی آن روایت رسمی خودش را که همیشه از وقایع و بروندادها مخابره می‌کرد را از دست رفته می‌بیند. در چنین شرایطی اصلی‌ترین راهکاری که به ذهن صهیونیست‌ها می‌رسد هدف قرار دادن مصادیق اطلاع‌رسانی یا در رأس آن‌ها خودِ خبرنگاران است.
وی افزود: هدف قرار دادن خبرنگاران و دفاتر رسانه‌ای در نوار غزه، رام‌الله و دیگر نقاط و در واقع هر رسانه‌ای که بخواهد ابعاد تازه‌ای از جنگ غزه را با رویکرد مستقل و به صورت میدانی مخابره کند یک سیاست مشخص از سوی رژیم صهیونیستی است. متأسفانه بازنده اصلی این روند هم سازمان ملل متحد است که برای تضمین حفظ جان خبرنگاران مستقل و رسانه‌ها عملاً اقدامی نداشته است.
این کارشناس رسانه‌ای درباره اقدامات لازم از سوی سازمان ملل متحد گفت: قاعدتاً یکی از این اقدامات می‌توانست ایجاد محل‌هایی امن برای خبرنگاران باشد، به این معنا که در محل‌های درگیری، مکان‌هایی برای استقرار خبرنگاران مشخص شود و امکان ارسال گزارش هم باید از سوی سازمان ملل متحد برای خبرنگاران تسهیل شود اما عملاً این نقاط امن یا تعبیه نشده‌اند یا در مواردی که تأسیس و مستقر شده‌اند از سمت صهیونیست‌ها به راحتی مورد هدف قرار گرفته‌اند. سازمان ملل متحد با رژیم صهیونیستی با مماشات برخورد کرده و ساختار این سازمان به طور کل به گونه‌ای طراحی شده که در آن دبیر کل سازمان ملل متحد که اصلی‌ترین مقام آن است تنها قدرتی که دارد صدور یک بیانیه در محکوم کردن کشتار خبرنگاران و محدود کردن رسانه‌ها در غزه است درحالیکه انتظار عموم مردم دنیا از نهادی فرادولتی مثل سازمان ملل متحد بسیار بیشتر است و چنین سازمانی باید آنقدر قدرت داشته باشد که بتواند جنگ را متوقف کند و بتواند به گونه‌ای رفتار کند که جریان اطلاع‌رسانی صحیح در قبال اتفاقات خونباری مثل غزه تسهیل شود نه اینکه خودش هم تبدیل شود به یک قربانی و هیچ اقدامی هم در مقابل رژیم صهیونیستی انجام ندهد.
غفاری درباره عملکرد رسانه‌های مستقل در ارائه اخبار لازم از نوار غزه گفت: در بهتر عمل کردن رسانه‌های مستقل در رساندن صدا و تصویر غزه به جهانیان دو مولفه را اثرگذار می‌دانم. اولین مورد طولانی شدن جنگ است، نبردهای قبلی کوتاه‌مدت و در قالب جنگ‌های ۳۳ روزه و ۲۲ روزه یا نهایتاً جنگ ۵۴ روزه بود و زمانیکه افکار عمومی دنیا قصد متمرکز شدن بر حوادث را داشت و ممکن بود دغدغه‌هایی در قبال عواقب جنگ در مناطق درگیر شکل بگیرد، اصل ماجرا به نوعی پایان پیدا می‌کرد اما الآن حدود دو سال است که جنگ ادامه دارد و ابعاد فاجعه انسانی در نوار غزه به اندازه‌ای گسترده است که افکار عمومی دنیا را تحت تأثیر قرار داده و خود به خود جریان‌های مستقل رسانه‌ای در دنیا خودشان را موظف دانستند که به فجایع رخ داده در غزه بپردازند و عملاً بی‌توجهی به آن را یک نقطه ضعف در عملکرد حرفه‌ای خود دانستند.
وی افزود: مسئله دیگر این است که به طور کل از این به بعد ماهیت اطلاع‌رسانی درباره نبردها و جنگ‌ها تغییر می‌کند. ما امروز پدیده‌هایی به نام شهروند خبرنگاران داریم، بر همین اساس به جمله معروفی اشاره می‌کنم که می‌گوید اگر روایت نکنی روایت می‌شوی. قواعدی که در جنگ غزه شاهد هستیم یک انقلاب در اطلاع‌رسانی نسبت به جنگ‌ها و بحران‌ها در نظام بین‌الملل است.
غفاری تأکید کرد: فرآیند ایجاد قحطی در غزه از سه ماه قبل شروع شده ولی زمانی این مسئله در اذهان عمومی پر رنگ می‌شود که رسانه‌های مستقل در هم‌افزایی با هم حرکتی جمعی صورت می‌دهند. وقتی تصاویری به صورت مستقیم از غزه به نظام بین‌الملل مخابره می‌شود و ابعاد پنهان و نیمه پنهان ماجرا افشا می‌شود حساسیت‌هایی نسبت به اتفاقات در حال وقوع غزه به وجود می‌آید. افشاگری رسانه‌ها در جنگ غزه واقعاً نقش موثری در خیزش عمومی و بین‌المللی علیه اقدامات صهیونیست‌ها داشته است. تلاش مستمر اسرائیل برای جلوگیری از انتشار اخبار و تصاویر واقعی از غزه کاملاً منطقی است، این اقدام برگرفته از ذات و ماهیت این رژیم است. نباید فراموش کنیم رویکردی که طی دهه‌ها در رژیم صهیونیستی بر مبنای عدم اطلاع افکار عمومی دنیا از ماهیت این رژیم شکل گرفته قرار نیست که به یکباره متوقف شود. آن‌ها اقدامات خود را انجام می‌دهند اما قطعاً زور رسانه‌های مستقل بر نوع روایتگری و روایت‌سازی صهیونیست‌ها غالب خواهد بود.
وی در پایان گفت: قطعاً تأثیر رسانه می‌تواند فراتر از چیزی باشد که تا الان شاهد بودیم. این تأثیرگذاری هم در ابعاد فرامتنی جنگ (مثل نقش سیاستمداران، موسسات به ظاهر سیاسی و...) است که هر افشاگری در زمینه‌های مختلف می‌تواند موجی علیه اسرائیل ایجاد کند و بخش دیگر این تأثیرگذاری می‌تواند در ابعاد متنی ماجرا صورت بگیرد که در این مورد، افشاگری درباره مسائلی چون نسل‌کشی مطمئناً می‌تواند موجب شکل‌گیری جریان‌هایی علیه اسرائیل شود و تأثیرگذاری بُعد فرامتی می‌تواند به مراتب بیشتر از آن چیزی باشد که تا الآن شاهدش بودیم.
