دیگر جای آزمون و خطا در مدیریت منابع آب وجود ندارد

سمیه رفیعی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، درباره وضعیت دریاچه ارومیه و اقدامات صورت گرفته برای حفاظت از این دریاچه و این‌که گفته می‌شود این دریاچه به طور کامل خشک شده است، عنوان کرد: ما در یک اکوسیستم نمی‌توانیم بگوییم که آن اکوسیستم کامل از بین رفته است یا خیر؛ زیرا اکولوژیست‌ها کلا نمی‌توانند درباره یک پدیده‌ای به صورت قطعی  نظر بدهند، چراکه رفتار طبیعت قابل پیش‌بینی نیست و   همیشه متغیر است. 

رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی ادامه داد: اگر به دست خودمان باشد که تا الان بوده  است، یک یاعلی می‌گوییم و همه را خشک می‌کنیم! سطح تراز اکولوژیک دریاچه ارومیه باید به حدود ۲ میلیارد متر مکعب برسد تا بتوانیم بگوییم دریاچه زنده است و حتما هم باید تأمین شود که امر بسیار مهم است.

 وی تاکید کرد: دریاچه ارومیه بسیار برای ما مهم است  اما باید توجه داشته باشیم که در تصمیم‌گیری‌های دولت و مجلس، ما دریاچه ارومیه‌سازی کل کشور را پیگیری نکنیم، یعنی  یک عبرت باید برای ما کافی باشد که این حجم از سرمایه کشور دارد به آنجا می‌رود   تا وضعیت آن کمی بهتر شود.

سخنگوی کمیسیون کشاورزی، آب و منابع طبیعی خاطرنشان کرد: الان متأسفانه، طرح‌هایی که در حوزه‌های مختلف کشاورزی دنبال می‌شود و به ویژه عدم پیاده‌سازی الگوی کشت موجب بروز مشکلاتی شده است، در حالیکه الگوی کشت باید به صورتی باشد که محصول کشاورز روی دست ما نماند.  مانند پیاز، که حجم زیادی از آب را مصرف کرده‌ است  و ما نمی‌دانیم باید با این چه کنیم؟ سوالی که از آقای وزیر مطرح می‌شود، همین ماجرا  است که چگونه می‌توانیم این مسائل را به‌ دقت اجرایی کنیم کهمحصول روی دست ما نماند. زیرا بالاخره نهاده‌های   تولید مخصوصا آبی که  به سختی تأمین می‌شود، مهم است.

وی تاکید کرد: مدیریت منابع آبی برای ما بسیار حیاتی است و دیگر جایی برای هیچ‌گونه خطایی وجود ندارد. هر نوع خطایی می‌تواند عواقب جدی به‌دنبال داشته باشد.

رفیعی درباره این‌که چرا مانند بسیاری از کشورها سیستم شبکه آب شرب از مابقی موارد جداسازی نمی‌شود، گفت: یکی از مسائلی که باید به آن توجه کنیم، شبکه انتقال آب است؛  مانند مشکلی که در شبکه برق داریم، برق را تولید می‌کنیم  اما  نتوانسته‌ایم شبکه انتقال را به‌خوبی احیا کنیم که بتوانیم برق را منتقل کنیم. آب هم همین است ما در شبکه انتقال متاسفانه هم پرتی بالایی داریم که شبکه نیازمند بازسازی و نوسازی است و  هم این که مصارف را جدا کنیم تا به هزینه‌های تسویه برسیم.

وی ادامه داد: برای جداسازی شبکه‌ها باید بودجه گذاشته شود، بارها درباره این موضوع صحبت شده، اما در زمینه اختصاص بودجه و سیاست‌گذاری‌های کلان، متأسفانه نگاهی که به آب داریم، این است که به‌عنوان یک مسئله حاکمیتی نگاه نمی‌کنیم و  ما آب را به‌عنوان یک کالا می‌بینیم و چون به شکل کالایی به آن می‌نگریم  که قابلیت خرید و فروش دارد، این نگرش باعث می‌شود که برنامه‌ریزی‌های ما به‌درستی انجام نشود. تا زمانی که این نگاه تغییر نکند، کشور با مسئله کمبود آب دست و پنجه نرم خواهد کرد.