مدیرعامل استیل پویان تبریز در گفتگو با ایلنا:
هزینههای سنگین و انحصار خدمات، مانع اصلی توسعه صنعت ماشینسازی در ایران است

مدیرعامل شرکت استیل پویان تبریز مهمترین مزیت رقابتی محصولات شرکت را کیفیت، خدمات پس از فروش سریع و صداقت در تولید با تکیه بر متریال داخلی دانست و در عین حال از هزینههای سنگین نمایشگاهها، انحصار خدمات و مشکلات واردات تکنولوژی بهعنوان بزرگترین چالشهای این صنعت یاد کرد.
پیمان رمضانزاده، مدیرعامل شرکت استیل پویان تبریز، در حاشیه هفتمین نمایشگاه تخصصی چاپ، بستهبندی و فرآوری در نمایشگاه بینالمللی شهر آفتاب، در گفتگو با خبرگزاری ایلنا، با اشاره به سابقه ۳۰ ساله فعالیت خود در صنعت ماشینآلات، مهمترین مزیت رقابتی محصولات شرکت را کیفیت، خدمات پس از فروش سریع و صداقت در تولید با تکیه بر متریال داخلی دانست و در عین حال از هزینههای سنگین نمایشگاهها، انحصار خدمات و مشکلات واردات تکنولوژی بهعنوان بزرگترین چالشهای این صنعت یاد کرد.
صداقت در تولید و خدمات پس از فروش، رمز تمایز ما
رمضانزاده در معرفی این شرکت گفت: من از سال ۷۵ وارد صنعت ماشینآلات شدم و بیش از ۳۰ سال است که در این حوزه فعالیت میکنم. شرکت استیل پویان تبریز حدود دو سال پیش تأسیس شد تا بتوانیم در نمایشگاههای داخلی و خارجی حضور جدی داشته باشیم. محصولات ما شامل پاسوریزاتور، مبدلهای حرارتی و برودتی، مخازن و سیستمهای شستوشوی مرکزی (CIP) است.
وی ادامه داد: وجه تمایز ما نسبت به رقبا، قبل از هر چیز قیمت تمامشده مناسبتر، استفاده حداکثری از متریال تولید داخل و البته تعهد و صداقت در کار است. من هیچگاه حاضر نیستم محصولی غیر اصولی به مشتری بدهم یا ادعایی کنم که نتوانم پای آن بایستم. به همین دلیل با افتخار اعلام میکنم که در دستگاههای مبدل حرارتی و برودتی خود از صفحات ایرانی استفاده میکنیم که طی سالها کیفیت بالای خود را ثابت کردهاند.
به گفته وی، خدمات پس از فروش سریع و در دسترس و همچنین شرایط پرداخت مناسب و ارائه آفرهای فصلی از دیگر عواملی است که باعث جلب اعتماد مشتریان شده است.
هزینههای نمایشگاه و مشکلات واردات تکنولوژی
مدیرعامل استیل پویان تبریز در ادامه به چالشهای صنعت اشاره و بیان کرد: یکی از بزرگترین مشکلات ما هزینههای بالای نمایشگاههاست. من در نمایشگاه بینالمللی ترکیه حضور داشتم و جالب بود که آنجا برای تولیدکنندهای که قصد ارائه ماشینآلات دارد، هزینهای بابت زمین و غرفه دریافت نمیشود. در ایران اما نهتنها باید هزینههای سنگین پرداخت کنیم، بلکه بسیاری از خدمات مثل حملونقل و تجهیزات هم انحصاری و با قیمتهای نجومی به شرکتها تحمیل میشود. این واقعاً نوعی استثمار است.»
وی افزود: مساله دیگر، نبود رقابت واقعی در کشور است. تولیدکننده باید بتواند آزادانه رقابت کند، اما ساختارهای انحصاری و قوانین پیچیده مانع این موضوع میشوند. علاوه بر این، ورود تکنولوژیهای جدید به ایران بسیار دشوار است. از واردات یک قطعه کوچک تا انتقال فناوری، همهچیز با موانع و هزینههای سنگین گمرکی همراه است. در نتیجه بسیاری از تولیدکنندگان توان مهندسی معکوس و توسعه محصولات جدید را از دست میدهند.
رمضانزاده در پایان تأکید کرد: با وجود تمام مشکلات، ما تلاش کردهایم با تکیه بر تجربه، صداقت و استفاده از توان داخلی به مسیر خود ادامه دهیم. اما اگر واقعاً قرار است صنعت کشور رشد کند، باید رقابت آزاد، حمایت از تولیدکننده و تسهیل در ورود تکنولوژیهای روز در دستور کار قرار گیرد.