نگذاریم منابع ملی زیر زمین بماند/ لایحه مشارکت بخش خصوصی در اقتصاد واجب تر است یا عفاف و حجاب؟
مدیر سرمایه‌گذاری و کسب‌وکار شرکت ملی نفت ایران گفت: در حالی‌که شرکت‌های بزرگ جهان مسیر جذب سرمایه و تنوع‌بخشی به منابع مالی را طی کرده‌اند، ما همچنان درگیر ساختارهای پیچیده و بروکراسی‌های بازدارنده هستیم.
به گزارش خبرنکار اقتصادی ایلنا، امیر مقیسه در همایش بین المللی سرمایه گذاری و تامین مالی نفت، گاز و پتروشیمی با بیان اینکه نفت فقرات اقتصاد کشور است، اظهار داشت: نفت امنیت کشور اقتصاد در حوزه پیشران صنعت ماست، در سنوات گذشته منابع طبیعی را حفظ کردیم؟ خیر جنگل ها را با سوداگری تیدیل به ساختمان کردیم بدون اینکه عایدی نصیب کشور شود و امروز تنها چیزی که برای ایران باقی مانده نفت است اما تلخی موضوع اینجاست که عمر نفت هم زودتر از آن چیزی که فکر میکردیم خاتمه پیدا می کند.
وی ادامه داد: اگر چند سال پیش راجع به تولید حداکثری نفت و گاز صحبت میکردیم متهم می شدیم به اینکه تولید غیر صیانتی انجام می دهیم و منابع زیرزمینی را استخراج می‌کنیم در صورتی که منابع متعلق به نسل‌های بعدی هم هست بنابراین بهینه است که در چاههای نفت و گاز را ببندیم ولی امروز پیش بینی های بین المللی و رفتار شرکت های بزرگ حوزه انرژی نشان می دهد که داستان تغییر می کند امروز تقریبا اتفاق نظر این است که نفت تا سه دهه یا حداکثر چهار دهه دیگه خاتمه پیدا خواهد کرد یعنی دنیا دوران گذار از انرژی فسیلی را آغاز کرده است یعنی اکر به همین شکل ادامه دهیم ۷۰ درصد نفت خام و ۸۰ درصد گاز باقی مانده مخازن نفت و گاز کشور زیر زمین باقی خواهد ماند این تردیدی به جا نمی‌گذارد، اگر بپذیریم که اشتباه کردیم باید تغییر کنیم.
مدیر سرمایه گذاری شرکت ملی نفت گفت: مشکل اصل قضیه این است که ما انقدر با دنیا و رقبای منطقه‌ای و با کشورهایی که روزی حسرت شرکت ملی نفت ایران را می خوردند فاصله پیدا کردیم و امروز در همین میادین مشترکی که تولید از آنها برای ما حسرت شده چه اتفاقی افتاد که به چنین روزی رسیدیم شرکت آرامکوی عربستان چند سال پیش ۵ درصد سهامش را واگذار کرد آن زمان دولت عربستان اعلام کرد هر کسی سهام این شرکت را بخرد سالانه ۷۵ میلیارد دلار سود توزیع خواهد کرد اما ما امروز یک شرکت نفتی داریم که معلوم نیست چه نقشی در اقتصاد ملی دارد توسعه میادین نفت و گاز و تولید نفت یارانه کنجاله را تامین می کند.
مقیسه تأکید کرد: در حالی‌که شرکت‌های بزرگ جهان مسیر جذب سرمایه و تنوع‌بخشی به منابع مالی را طی کرده‌اند، ما همچنان درگیر ساختارهای پیچیده و بروکراسی‌های بازدارنده هستیم.
وی با بیان اینکه طبق آمار بانک مرکزی، بین سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۹ بیش از ۱۷۰ میلیارد دلار از کشور خارج شده است، افزود: تنها در نیمه نخست سال ۱۴۰۲ نیز حدود ۱۲ میلیارد دلار خروج سرمایه داشته‌ایم، در حالی که حجم نقدینگی کشور به بیش از ۱۱ هزار هزار میلیارد تومان رسیده، این منابع به سمت سرمایه‌گذاری‌های مولد هدایت نمی‌شوند.
مدیر سرمایه‌گذاری و کسب‌وکار شرکت ملی نفت ایران با تأکید بر اینکه مشکل ما کمبود پول نیست، مشکل بی‌اعتمادی است، گفت: دولت و قانون‌گذاران باید با ایجاد سازوکارهای شفاف و مطمئن، مردم را به مشارکت در پروژه‌های ملی ترغیب کنند. دانشگاه‌ها و دستگاه‌های توسعه‌ای نیز باید نقش تضمین‌کننده و اعتباربخش ایفا کنند.
مقیسه با اشاره به تعدد نهادهای نظارتی گفت: امروز عملکرد مدیران نفتی زیر سایه ۱۳ دستگاه نظارتی بررسی می‌شود. در چنین شرایطی، مدیران نمی‌توانند شجاعانه تصمیم بگیرند و بیشتر از رضایت دستگاه‌های نظارتی، نگران تصمیم برای منافع ملی‌اند. در هیچ شرکت بزرگی مثل آرامکو، ادنوک یا توتال چنین فضای تصمیم‌گیری سنگینی وجود ندارد.
وی گفت: یک‌دهه است مقام معظم رهبری شعار سال را مشارکت تولید، جهش تولید با مشارکت مردم تعیین کرده اند اما ما ضابطه ای نداریم که در این چارچوب حرکت کنیم از سال ۹۷ تا امروز لایحه مشارکت بخش خصوصی را در مجلس داریم چه قانونی واجب تر از این؟ آیا این واجب تر بود یا قانون حجاب و عفاف؟
وی با بیان اینکه اگر می‌خواهیم صنعت نفت و گاز کشور دوباره نقش پیشران خود را بازیابد، باید این ریل را تغییر دهیم. مجلس، دولت و نهادهای نظارتی باید هم‌زمان بپذیرند که فرصت اندکی برای اصلاح مسیر باقی مانده است، گفت: نباید بگذاریم منابع ملی ما زیر زمین بماند و فرصت‌های تاریخی از دست برود. اگر امروز تصمیم نگیریم، فردا دیر خواهد بود. باید با همدلی و اصلاح نگرش، اعتماد عمومی را بازسازی و صنعت نفت را به جایگاه واقعی خود بازگردانیم.
