در گفت‌وگو با ایلنا تشریح شد:
تهران وارد فاز انتقال آب از دریا می‌شود؟
یک کارشناس حوزه آب گفت: مادامی که به فکر تامین باشیم و نتوانیم مصرف و تقاضا را مدیریت کنیم همه راه‌ها به انتقال آب ختم می‌شود اما دوام ندارد. اگر مصرف و تقاضا را مدیریت نکنیم همچنان باید بدنبال آب بگردیم و این جواب نمی‌دهد.
سیدمحمدعلی بنی‌هاشمی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، در ارزیابی اجرای پروژه‌های شیرین‌سازی و انتقال آب از دریا اظهار داشت: اگر کشورهای خارجی مانند عربستان آب دریا را برداشت، شیرین‌سازی و انتقال می‌دهند، شرایط خاص‌تری هم دارند، عربستان زمانی صادرکننده محصولات کشاورزی بوده اما اکنون واردکننده است و ما به این موضوع توجه نکرده‌ایم اگر عربستان میلیون‌ها متر مکعب آب از دریا برداشت می‌کند، همزمان مصرف آب کشاورزی را کم کرده هم مدیریت تامین و هم مدیریت مصرف دارد، اما ما عملا فقط مدیریت تامین داشته‌ایم و به مدیریت مصرف کم‌توجه و حتی بی‌توجه بوده و برای مدیریت تقاضا همت نکرده‌ایم.
فعلا انتقال آب را سرزنش نکنیم
وی افزود: نباید نسبت به انتقال آب انتقاد کرد زیرا اگر آب را انتقال نمی‌دادند شهری مثل تهران آبی نداشت، شهر تهران به شدت به سدها و انتقال آب وابسته است بنابراین واقعا نمی‌توان سرزنش کرد که چرا آب را تامین چه از مسیر شیرین‌سازی و یا انتقال بین حوضه‌ای می‌کنیم چراکه اگر نباشد آب برای خوردن هم نیست بحث این است که چرا همزمان برای مدیریت مصرف کاری نمی‌کنیم و مسئله را کلان نمی‌بینیم؟
افزایش جمعیت تهران با چه رویکردی؟
این کارشناس حوزه آب گفت: این سیاست کلان که باید جمعیت زیاد شود با چه رویکردی است؟ ما در تامین آب همین میزان جمعیت به چالش خوردیم، درست که جمعیت به پیری می‌رود اما مشکل تامین آب را هم ببینیم می‌گوییم ما تحریم هستیم و باید در حوزه مواد غذایی خودکفا شویم، چرخه کشاورزی را گسترش می‌دهیم و آب را نمی‌بینیم حال آنکه مسئله آب به بحث کشاورزی، غذا، انرژی، سیاست داخلی، سیاست خارجی، جمعیت و محیط زیست وابسته است، همگی باید در پکیج دیده شوند که اینگونه نبوده است.
اگر مقصد تشنه است مسئول وظیفه دارد آب برساند ولو با انتقال بین حوضه‌ای
وی بیان داشت: ما آب را با نرخی گران به اصفهان و یزد می‌بریم اما باید تبعات مختلف اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و زیست محیطی را نیز ببینیم احتمال نارضایتی نقطه مبدا را در نظر بگیریم بارها این تجربه جلوی چشم ما وجود داشته که باید از آنها درس بگیریم. تخریب‌هایی که انتقال آب در پی دارد و پایداری تامین آب دیده شود، اینکه به تعدادی خط لوله، تجهیزات و پمپاژ وابسته شویم باید در نظر گرفته شود، اما در عین حال اگر مقصد تشنه است مسئول وظیفه دارد به هر شکل ممکن آب را تامین و برساند، به شرطی که همه چیز باهم دیده شود.
با مچ‌اندازی مبدا و مقصد؛ مشکل آب حل نمی‌شود
بنی‌هاشمی با بیان اینکه به پروژه‌های انتقال آب نباید به عنوان پروژه‌های پایدار برای تامین آب نگاه کرد، تصریح کرد: اگر همه چیز را کنار بگذاریم اقتصاد قضیه اجازه نمی‌دهد به صورت درازمدت به آن نگاه کنیم، قیمت شیرین‌سازی کنار دریا یک دلار هزینه دارد ولی برای مسیرهای دورتر هزینه چندین برابر شود، برای صنعت می‌صرفد اما عملا از نظر اقتصاد برای شرب و کشاورزی نمی‌صرفد که آب متر مکعبی ۴۰۰ هزار تومان را استفاده کند، علاوه بر این احتمال ایجاد چالش برای منطقه مبدا نیز دیده شود؛ تصمیم به انتقال آب باید با مشارکت مبدا و مقصد باهم گرفته شود، مثلا اگر بناست آب را از خزر به سمنان ببریم مبدا و مقصد باید باهم تصمیم بگیرند با مچ‌اندازی و اعمال زور از سوی هر کدام از مبدا و مقصد مشکل حل نمی شود.
همچنان دنبال آب برای تهران بگردیم؟
وی درباره احتمال انتقال آب دریا به تهران خاطرنشان کرد: واقعیت اینکه در کوتاه‌مدت این طرح‌ها جواب نمی‌دهد، در کل نه فقط در تهران و هر جای دیگر وقتی نمی‌توانیم مصرف را مدیریت کنیم پراکنش جمعیت را بر اساس آمایش سرزمین انجام دهیم و بارگذاری جمعیت بیشتر از ظرفیت انجام می‌شود مجبوریم این کار را کنیم ، مجبوریم کشت فراسرزمینی و خرید آب از کشور شمالی داشته باشیم، مادامی که به فکر تامین باشیم و نتوانیم مصرف و تقاضا را مدیریت کنیم همه راه‌ها به همین ختم می‌شود اما دوام ندارد اگر مصرف و تقاضا را مدیریت نکنیم همچنان باید بدنبال آب بگردیم و این جواب نمی‌دهد.
اگر نگران آب تهرانیم تقاضا را مدیریت کنیم
این کارشناس حوزه آب یادآور شد: بارگذاری در فلات مرکزی بیش از ظرفیت است. اگر یک‌طرفه نگاه کنیم مشکل حل نمی‌شود، اکنون همه نگران آب در تهرانیم اگرچه باید مدیریت تقاضا صورت گیرد اما فعلا باید آب را به هر شکلی به دست مردم برسانیم و در کوتاه‌مدت چاره‌ای جز تامین نداریم، اما در عین حال بحث این است که پاییز و زمستان امسال را بگذرانیم برای سال بعد چه کنیم؟ باید نگاه جامع داشته باشیم نکته این است تا وقتی تشنه وجود دارد باید آب را تامین کنیم اما باید تشنگی را مدیریت کنیم، نمی‌توانیم مدیریت عرضه را متوقف و باید سیاست‌های توسعه سرزمین و بارگذاری را نگاه کنیم، چیدمان کشاورزی، صنعت و جمعیت و به عبارت دیگر هم‌بست آب، غذا و انرژی را با هم ببینیم، تا وقتی نگاه جامع نباشد یک طرف قضیه مشکل خواهد داشت.
