اتفاق عجیب در تیم ملی سابر؛ به نام بائو به کام مربی بدون رزومه

به گزارش ایلنا، همان اتفاقی افتاد که باید. بازگشت پیمان فخری به تیم ملی شمشیربازی سابر. ۴ ماه مانده به المپیک. آن هم بعد از استعفای امین قربانی، فدراسیون سرمربیگری کریستین بائو در تیم ملی سابر را در بوق و کرنا کرد. سرمربی که به گفته علیرضا پورسلمان رئیس فدراسیون گفته بود بائو در بازی‌های تیمی و المپیک کنار تیم سابر ایران است. همان زمان پورسلمان در انتقاد به پروازی بودن بائو گفته بود: «او مربی پروازی نیست و می‌خواهد تیم را به‌صورت کامل در اختیار بگیرد و کنار تیم باشد. این مربی در کنار هر تیمی در المپیک حضور داشته، مدال گرفته است و اگر تیم ما رنگ و بوی مدال المپیک را نداشت، کنارمان قرار نمی‌گرفت.»

در حالی که بائو همان موقع با حدود ۹ کشور قرارداد داشت و شاگردانی مثل ایپتی و همسرش و بعضی شمشیربازان هم مثل شمشیرباز امریکایی انفرادی با او کار می‌کنند، خیلی‌ها فکر می‌کردند بائو پایش به تهران برسد، اما او حتی به تهران هم نیامد و تنها قرار شد شمشیربازان ایرانی برای تمرین به کمپ اورلئان بروند.

بائو تنها در جام جهانی گرجستان کنار پیست ایران نشسته بود و در جام جهانی‌ها و حتی گراند‌ پری‌ها با اینکه حضور داشت اما خبری از او کنار پیست ایران در مسابقه انفرادی و تیمی جام جهانی ایتالیا نبود. اما در عوض بازادزه گرجستانی و یلدریم ترکیه‌ای را در مسابقه انفرادی کوچ می‌کرد و مربی بدون رزومه روی نیمکت تیم ملی نشسته بود.

حتی در جام جهانی مجارستان هم این قصه تکرار شد. بائو حتی در بازی حساس انفرادی علی پاکدامن مقابل اوه کره بی‌یا بازی نیمه نهایی هم باز کنار پاکدامن نبود. همان موقع بود که وقتی فیلم بازی‌های ایرانی‌ها بدون حضور بائو در جام جهانی پادووا منتشر شد، مسعود فتوحی مربی که کنار تیم بود، انتقاد خبرنگاران را مثل آب خوردن این طور توجیه کرد: «بائو پشت نیمکت تیم بود، چون آدم آرامی است، نکته‌ها را به من می‌گفت و من به بچه‌ها منتقل می‌کردم.» او فیلم دیگری هم به عنوان سند منتشر کرد، فیلم بازی متفاوت از بازی قبلی که باز هم بائو روی نیمکت ایران نبود و پشت پیست کناری تیم ایران نشسته بود. فتوحی با استناد به آن فیلم، بائو را مربی ایران خواند.

در حالی که مسئولان فدراسیون تماس خبرنگاران را بی‌جواب گذاشتند و در مقابل گزارش‌های انتقادی رسانه‌ها به این قضیه هم روزه سکوت گرفتند. تنها اقدام فدراسیون برای اثبات اینکه بائو سرمربی تیم ایران است، وقتی پاکدامن در مجارستان مدال برنز انفرادی را گرفت، عکس پورسلمان، پاکدامن و بائو را در کانالش منتشر کرد تا ثابت کند مرد فرانسوی سرمربی ایران است. در حالی که وقتی یلدریم ترکیه‌ای هم روی سکوی انفرادی ایستاد، باز بائو بود که با او پای سکو عکس یادگاری انداخته بود. این یعنی بائو سرمربی ترکیه هم هست و البته ۸ کشور دیگر. با این شرایط فدراسیون شمشیربازی همچنان سکوت کرده بود.

به نام بائو به کام مربی بدون رزومه

البته همان موقع وقتی مربی بدون رزومه‌ای که حتی یک شاگرد هم نداشت روی نیمکت تیم ملی نشست، خیلی‌ها گفتند او مربی تیم در المپیک هم هست. در واقع معتقد بودند قرار است تیم به نام بائو باشد اما المپیک به کام مربی‌ای که اوایل قرار بود سرپرست تیم باشد و نسبت فامیلی هم با رئیس فدراسیون دارد.

وزارت ورزش و کمیته هم وسط آمدند

وقتی انتقاد خبرنگاران درباره ابهام سرمربیگری بائو برای تیم ملی سابر بالا گرفت و فدراسیون هم هیچ جوابی به خبرنگاران نمی‌داد، پای وزارت ورزش و کمیته ملی هم به ماجرا باز شد. چرا که حتی یکسری از پیشکسوتان هم از این قضیه شاکی شده بودند و حتی یکی از ملی‌پوشان هم در محفلی خصوصی گفته بود اصلاً مربی خارجی در کار نیست و ملی‌پوشان خودشان تمرین می‌کنند. با این شرایط فدراسیون بالاخره برای ورزشکاران ویزا گرفت تا آنها در اردوی ۵۰ روزه فرانسه زیر نظر بائو تمرین کنند تا همه حرف و حدیث‌ها هم بخوابد. البته با ورود وزارت ورزش جلسه‌ای هم چند روز قبل برگزار شد که نتیجه‌اش بازگشت دوباره پیمان فخری بود. هرچند دو هفته‌ای است حرف از بازگشت فخری بود، اما فدراسیون هیچ واکنشی نشان نداد تا اینکه علی پاکدامن کاپیتان تیم ملی شمشیربازی سابر با استوری دو روز پیش، خبر مهم را منتشر کرد. او با انتشار عکسی از خودش در کنار پیمان فخری نوشت: «یا راهی خواهیم یافت یا راهی خواهیم ساخت، بیا که منتظریم فخر شمشیربازی ایران» خبر از بازگشت پیمان فخری به تیم ملی شمشیربازی داد. خبری که فخری چند ساعت بعد در مصاحبه‌اش آن را تأیید کرد. هرچند فدراسیون‌ تا عصر دیروز نه آن را تأیید کرد و نه تکذیب.

تأیید فدراسیون با تأخیر

با اینکه از صبح زود دیروز خبر آمدن فخری به تیم ملی منتشر شده بود، اما عصر دیروز بالاخره فدراسیون سکوتش را شکست و بازگشت فخری را با خبری روی سایتش تأیید کرد. رفتار یک بام و دو هوایی فدراسیون نشان می‌دهد خیلی راضی به بازگشت فخری نبوده و با اجبار تن به این کار داده است.