آباد کردن بلد نیستید، لااقل خراب نکنید! +فیلم

چرا مجتمعی که از سال 69 فعالیت می‌کند، یکدفعه غیرقانونی می‌شود؟!

علیرضا ترکان اردستانی، می‌گوید: در پلاک‌های جدید این مجتمع؛ یک قطعه زمین دریافت و پروانه تاسیس آن را سال 1397 گرفتم و تمام سرمایه و زندگی‌ام را بر سر این کار گذاشته و شروع به ساختن آن کردم. الان کارم تا 70 درصد پیشرفت کرده، ولی پروانه بهره‌برداری من را تمدید نمی کنند و پروانه بهداشت هم به من نمی‌دهند؛ مگر من جوان چه گناهی کرده‎ام به‎جز اینکه آمده‌ام فعالیت کنم در عرصه دام و تولید شیر و گوشت مورد نیاز جامعه ورود کرده‎ام؟!

دلیل رفتارهای ضدتولید چیست؟

وی گفت: وقتی که رهبری می‌گوید جلوی تولید گرفته نشود و از سر راه تولیدکنندگان مانع‌زدایی کنید، چرا این رفتارهای ضد تولید انجام می‌شود؟ چرا این کارهای مانع تولید را انجام می‌دهند؟ برق من که صنعتی حساب می‌شود، الان هم که گفتن پروانه غیرقانونی است.

طبق مجوز سرمایه‌گذاری کردیم

 این فعال دامپروری همچنین گفت: اگر مسئولان این مجوزها را به ما نمی‎دادند، من زندگی‌ام را روی این کار نمی‎گذاشتم و دامپروری ایجاد نمی‌کردم؛ من هم می‌رفتم مثلا ماشین خرید و فروش می‌کردم و خیلی هم راحت‌تر بودم! اما آنها باعث شدند که وارد این کار شوم. اگر حمایت از تولید این است، پس لطفا حمایت نکنید و اجازه بدهید ما به کار تولید ادامه دهیم.

ترکان ادامه داد: این مجتمع از سال 69 در حال فعالیت است و بیش از 100 مجوز به واحدهای آن اضافه شده است. حال چه اتفاقی افتاده که از سال 1400 این کار غیرقانونی شده و  ما مجرم شده‌ایم؟! بعد از اینکه تمام زندگی‌مان را روی این کار گذاشتیم و داریم برای سفره مردم شیر و گوشت تولید می‌کنیم، چرا چنین رفتاری انجام می‌دهند؟

دریا دل نیروی دریایی که کار دامپروری می‌کند/ تمام سرمایه خودم و فرزندان را در این کار گذاشته‌ام

علی اینانلو از افسران بازنشسته نیروی دریایی ارتش جمهوری اسلامی ایران نیز یکی دیگر از دامداران مجتمع دامپروری دام‌گستر فشافویه است که به خبرنگار ایلنا می‌گوید: از 7 سال قبل خانه و زندگی‌ام را فروخته، تبدیل به سرمایه کردم و اینجا یک واحد دامداری راه‎اندازی نمودم اما تاکنون به‎جای پیشرفت، متاسفانه همیشه رو به عقب حرکت کرده‎ایم؛ فرزندان من در آلمان و استرالیا، در کار فرش هستند و سرمایه‌های آنها را هم آوردم در اینجا سرمایه‎گذاری کرده‌ام،120 نفر در مجموعه ما شاغل هستند اما تمام سرمایه ما در حال نابودی است.

اینانلو گفت: از طرفی در کار صادرات صنایع دستی نیز هستیم و به هر شکلی که می‎توانیم سعی داریم در مملک‌مان کارآفرینی انجام می‎دهیم.

شرمنده فرزندانم هستم

وی افزود: احساس می‎کنم از اینکه سرمایه‎های فرزندانم را از آلمان و استرالیا به اینجا آورده‎ام، در حق آنها هم خیانت کرده‌ام.

تفاوت در استقبال از سرمایه‌گذارن

اینانلو ادامه داد: من علاوه بر این در کار فرش هم فعالیت می‌کنم و کارگاهی نیز در این زمینه در کشور آلمان ایجاد کرده‌ام که تمام لوازم، امکانات و تجهیزات لازم برای این کار را از ایران برده‌ام و در حالیکه در آلمان کاملا از ما حمایت می‌کنند اما ایران همه جور آذار و اذیت در کار ما ایجاد می‌کنند. مثلا در اینجا پروانه گاوداری 62 رأسی ما  که 9-8 سال قبل ساخته شده را تمدید نمی‌کنند.

من وقتی رفتم آلمان که کسب وکارم را راه‌اندازی کنم، رئیس بانک بلند شد و آمد در کارگاه قالیشویی ما و می‌گفت حال که شما در کشور ما این کار را راه‌ندازی کرده و به 40 نفر حقوق می‌دهید، چه کاری از دست ما ساخته است و چه کمکی می‎توانیم به شما انجام دهیم؟ اما در اینجا با اینکه در بانک کشاورزی حساب و سرمایه دارم، ‌درخواست وام کرده‌ام که می‌گویند با 24 درصد بهره به شما وام می‌دهیم!

آخر یک واحد گاوداری چطور می‌تواند 24 درصد سود ایجاد می‌کند.

این افسر دریادل نیروی دریایی گفت: من به‌عنوان یک سرباز در این مملکت خدمت کرده‌ام، جانباز جنگ هستم، فرمانده ویژه عملیات خلیج فارس بودم و افرادی مانند تیمسار سیاری  (فرمانده نیروی دریایی ارتش) من را کاملا می‌شناسد. حالا هم که آمده‌ام که در مملکت خودم کار کنم، اما متاسفانه اجازه نمی‌دهند!

اجداد ما در این منطقه دامدار بوده‌اند

مجید نور، از دامداران قدیمی این مجتمع نیز می‌گوید: در حالی‌که خانواده ما 200 سال در همین منطقه سابقه فعالیت دامداری داشتند، الان دچار مشکل شده‌ایم و پروانه‌های ما را تمدید نمی‌کنند. خود من بیش از 50 سال است که در کار تولید شیر و گوشت برای جامعه هستم و آباء و اجداد ما در این منطقه فعالیت داشته‌اند؛ سوال من این است که چرا جلوی کار ما را می‎گیرند  و حق ما را ضایع می‌کنند؟

اول تخریب کردند و 8 ماه بعد حکم گرفتند!

یدالله یوسفی، دیگر دامدار مجتمع دام‌گستر فشافویه هم با اعلام اینکه  18 سال است در این مجتمع به فعالیت دامپروری مشغول هستم، گفت: سال 1397 ملکی را گرفته و در آن تاسیسات ایجاد کرده‎ و آن را راه‌اندازی نمودم. 200 راس دام دارم و روزانه 2 تن شیر تولید می‌کنم. پروانه‎های آن هم موجود است و هیچ مشکلی از این جهت ندارد، اما سال 1401 بدون هیچ دلیلی این ملک را تخریب کرده‎اند. وقتی دلیل این کار را از بخشداری جویا شدیم، پاسخ دادند که ما زورمان زیاد است و این کار ار انجام می‌دهیم.

وی گفت: آنها ابتدا تاسیسات من را تخریب کردند و 7-6 ماه بعد از تخریب ملک، تازه حکم تخریب را به من داده‎اند! آخر کجای دنیا چنین کاری را با تولیدکننده انجام می‌دهند که اول ملک را تخریب می‌کنند و 7-6 ماه بعد حکم تخریب می‌دهند؟ فقط برای اینکه زورشان زیاد است؟!

سرمایه 20ساله زندگی‎ام را تباه می‎کنند

خانم طوبی شادخو، دیگر دامدار این مجتمع نیز به خبرنگار ما گفت: تخصص دامداری دارم و حدودا 20 سال است که در مجتمع دام‎گستر فعالیت می‎کنم؛ صاحب یگ گله 200 راسی هستم و در این واحد دامپروری حدود 2 تن شیر تولید می‌شود. پروانه 30 راسی دارم اما تعدا دام‌های گله بالاتر رفته و درخواست یک قطعه زمین برای توسعه دامپروری دادم؛ ‌این زمین را گرفتیم و همه کارهای قانونی آن را از طریق جهادکشاورزی انجام داده‌ایم. 6 ماه قبل و بدون هیچ دلیلی آمدند و آن را تخریب کردند. حال بعد از 6 ماه مجددا آن را ساخته‌ایم و آنها هم مجددا آمدند و آن را تخریب کردند. الان جایی برای نگهداری دام‌هایم ندارم و نمی‎دانیم باید چه کار کنیم؟!

پروانه خودشان را قبول ندارند

 جهاد کشاورزی می‎گوید که پروانه‎های شما معتبر نیست. خب ما که این پروانه را از خودشان گرفتیم.

خانم شادخو ادامه داد:‌ من 20 سال از زندگی‌ام را روی این کار گذاشتم و الان نمی‎دانم چطور مشکلم را برای مسئولان توضیح دهم که به آن رسیدگی کنند؛ چون آنها نمی‎دانند که ما چطور عمرمان را در این کویر گذرانده‌ایم و از زندگی‌مان گذشته‌ایم؟!

 اگر مسئولان نمی‌خواهند که ما به تولید ادامه دهیم، بگویند تا ما اینجا را ترک کنیم. 20 سال از عمرمان را در این مجتمع گذاشته‌ایم و حال باید همه این گاوها را راهی کشتارگاه کنیم. آیا مسئولان می‌خواهند که امثال ما تولید را رها کنیم و مانند برخی خانم‎های دیگر برویم و مثلا در سالن‌های زیبایی بنشینیم؟!