چشم‌اندازهایِ پیشِ رویِ کشاورزانِ افغان تیره و تار است/ ورشکستگی آبی فرصتی برای طالبان و داعش

به گزارش ایلنا به نقل  از بی.بی.سی، کاهش آب‌‌هایِ روان و کاهش شدیدِ سطح آب‌های زیرزمینی، موجب شده است که کشاورزان افغان و باغداران به مهاجرت گسترده روی بیاورند.

۵۰ درصد از سطح آب‌های روان و ۸ درصد از سطح آب‌های زیرزمینی کاهش یافته است. گفته می‌شود که عمق دسترسی به آب هر سال ۱۰ متر پایین‌تر می‌رود؛ به نحوی که کشاورزان همین حالا مدعی هستند که برای دسترسی به آب باید چاه ۱۰۰ متری حفر کنند.

به همین خاطر تولید گندم از ۴.۵ میلیون تن در سال ۹۷ به ۳.۷ میلیون تن در سال ۹۶، رسیده است. این در شرایطی است که افغانستان برای تامین بازار خود باید سال ۶ میلیون تن گندم تولید کند از این رو نیازمند واردات ۲.۵ میلیون تن گندم است.

کشاورزی افغانستان به سبب ساختار درهم ریخته زراعت و عقب ماندگی تکنولوژی ورشکسته است اما خشکسالی، کشاورزی را بیش از سایر علل ورشکستگی در خطر نابودی قرار داده است.

مهاجرت کشاورزان و شهرنشینی آنها برای دولت افغانستان چالش بزرگی است؛ چراکه قادر به تامینِ آبِ شربِ شهرهای خود نیست.  دولت تنها برای آب رسانی به کابل، پایتخت، آمادگی  دارد و شهرهایِ دیگر به حال خود رها شده‌اند. در این میان گروه‌های بنیادگرای اسلامی مانند طالبان و داعش از فرصت استفاده می‌کنند و بیکاران را جذب  شبکه‌های خود می‌کنند تا از آنها در عملیات‌های خود علیه مردم و دولت استفاده  کنند.