علیرضایی: با افتخارات واترپلو نمی‌شود فدراسیون را اداره کرد / تا کی تقصیرها بر گردن بی‌پولی است؟!

شناگر المپیکی ایران از اوضاع این روزهای ورزش مورد علاقه‌اش دلخون است و تاسف می‌خورد که مسئولان فدراسیون شنا به جای سرمایه‌گذاری بر روی پایه‌ها، کشف و شناسایی استعدادها و مهیا کردن شرایط برای مدال‌آوری ورزشکاران‌ایرانی، دلخوش به دادن جوایز و مدال‌های شناگران دیگر کشورها در بازی‌های آسیایی هستند!

محمد علیرضایی که عنوان چهارمی مسابقات شنای بازی‌های آسیایی ۲۰۱۰ گوانگژو و همچنین حضور در المپیک۲۰۰۸ پکن را در کارنامه خود دارد، در گفت‌وگوی مشروح با خبرنگار ایلنا، درخصوص نتایج شناگران‌ایران در هفدهمین دوره بازی‌های آسیایی اینچئون و همچنین مسائل و مشکلات این ورزش‌پایه به سوالات مطرح شده پاسخ داد که ماحصل این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید.

بهبود رکورد به معنای پیشرفت شنا نیست
بهبود رکوردها معیار خوبی برای ارزیابی پیشرفت شناگران کشورمان نیست. بلکه باید آن را با وضعیت سایر کشورها مقایسه کرد. البته رکوردهای یک شناگر برای خودش خوب و نشانگر نوعی پیشرفت در روند تیم ملی است، اما ملاک ارتقا وضعیت فنی کل شنای ایران در مقایسه با آسیا نیست.

اینچئون باز هم مشکل مدیریتی در فدراسیون را آشکار کرد
بازی‌های آسیایی اینچئون یک بار دیگر ثابت کرد شنای ما از لحاظ مدیریتی، مشکلات زیادی دارد و هنوز از داشتن یک نقشه و برنامه راه، محروم است. متاسفانه مسئولان فدراسیون هنوز به این باور نرسیده‌اند که ما می‌توانیم در مسابقات مهمی همچون بازی‌های آسیایی مدال بگیریم.

مدام از نداشتن پشتوانه و پول گله دارند
عواملی مثل امکانات، مسائل علمی، حمایت و برنامه‌ریزی، تاثیر زیادی بر رشد و پیشرفت شنای کشورمان دارد، اما آقایان مدام می‌گویند پیشینه نداریم و مشکل مالی داریم. در حالیکه خیلی از رشته‌ها هستند که مشکل مالی دارند، اما به واسطه مدیریت صحیح موفق بوده‌اند.

آقایان تنها بهانه می‌آورند
مسئولان فدراسیون شنا نمی‌توانند برای همیشه تقصیر را به گردن وزارت‌ورزش و کمیته ملی المپیک بیندازند. آنها باید قبل از اینکه به فدراسیون بیایند، فکر این مسائل را می‌کردند. به نظرم آقایان تنها بهانه می‌آورند.

ورزشکار تاوان بی‌مدیریتی مسئولان را پس می‌دهد
به لحاظ مدیریتی، وضعیت شنای‌ایران اگر منفی نباشد، مثبت هم نیست. این وسط، فقط ورزشکار است که لطمه می‌خورد. درست است که ۸۰ درصد موفقیت یک شناگر به استعداد خود او برمی‌گردد، اما مدیریت نیز بسیار مهم است. اگر اینطور نیست، پس چه احتیاجی به رئیس و مسئول در فدراسیون داشتیم؟

با اعزام‌نکردن واترپلو، کم‌کاری خود را لاپوشانی کردند
رئیس فدراسیون شاید در واترپلو متخصص باشد، اما در شنا هیچ تخصصی ندارد. آنها قبل از بازی‌های آسیایی گفتند کسانی را اعزام می‌کنیم که شانس مدال داشته باشند. حتی شنیدم گفتند به صلاح نیست واترپلو اعزام شود. این حرف چه معنایی دارد؟ آنها با اعزام نکردن واترپلو به اینچئون و کارهایی از این دست، می‌خواهند کم کاری خود را لاپوشانی کنند. سوال من این است که بعد از گذشت ۴ سال تازه به این فکر افتاده‌اید که واترپلو نمی‌تواند مدال بگیرد؟!

فدراسیون مدیر متخصص ندارد!
به نظر من، کسب مدال در واترپلو خیلی راحت‌تر از شنا است. اگر «جنازه» تیم واترپلو هم به بازی‌های آسیایی می‌رفت، مدال می‌گرفت. از سوی دیگر، می‌گویند ما مدیری‌متخصص هستیم. من می‌پرسم در فدراسیون کدام مدیر متخصص و کدام مربی متخصص را دارند؟ نکند از روی تخصص‌تان پیش بینی کردید واترپلو در بازی‌های آسیایی مدال کسب نمی‌کند؟!

براساس رابطه به فدراسیون آمده‌اند
آقایان تنها بر اساس رابطه به فدراسیون آمده‌اند، در حالیکه اگر یک نفر را حتی از وسط بازار هم می‌آوردند، می‌توانست فدراسیون را اداره کند. دوستان فدراسیون‌نشین با کدام سابقه مدیریتی آمده‌اند؟

به خاطر تخصص مالارا را برکنار کردند؟!
قبل از حضور آقایان در فدراسیون، " پائولو مالارا " سرمربی تیم جوانان ما بود که تیم ایران با هدایت او در مسابقات جهانی یونان دهم شد و برای اولین بار ما فرانسه را شکست دادیم، اما وقتی مسئولان فعلی به فدراسیون آمدند، آقایان گفتند مالارا به درد ما نمی‌خورد. قبل از آن هم " کواکوویچ " را از تیم ملی برکنار کردند. بعدها در فینال مسابقات جهانی ۲۰۱۳، دو تیم کرواسی و ایتالیا در حالی مقابل هم قرار گرفتند که مالارا مربی ایتالیا بود و کواکوویچ مربی کرواسی. جالب است این دو مربی که مدال‌طلا و نقره جهان را برای کرواسی و ایتالیا کسب کردند، از نظر مسئولان فدراسیون ایران به درد نخور قلمداد شدند. این نشان می‌دهد آقایان هیچ تخصصی ندارند.

با «افتخارات در واترپلو» نمی‌توان فدراسیون را اداره کرد
فدراسیون والیبال برای حفظ " ولاسکو " همه کار کرد. در حالیکه شاید مربی بهتر از او هم پیدا می‌شد، اما فدراسیون شنا این دو مربی موفق کروات را بدون دلیل برکنار کرد. این است تخصصی که آقایان از آن دم می‌زنند؟ به نظرم قرار نیست هر کس افتخاراتی در واترپلو به دست آورده، فدراسیون را هم خوب اداره کند.

بزرگان شنا و واترپلو خانه‌نشین شده‌اند
بروید لیگ واترپلو را ببینید که چطور برگزار می‌شود. یک هفته را برگزار کردند، اما ادامه مسابقات با تعویق روبرو شد. نمی‌توان گفت چون من در ۵ دوره بازی‌های آسیایی شرکت کرده‌ام، پس می‌توانم فدراسیون را بچرخانم. شما بروید تحقیق کنید چرا خیلی از بزرگان شنا و واترپلو کنار نشسته‌اند.

قبل از المپیک برایم برنامه چیدند!
من بعد از بازی‌های آسیایی گوانگژو، از تیم ملی خداحافظی کردم، اما دوباره برنامه‌هایی برای من چیدند که قبل از المپیک دوباره برگشتم. حالا هم این اتفاق در مورد واترپلو افتاده است.

از کدام کار پایه صحبت می‌کنند؟
می‌گویند کار پایه می‌کنیم. کدام کار پایه؟ از قول من بنویسید «با این حرف‌ها نمی‌توان نتایج ضعیف و عملکرد نادرست خود را توجیه کنید».

تکرار اشتباهات و توجیهات همیشگی!
بازی‌های آسیایی جای نتیجه‌گرفتن است، نه جوانگرایی و تجربه‌اندوزی. مشکل ما این است که مسئولان فدراسیون هنوز به این باور نرسیده‌اند که می‌توانیم مدال بگیریم. آنها هنوز نمی‌دانند چه کار باید بکنند و به جای آن توجیهات همیشگی را می‌آورند و اشتباهات خود را تکرار می‌کنند.

با اعزام نکردن واترپلو، آرزوی جوانان را بر باد دادند
زمانی که ورزشکار بودم، با همین آقایان در تیم ملی تمرین می‌کردم. پس مسئولان کنونی فدراسیون را کاملا می‌شناسم. حرف من این است که وقتی یک ورزشکار تحت نظارت فدراسیون به اردو دعوت می‌شود، با هزار امید و آرزو می‌آید. به همین خاطر و به دلایل واهی مثل بی‌پولی، نباید با اعزام تیم مخالفت کنند. به نظرم در اعزام نکردن تیم واترپلو به بازی‌های آسیایی و بر باد رفتن آرزوهای یک مشت جوان، مقصر اصلی فدراسیون است.

اهدای مدال سایر کشورها، تنها افتخار فدراسیون است!
باعثتاسف است تنها افتخار ما در بازی‌های آسیایی این است که رئیس فدراسیون کشورمان، مدال شناگران سایر کشورها را اهدا کند.

مدال المپیک را نشانه رفته‌اند!
آقای‌ایکس در فدراسیون می‌گوید مدال‌المپیک را نشانه رفته‌ایم، اما از آن طرف می‌بینیم نمی‌توانیم حتی در آسیا هم مدال بگیریم. فدراسیونی که می‌داند ورزشکارش می‌تواند مدال بگیرد، باید بر روی او سرمایه‌گذاری کند.

از دنیا خیلی عقب هستیم
شنای‌ایران از دنیا بسیار عقب است و برای جبران این عقب‌ماندگی به سرمایه‌گذاری، امکانات، حمایت و صداقت نیاز داریم، اما متاسفانه از هیچ‌کدام از این فاکتورها خبر نیست.

در مورد رهام پیروانی غرض ورزی کردند
از اتفاقی که برای " رهام پیروانی " افتاد، بسیار ناراحت شدم. این حوادثبه نظرم، چیزی جز غرض‌ورزی نیست. مثل خود من که قبل از المپیک، گفتند دیگر نمی‌توانیم اسم ورزشکار را عوض کنیم. چرا فدراسیون تیر و کمان توانست ۴ بار نام ورزشکار خود را تغییر دهد؟ اما به من که رسید، گفتند به خاطر مسائل بین‌المللی نمی‌توانیم نام تو را تغییر دهیم. فکر می‌کنم یک ورزشکار حتی اگر اخلاق بدی هم داشته باشد، اما از نظر فنی از شرایط مناسبی برخوردار باشد، این هنر فدراسیون است که به قول معروف او را به راه بیاورد.

هر کس به فدراسیون می‌آید، عوض می‌شود
نمی‌دانم ایراد از کرسی فدراسیون است که هر کس آن را در اختیار می‌گیرد، دید و رفتارش عوض می‌شود یا اینکه مشکل از جای دیگر است!

با تمرینات نادرست به ورزشکار صدمه می‌زنند
در اردوهای تیم ملی و به خاطر تمرینات نادرست به ورزشکار آسیب می‌رسانند. در حالیکه هر ورزشکاری که در اردوی تیم ملی صدمه ببیند، مسئولیت آن برعهده فدراسیون است، اما متاسفانه کل ورزش ما و همچنین فدراسیون شنا، به جایی نرسیده که این قبیل مسائل را موشکافانه بررسی کرده و مقصر یا مقصران را معرفی کنند.

موفقیت‌های مقطعی، با تکیه بر استعدادها
چیزی که تا الان در فدراسیون اتفاق افتاده و اندک موفقیت‌های مقطعی که به دست آمده، با تکیه بر استعدادهای ورزشکارانی همچون حمید مبرز، بابک فرهودی، من و… کسب‌شده که با توجه به امکانات اندک و با توجه به کارهایی که نباید انجام می‌شدند، اما شدند و اقداماتی که باید انجام می‌شدند، اما نشدند، به دست آمده است. من مطمئنم نسل بعدی شناگران بهتر می‌شوند، اما اگر قرار باشد شنای ما پیشرفت کند و در کنار قدرت‌های آسیا مثل چین، کره، ژاپن و قزاقستان قرار بگیرد، با تکیه بر استعدادها به جایی نمی‌رسد.

برخی مسئولان از ورزشکاران پل می‌سازند
شنا در ایران مظلوم است و خیلی‌اوقات برخی از مسئولان، ورزشکاران را قربانی می‌کنند و از آنها برای منافع خود پل می‌سازند. به همین جهت است که می‌آیند و می‌گویند فلان رشته شانس کسب مدال ندارد و به همین خاطر به فلان مسابقات اعزام نمی‌شود.

گفتگو: جواد منتخبی