عامل قرارداد بودیمیر با پرسپولیس باید محاکمه شود

به گزارش ایلنا، از مجموع بازیکنان خارجی که طی دو دهه اخیر به پرسپولیس آمده‌اند و تعدادشان کم هم نیست شاید 10 درصد قابلیت‌های فنی قابل اتکایی داشته و به عنوان مهره کارآمد می‌توان از آنها یاد کرد.  در عین حال شاید 60-50 درصد آنها بازیکنانی متوسط و زیر متوسط بوده‌اند و برخی دیگر نیز فقط برای باشگاه هزینه تراشیده‌اند و بدون کوچکترین کمک فنی به تیم از این مجموعه جدا شده و خسارتی چندصدهزار دلاری بر جای گذاشته‌اند.

از حدود 15 سال قبل و با سرریز شدن پول آن هم به اندازه کلانش به فوتبال، این دور باطل همچنان ادامه دارد و ما به عنوان شاهدانی که هر سال و هر فصل ارقام خیره کننده قرارداد بازیکنان ناکارآمد خارجی را می‌بینیم و از آن خبر می‌گیریم، عزم راسخی برای مقابله با زالوهای اطراف باشگاه‌های بزرگ وجود نداشته و تداوم مکیدن خون باشگاه‌ها نه تنها آنها را تضعیف می‌کند بلکه با خطر محرومیت‌هایی تهدیدشان کرده که روح و روان یک جامعه هواداری را به هم می‌ریزد.

فصل گذشته وقتی پرسپولیس با تک گل ماریو بودیمیر در جم قهرمان شد بسیاری تمام ناکارآمدی‌های فنی او طی شش ماه حضورش در فوتبال ایران و پرطرفدارترین باشگاهش را کنار گذاشته و به این فکر می‌کردند که شاید همین یک گل بخش عمده‌ای از رقم ناجوانمردانه قرارداد او را حلال کرده اما واقعیت تلخ‌تر از این بود که بتوان با یک گل از آن فرار کرد.

ماریو بودیمیر همین حالا با دستمزدی ماهیانه 1300 یورو برای لکوموتیو زاگرب در کشورش بازی می‌کند و چنانچه یک فصل فوتبالی را با اغماض 10 ماه تصور کنیم، او در کشورش یک بازیکن 130 هزار یورویی است. یعنی برای یک فصل چیزی حدود این مبلغ درآمد خواهد داشت.

متأسفیم که تکرار کنیم این بازیکن فصل قبل و به ازای فقط نیم فصل (کمتر از شش ماه) بازی در پرسپولیس قراردادی 500 هزار یورویی منعقد کرد و تنها 25 هزار یورو گرفت و رفت.

در واقع مبلغی که برای او در اینجا توافق و به امضا رسید چیزی حدود 4 برابر ارزش واقعی این بازیکن بود و حالا باقیمانده همان قرارداد گریبان پرسپولیس را گرفته و این باشگاه باید چیزی حدود 8 میلیارد تومان به مهاجم کروات بپردازد.

دقت کنید، 8 میلیارد تومان یعنی رقم قرارداد یک فصل 8 بازیکن خوب لیگ برتری یا سه ستاره تاپ و ملی‌پوش فوتبال ایران! اینکه این مبلغ برابر با چند سال حقوق کارگر و کارمند می شود را هم اصلا محاسبه نمی‌کنیم چون ماجرا خیلی درناک‌تر می‌شود و بایک «آه» بلند از این مقایسه ها می گذریم.

مدیریت فعلی باشگاه پرسپولیس از مطرح کردن این مسأله که قرارداد بودیمیر 500 هزار یورو بوده ابایی ندارد اما واقعیت این است که باید عامل یا عوامل انعقاد چنین قرارداد بی‌سابقه‌ای معرفی شوند.

در واقع همه باید بدانند کدام مدیر، کدام واسطه یا کدامل عامل در باشگاه و تیم به پرسپولیس خیانت کرده که بازیکن 130 هزار دلاری با چهار برابر مبلغ واقعی‌اش پیراهن پرسپولیس را بر تن می‌کند و بدتر اینکه این پول پرداخت نشده و حالا باشگاه علاوه بر اینکه باید این مبلغ را پرداخت کند خطر محرومیت سنگینی را بالای سرش احساس می‌کند.

داستان قرارداد بودیمیر داستان تلخی است که دل هر پرسپولیسی را به درد می‌آورد و تنها راه باقیمانده تأمین منابع مالی و جلب رضایت بازیکن شاکی است اما شاید اگر دست عوامل رقم خوردن این اتفاق دردناک رو شود، با محاکمه و بازخواست از این افراد اجازه فرصت‌طلبی‌ها و و سودجویی‌های مشابه از ایشان و افرادی نظیر آنها که بدبختانه تعدادشان کم هم نیست، گرفته شود. اینچنین می‌توانیم امیدوار باشیم که حداقل گامی برای سلامت فوتبال‌مان برداشته‌ایم و جلوی ضرر بیشتر باشگاه‌های بزرگ و پرطرفدارمان را از اینجا به بعد می‌‌گیریم.