باورنکردنی؛ 365 روز پیاپی پای تماشای فوتبال
همیشه هواداران دو آتشه و سرسخت رفتارهای عجیبی دارند اما توماس مورتیمر چالشی را انجام داد که همه را حیرت زده کرده؛ یک مرد، ۳۶۵ روز و فوتبال.
به گزارش ایلنا، مورتیمر چالش جالبی را که خود آغازگرش بود، سرانجام بعد از ۳۶۵ روز به پایان رساند. او این چالش را بدون آنکه خیلی از اتاق خوابش بیرون آید به پایان رساند. مورتیمر برای ۳۶۵ روز، بدون وقفه فوتبال تماشا کرد تا نامش را در جهان مطرح سازد. از بازی‌های لیگ برتر انگلیس و لالیگا گرفته تا دسته دوم آرژانتین، لیگ پرو و جام حذفی شیلی. توماس هر روز هر بازی را از هر کجای جهان که ممکن بود، تماشا می‌کرد و به لطف تکنولوژی روز، او این شانس را داشت تا هر روز با در دست داشتن یک کنترل و عوض کردن کانال، مسابقه‌ای برای تماشا داشته باشد.
داستان از آنجایی شروع شد که مورتیمر ششم سپتامبر ۲۰۱۷، توئیتی در صفحه شخصی خود منتشر کرد و اذعان داشت می‌خواهد طی ۳۶۵ روز آینده، هر روز حداقل یک مسابقه فوتبال زنده را تماشا کند. او این چالش را همان روز آغاز کرد و بالاخره روز پنج‌شنبه ششم سپتامبر ۲۰۱۸، این چالش پایان یافت. مورتیمر برای یک سال، خیره به مانیتور یا صفحه گوشی و تبلتش بود، در اتاق خوابش، یا در سوپر مارکت یا مترو و هر جای دیگری.
مسابقه دانمارک مقابل اسلواکی آخرین بازی بود که این چالش را به پایان رساند. یک مسابقه عجیب برای حسن ختام به این چالش عجیب! چرا که به دلیل عدم توافق فدراسیون فوتبال دانمارک و اتحادیه بازیکنان حرفه‌ای این کشور، بازیکنان تیم ملی دانمارک در این مسابقه برای کشورشان به میدان نرفتند و در عوض برخی بازیکنان غیرحرفه‌ای فوتبال، راهی زمین مسابقه شدند.
بالاخره بعد از رد و بدل شدن ۱۰۵۱ گل و ۲۳ مسابقه صفر-صفر، داستان این چالش مورتیمر پایان یافت و حالا او می‌خواهد مدتی را بدون فوتبال سپری کند اما به مناسبت پایان این چالش، مرور صحبت‌های مورتیمر خواندنی است.
مورتیمر درباره چرایی این کار می‌گوید: در درجه اول خیلی‌ها از من میپرسند چرا این کار را انجام دادم! چنانکه ممکن است حدس زده باشید، خودم هنوز جوابی برایش پیدا نکرده‌ام. شبیه به یک وسوسه بود. با دوستم صحبت می‌کردم و او این مساله را مطرح کرد که آیا ممکن است. من هم گفتم نمی‌دانم شاید ممکن باشد. در درجه اول فکر نمی‌کردم عملی باشد ولی بعد از آنکه آن توئیت را فرستادم و شروع کردم، نمیخواستم متوقف شوم. البته بعضی اوقات بود که با خودم فکر می‌کردم چه فکر احمقانه‌ای کرده‌ام و برای چه این کار را می‌کنم. ولی هیچ‌وقت به این منجر نشد که از انجامش منصرف شوم. این طرفدار سرسخت فوتبال درباره سختی این چالش عجیب گفت: من هر روز از ساعت ۹ تا ۵ کار می‌کنم و هفته‌ای 3-2 مرتبه هم فوتبال بازی می‌کنم. بنابراین بعضی شب‌ها بود که حتی تا ساعت ۱2-۱1 شب به خانه نمی‌رسیدم. در نتیجه مجبور بودم یک مسابقه رندوم را از آمریکای جنوبی تا ساعت ۲ بامداد تماشا کنم. مساله دیگر حضور در اجتماع و رفت و آمدها بود که به دلیل این چالش، مجبور شدم قید بعضی چیزها را بزنم.
بهترین و بدترین مسابقه‌ای که مورتیمر دیده، یک پاسخ جذاب دارد: بهترین مسابقه‌ای که در این چالش دیدم، بی‌تردید بازی الوحده مقابل العین بود که ۶ بر ۲ به سود العین پایان یافت. دو تیم برای قهرمانی در لیگ می‌جنگیدند، مسابقه‌ای که الکلاسیکوی امارات خطاب می‌شود. العین ۲۰ دقیقه مانده به پایان بازی، یک یار بیشتر داشت و ۲ بر صفر جلو بود، طی دو دقیقه بازی ۲ بر ۲ شد و پنج دقیقه بعد مسابقه ۴ بر ۲ شد، در نهایت العین پیروز شد و در واقع راه قهرمانی را هموار کرد.
بدترین مسابقه‌ای را هم که تماشا کردم، آنتورب و استانداردلیژ بلژیک بود. خیلی هم مسابقه مزخرفی نبود ولی بعد از ۵۱ روز، بالاخره طلسم شکسته شد و یک مسابقه را دیدم که صفر بر صفر شد. خیلی عصبانی بودم و بعد از مسابقه گفتم دیگر هیچ‌وقت بازی‌های لیگ بلژیک را نمی‌بینم.
