یادداشت/ مربی و مدیران تکراری چاره کار استقلال نیستند

به گزارش ایلنا، حالا همه از لزوم تغییرات می‌گویند و بعید است تصمیم‌گیران باشگاه بتوانند در برابر توفان اعتراضات ایستادگی کنند، حتی اگر با خریدن زمان به دنبال مدیریت اوضاع باشند.

طبیعی است که در این اوضاع همه به فکر گزینه جایگزین باشند و طبق معمول گزینه‌های همیشگی به خط شده‌اند. هواداران با دیدن موفقیت تیم رقیب دوست دارند یک مربی خارجی و آگاه را روی نیمکت ببینند، ولی با بهانه‌های همیشگی که پیدا کردن چنین گزینه‌ای سخت است (چه کسی گفته که قرار است مدیریت باشگاه پرطرفداری مثل استقلال آسان باشد) این احتمال وجود دارد که هیات‌مدیره در صورت برکناری منصوریان دوباره سراغ مظلومی برود. توجیه همیشگی هم این است که او فضای باشگاه را می‌شناسد، ولی اگر مظلومی این توانایی را دارد که استقلال را متحول کند، چرا در این دو سال هیچ تیمی نداشته و خانه‌نشین بوده.

در حوزه مدیریت هم اوضاع همین است. بعد از شکست مقابل پارس جنوبی فتح‌ا...‌زاده مصاحبه مفصلی کرده و طبق معمول تلاش کرده روی این موج اعتراض سوار شود و خودش را در قامت یک منجی مطرح کند. اگر تغییراتی در مدیریت باشگاه رخ دهد، طبیعی است که رسانه‌ها نام او یا واعظی آشتیانی را برای مدیرعاملی مطرح کنند.

اگر برای نیمکت استقلال نام‌هایی مثل دالیچ یا اسکوچیچ مطرح شده، شگفتا که در حوزه مدیریت هیچکس به فکر خروج از دایره بسته اسامی تکراری نیست. تیپ مدیر فوتبال انگار باید فرد میانسالی باشد که سابقه‌ای در این ورزش ندارد و ابزار اولیه به روز شدن هم در آستینش نیست.

اگر رییس جمهوری برای پست مهمی مثل وزارت یک فرد 36 ساله را انتخاب می‌کند، چرا نباید برای فوتبال سراغ مدیران جوانتری رفت؟ فردی که نگاه تازه‌تری به مدیریت دارد، زبان می‌داند و انرژی و جسارتش برای تغییرات بنیادی بیشتر است، می‌تواند فوتبال را از این رکود خارج کند.

این باشگاه‌های بدهکار، این سکوهایی که در حال ریختن است، این زمین‌های خراب، کارنامه قابل دفاعی برای مدیران سنتی فوتبال ایران نیست. وقت آن است که مدیران تازه‌نفسی بیایند و طرحی نو در اندازند. استقلال می‌تواند در این مورد پیشگام شود.

آرمن ساروخانیان