مورینیو هم راه حل نجات منچستریونایتد را پیدا نکرده است؛
بیماری دوران پسافرگوسن
چهار سال از زمانی که سر الکس فرگوسن بازنشستگی خود را اعلام کرد می‌گذرد.
به گزارش ایلنا، همزمانی سالگرد آن با دیدار با آرسنال می‌توانست بسیار شایسته باشد، چرا که آرسنال بزرگترین و مهم‌ترین تهدید منچستریونایتد در طول دو دهه موفقیت‌آمیز فرگوسن در این تیم بود. اینکه دو باشگاه تقلا می‌کنند و نمی‌توانند که خاطرات خوب گذشته، یعنی روزهای خوب فرگوسن و آرسن ونگر را زنده کنند هم خیلی مهم نبود و در هر حال این می‌توانست رویداد مهمی باشد که در سالگرد اعلام بازنشستگی فرگوسن اتفاق می‌افتد.
یونایتد از یک سمت در آستانه حضور در فینال یک رقابت مهم اروپایی است و در این فصل جام اتحادیه را هم فتح کرده است اما این حقایق نباید اوضاع فعلی باشگاه را زیر سایه قرار دهد. ژوزه مورینیو اگر می‌خواهد که بیماری دوران پسافرگوسن را درمان کند، باید اوضاع فعلی باشگاه را بهبود ببخشد. این بیماری از زمانی که مربی اسکاتلندی، یونایتد را ترک کرد، در این تیم پا گرفته است.
چهار فصل است که فرگوسن نیست و یونایتد در این میان در دو فصل به لیگ قهرمانان نرسیده و امسال هم بعید است که در جمع چهار تیم برتر جدول قرار بگیرد. شکست 2 بر صفر مقابل آرسنال باعث شد فاصله آنها با رده چهارم جدول و راهیابی به لیگ قهرمانان 4 امتیاز شود و این در حالی است که تنها سه بازی باقی مانده است. البته یونایتد در صورت قهرمانی در لیگ اروپا می‌تواند راهی لیگ قهرمانان شود.
آرسنال با پیروزی در این مسابقه، با گل‌های گرانیت ژاکا و دنی ولبک در نیمه دوم، نه‌تنها امیدهای کمرنگش برای راهیابی به لیگ قهرمانان را پررنگ کرد، که این امید را هم یافت که دوباره در جدول بالاتر از یونایتد قرار بگیرد. آنها در دوران پسافرگوسن، همیشه در پایان فصل بالاتر از یونایتد بوده‌اند.
آرسنال دیدارهای آسانی پیش رو دارد و حریفان این تیم انگیزه زیادی برای کسب نتیجه ندارند. به این ترتیب، آرسنال شاید بتواند به لیگ قهرمانان راه پیدا کند. آنها ممکن است فاتح جام حذفی هم شوند و به این ترتیب فصل بسیار ناامیدکننده خود را به‌خوبی به پایان برسانند اما آرسنال در تمامی بخش‌های تیم مشکلاتی جدی دارد که باید حل شوند، صرفنظر از اینکه رده آنها در پایان فصل چه باشد و چه عنوانی به دست بیاورند.
یونایتد هم همینطور. نوع بازی آنها در ورزشگاه امارات و باختشان این را به‌خوبی نشان می‌دهد. منچستریونایتد پنج‌شنبه بازی برگشت نیمه‌نهایی لیگ اروپا را برابر سلتا ویگو انجام می‌دهد و مورینیو به این دلیل تصمیم گرفت که به هشت بازیکن که در بازی رفت به میدان رفته بودند استراحت بدهد. او به این ترتیب به سراغ بازیکنانی رفت که در حاشیه‌اند یا جوانند. اکسل توانزبه برای اولین بار در ترکیب یونایتد قرار گرفت و اسکات مک‌تامینی هم شش دقیقه فرصت بازی پیدا کرد اما اینکه یونایتد بازیکنان چندانی در اختیار ندارد در این دیدار مشهود بود.
به این ترتیب است که تفاوت دوران فعلی با زمان فرگوسن مشخص می‌شود. یونایتد چهار سال تقلا و تصمیمات اشتباه را گذرانده است. تیم فعلی را چهار مربی ساخته‌اند: فرگوسن، مورینیو، دیوید مویس و لوییس فان‌خال و مورینیو با کمال میل حاضر است از شر نیمی از بازیکنان فعلی راحت شود.
او در هفته‌های اخیر، احساساتش درباره فیل جونز و کریس اسمالینگ، دو مدافع تیمش را به‌وضوح بیان کرده است اما او هیچ گزینه‌ای به جز استفاده از این دو در پست مدافع میانی نداشت. این اولین بازی آنها در طول دو ماه گذشته بود و به این دلیل به میدان رفتند که مورینیو بتواند به دالی بلیند و اریک بیلی استراحت بدهد.
در خط میانی، وین رونی مانند فردی بازی می‌کند که زمانش به سر رسیده است و پاهایش دیگر خسته شده. آنتونی مارسیال در خط حمله کار زیادی نمی‌کند که مورینیو را متقاعد کند که ارزش نگه داشتن را دارد.
تیم مورینیو آسیب سختی از مصدومیت‌ها دیده. زلاتان ابراهیموویچ، مارکوس روخو، اشلی یانگ و لوک شاو همه تا پایان فصل غایب هستند و مروان فلینی هم در این مسابقه به دلیل محرومیت غایب بود.
اما تیم مورینیو در خانه آرسنال طوری بازی می‌کرد که انگار بازیکنانش در جلسه مصاحبه شرکت کرده‌اند، نه اینکه بخواهند برای بلندمدت در خدمت تیم باشند. البته به جز توانزبه 19ساله که مقابل الکسیس سانچس عالی بازی کرد.
بازیکنان بی‌روح و بدون جاه‌طلبی بازی کردند. آنها هیچ فشار مداومی روی تیم متوسط آرسنال نیاوردند و حتی رکورد 25 بازی بدون شکست خود در لیگ برتر را هم از دست دادند. تیم‌های دیگر هم رکوردهایی مشابه در لیگ‌های مختلف دارند اما دست کم در حافظه کوتاه‌مدت ما، این دستاورد آنها بسیار تماشایی‌تر و جذاب‌تر از یونایتد بوده است. یونایتد البته توانست یک آمار بد خود را ادامه بدهد؛ آنها نتوانستند به آرسنال گل بزنند و به این ترتیب در این فصل تاکنون در خانه شش تیم بالای جدول موفق به گلزنی نشده‌اند. آنها البته فرصت گلزنی در خانه تاتنهام را در هفته بعد دارند تا این رکورد بد را پایان بدهند اما مورینیو بار دیگر وعده داده که در وایت هارت لین به بازیکنانش استراحت خواهد داد و گفته که پس از شکست مقابل آرسنال، دیگر بعید است که تیمش بتواند در جمع چهار تیم برتر باشد. او گفت: «این تصمیمی است که گرفته‌ام. ما می‌خواهیم تلاش کنیم که لیگ اروپا را فتح کنیم. این برای ما مهم‌تر از قرار گرفتن در جمع چهار تیم برتر است. چهارم شدن دیگر غیرممکن است.»
اگر یونایتد فاتح لیگ اروپا شود، کار مورینیو منطقی خواهد بود اما این نشان می‌دهد که باشگاه در دوران پسافرگوسن تا چه حد سقوط کرده که حالا در خانه آرسنال به بازیکنانش استراحت می‌دهد و تمام بختش را گذاشته روی فتح لیگ اروپا.
یونایتد در دوران فرگوسن همیشه در جمع سه تیم برتر بود اما آنها بدون او نتوانسته‌اند در میان سه تیم برتر جایی پیدا کنند. اگر یک مربی که سال‌ها هدایت یک تیم را به عهده داشته برود و اوضاع اینگونه شود، تعجبی ندارد که آرسنال چرا تا این حد نگران زندگی پس از ونگر است. یونایتد هنوز جای خالی فرگوسن را حس می‌کند و مورینیو حتی نیمی از راه برگرداندن یونایتد به جایگاه واقعی‌اش را هم نپیموده است.
منبع: مارک اوگدن - ESPN
