هیس! به آقای گل این همه ناسزا نمی گویند

به گزارش ایلنا، اما با اگر و اماها نمی‌توان زندگی کرد بلکه ما با واقعیتی مواجه هستیم که اتفاق افتاده. پنالتی گل نشده و حالا همه به او تاخته‌اند که چرا چنین و چنان.

سعید زاهدیان////مهدی طارمی می‌خواست پنالتی را گل کند؛ روش و شیوه ضربه زدن او به توپ هم برای له کردن و داغان کردن الریان و بازیکنانش بود. اما از بخت بد او توپ زیاد ارتفاع گرفت و محاسباتش در ضربه زدن درست از آب درنیامد. حالا همه جا – از ورزشگاه گرفته تا شبکه‌های اجتماعی – هجمه سنگینی را می‌بینیم که روی سر مهاجم خوب پرسپولیس آوار شده است. روزی را به یاد بیاوریم که طارمی و رضاییان به سبک سوارز و مسی پنالتی‌شان را در بازی با سپاهان گل کردند تا به یکباره غم و اندوه شکست در شهرآورد فراموش شود و پرسپولیس به مسیر قبلی بازگردد.

حالا دوباره مهدی طارمی با یک شیوه خاص می‌خواست همان هواداران را به اوج هیجان برساند که بد اقبال بود و توپش گل نشد. اینها همه بخشی از فوتبال است. تردیدی نیست که مهاجم پرسپولیس بعد از هدر رفتن این موقعیت گل غمگین‌ترین پرسپولیسی روی زمین باشد اما یک مساله را نباید فراموش کرد. طارمی به عنوان بازیکن تیم پرسپولیس که در سرما و گرما تمرین می‌کند و هر هفته 90 دقیقه برای پیروزی تیمش می‌دود و از جان مایه می‌گذارد، بر همه تماشاگرانی که او را به باد ناسزا گرفته‌اند اولویت دارد. در واقع طارمی – و سایر بازیکنان – هستند که پرسپولیس را در جایگاه امروزی قرار داده‌اند و فارغ از نقدی که به این بازیکن وارد است، باید او را حمایت کرد، نه اینکه بعد از بازی سیلی از حرف‌های ناسزا به سمت او سرازیر شود.

نقد وارد به طارمی این است که در شرایط حساس و مهم پرسپولیس که باید همه بازیکنان به فکر منافع تیمی باشند، باید حرفه‌ای‌تر عمل کرد و این را فهمید که 3 امتیاز اولویت همه است نه 3 امتیاز به علاوه هیجان اضافه. در تیم ملی شاید کمتر شاهد چنین اتفاقی باشیم چرا که سرمربی تیم ملی قدرت انتخاب دارد و اگر بازیکنی خارج از منافع تیم عمل کند، از ترکیب بیرون می‌رود و جایش را بازیکن دیگری می‌گیرد. اما در پرسپولیس این امکان وجود ندارد و برانکو برای تنبیه مهاجم خود، نمی‌تواند او را کنار بگذارد. پس بهترین جریمه همان کاری است که سرمربی پرسپولیس انجام داده؛ پنالتی زدن برای طارمی ممنوع! هوادار پرسپولیس باید همیشه و در هر شرایطی حامی تیمش باشد؛ چه روزی که می‌برد و چه روزی که با چنین فراز و نشیب‌هایی مواجه می‌شود. اینجاست که هوادار در نقش یار دوازدهم تیم قرار می‌گیرد و الا اگر قرار باشد بعد از هر اشتباه اینچنین به بازیکنان تاخته شود، نقش مثبت بازی جلوی تماشاگر کاملا معکوس می‌شود و از این پس بازی مقابل تماشاگر استرس و دلهره را برای بازیکنان به دنبال خواهد داشت. مهدی طارمی بازیکن جوانی است و تا اینجا برای پرسپولیس مهره‌ای موثر بوده است. او خودش بهتر از هر کسی می‌داند که مرتکب چه اشتباهی شده و از این پس نباید در مقاطع حساس، احساسی و هیجانی تصمیم بگیرد. هواداران پرسپولیس هم باید این را بفهمند و در جایگاه خود، مرتکب اشتباه نشوند. اشتباه هوادار همین است که به روحیه و تمرکز بازیکن تیمش که باید 4 هفته دیگر در لیگ بازی کند و 2 بازی حساس در لیگ قهرمانان پیش‌رو دارد، صدمه می‌زند.

هواداران پرسپولیس با واکنش‌های تند خود، اشتباه طارمی را تکمیل کردند و ممکن است در ادامه بازی‌ها، این فشار و هجمه آسیب بیشتری به تیم آنها وارد کند. فلسفه هواداری مشخص است؛ یک روز می‌بری و یک روز می‌بازی اما در هر دو حالت باید حامی تیم و بازیکنان بود. همانطور که فوتبال ایران در ابعاد فنی باید حرفه‌ای‌تر شود، در خارج از زمین هم باید اصول حرفه‌ای را یاد بگیرد و رعایت کند.