مقاله خواندنی اتلتیک
رده بندی ۱۰۰ بازیکن برتر جام جهانی ۲۰۲۶ با حضور طارمی
بیش از ۱۲۰۰ بازیکن تابستان آینده راهی جام جهانی ۲۰۲۶ میشوند؛ تورنمنتی که مجموعهای از بزرگترین ستارههای فوتبال جهان تا بازیکنانی با کمترین تجربه حرفهای را در کنار هم قرار میدهد.
به گزارش ایلنا به نقل از اتلتیک، در این میان، تنها گروه کوچکی از نخبهترین بازیکنان قرار دارند که میتوانند سرنوشت رقابتها را رقم بزنند؛ به همین دلیل، این گزارش ۱۰۰ بازیکن برتر جام جهانی را با ترکیبی از معیارهای آماری، سابقه و ارزش فوتبالی رتبهبندی کرده است.
روش تهیه فهرست
با وجود آنکه چنین فهرستهایی ذاتاً ذهنی هستند، نویسندگان با اتکا بر پنج شاخص عددی و تحلیلی برای هر بازیکن امتیاز یک تا پنج در نظر گرفتهاند. مجموع امتیازها رتبه نهایی را مشخص کرده است.
پنج معیار اصلی عبارتاند از:
* فرم فعلی: بر اساس دادههای فوتموب از عملکرد بازیکنان در فصل جاری.
* کارنامه تاریخی: امتیازی ذهنی بر پایه افتخارات فردی و تیمی در دوران حرفهای.
* اهمیت برای تیم ملی: امتیازی ذهنی درباره میزان تأثیر بازیکن در موفقیت کشورش در جام جهانی ۲۰۲۶.
* ارزش انتقالی: برگرفته از ترانسفرمارکت، با نصف شدن وزن این شاخص برای جلوگیری از کمارزش شدن بازیکنان باتجربه.
* امتیاز در FC26: برخلاف تصور، پشت این اعداد تحقیقات مفصل و دقیق است و میتواند معیار نسبتاً عینی کیفیت باشد.
با در نظر گرفتن این معیارها، فهرست ۱۰۰ نفره نهایی تهیه شد؛ فهرستی که ممکن است مورد توافق کامل همگان نباشد، اما از نگاه نویسندگان بازتاب دقیقی از ستارههای احتمالی جام جهانی ۲۰۲۶ است.
۱. کیلیان امباپه (فرانسه) - ۲۶ سال - مهاجم
به نظر میرسد کیفیت شگفتانگیز امباپه گاهی بیش از حد عادی جلوه داده میشود، اما واقعیت چیز دیگری است. او گلزن دو فینال اخیر جام جهانی است و در ۲۰۲۲ هتتریک کرد. انتقالش به رئال مادرید نهتنها خللی در عملکرد او ایجاد نکرده بلکه با میانگین بیش از یک گل در هر بازی، درخشانتر از همیشه است. فرانسه یکی از مدعیان اصلی قهرمانی است و امباپه همچنان ستون تیم خواهد بود.
۲. ارلینگ هالند (نروژ) - ۲۵ سال - مهاجم
خواندن نام هالند بهتنهایی یادآور واژه «غول» است؛ مهاجمی با ترکیبی از قدرت، سرعت و یورشپذیری که شبیه هیچ بازیکن دیگری نیست. او میتواند هر نوع گلی را به ثمر برساند و فوتبال جهان اکنون بالاخره فرصت دیدن او در جام جهانی را خواهد داشت.
۳. لامین یامال (اسپانیا) - ۱۸ سال - مهاجم
چند روز مانده به فینال جام جهانی ۱۹ ساله میشود، اما هماکنون در جمع بهترینهای جهان قرار دارد. آنچه او را خاص میکند، نبود مرحله گذار است؛ بهیکباره برای اسپانیا تبدیل به رکن اصلی شد و در قهرمانی یورو ۲۰۲۴ نقش کلیدی داشت. تکرار این عملکرد در جام جهانی دور از ذهن نیست.
۴. هری کین (انگلیس) - ۳۲ سال - مهاجم
نمونه کامل یک مهاجم مدرن؛ رکورددار گلزنی تاریخ تاتنهام و تیم ملی انگلیس، و حالا رکوردشکن بوندسلیگا با بایرنمونیخ. اگرچه برندسازی شخصیاش گسترده نیست، اما همین ویژگی فروتنانه بخشی از جذابیت اوست.
۵. پدری (اسپانیا) - ۲۳ سال - هافبک
بازیکنی که به تیم نظم میبخشد و فوتبال اسپانیا بدون او تعریف نمیشود. مصدومیتها بخشی از مسیرش بودهاند و حتی باعث شد بخش مهمی از یورو ۲۰۲۴ را از دست بدهد، اما همچنان جزو چهرههای ثابت تیمی است که خط میانیاش سرشار از استعداد است.
۶. جود بلینگام (انگلیس) - ۲۲ سال - هافبک
طوفانی از انرژی، جاهطلبی و قدرت بدنی که به سطحی شگفتانگیز رسیده است. پیشبینی عملکرد او آسان است اما توقفش تقریباً غیرممکن. این سؤال اما وجود دارد: آیا ساوتگیت برای او در ترکیب اصلی جا پیدا میکند؟ تصور قهرمانی انگلیس بدون او دشوار است.
۷. وینیسیوس جونیور (برزیل) - ۲۵ سال - مهاجم
این دومین جام جهانی اوست، اما نخستین دورهای که واقعاً از زیر سایه نیمار بیرون میآید. با وجود حاشیههایی که گاه رابطهاش با رئال مادرید را تحت تأثیر قرار میدهد، همچنان یکی از هیجانانگیزترین فوتبالیستهای جهان است. کارلو آنچلوتی که بهترین استفاده را از او برده، اکنون در تیم ملی نیز روی تواناییهایش حساب میکند.
۸. لیونل مسی (آرژانتین) - ۳۸ سال - مهاجم
دیگر کلمات قادر به توصیف نیستند. شاید یک تصویر از غروب طلایی در ساحل میامی بهترین توصیف باشد. دیدن مسی در یک جام جهانی دیگر، لذتی است که فوتبال برای ما نگه داشته است.
۹. کوین دیبروینه (بلژیک) - ۳۴ سال - هافبک
طلاییترین نسل فوتبال بلژیک شاید به پایان رسیده باشد، اما دیبروینه همچنان یکی از بهترین هافبکهای جهان است. شروع فصل را با ناپولی فوقالعاده آغاز کرد اما اکنون مصدوم است. اگر آماده باشد، همچنان یکی از چهرههای اثرگذار تورنمنت خواهد بود.
۱۰. جانلوییجی دوناروما (ایتالیا) - ۲۶ سال - دروازهبان
با وجود سن پایین، بیش از ۵۰۰ بازی برای باشگاه و کشور انجام داده است. واکنشهایش گاهی تماشاگران را مجبور به دوباره نگاهکردن میکند. اگر ایتالیا از پلیآف یوفا صعود نکند، فوتبال جهان هنوز بهترین دروازهبانش را در جام جهانی ندیده است؛ اتفاقی بهسان کنار گذاشتن «پل مککارتنی» از جشنواره گلاستنبری!
۱۱. ویرژیل فندایک (هلند) - ۳۴ سال - مدافع
هلند شاید بهترین مجموعه مدافعان این دوره را در اختیار داشته باشد و قلب این ساختار، فندایک است. همین نقش تعیینکننده دلیل قرار گرفتن او در جمع ۲۰ نفر اول است. تیمی که در مرحله مقدماتی تنها ۴ گل دریافت کرده، ستون محکمی چون فندایک را در مرکز دفاع دارد و اگر قرار باشد راهی مراحل پایانی شود، اتکای اصلی آنها همین خط دفاع خواهد بود.
۱۲. رودری (اسپانیا) - ۲۹ سال - هافبک
غیبت طولانی رودری بهدلیل مصدومیت زانو در ابتدای فصل ۲۵-۲۰۲۴ هنوز گریبان منچسترسیتی را رها نکرده و جای خالی او در میانه میدان عملاً غیرقابلجبران است. همان ضرباهنگ آرام اما بینقصی که با حضورش لیگ قهرمانان و یورو فتح شد.
۱۳. ویتینیا (پرتغال) - ۲۵ سال - هافبک
یک سال پیش، تنها کارشناسان ریزبین کیفیت خارقالعادهاش را به زبان میآوردند. اما حالا ویتینیا به جریان اصلی فوتبال جهان رسیده؛ نفر سوم توپ طلای امسال و شاید تأثیرگذارتر از عثمان دمبله، برنده آن جایزه برای پاری سن ژرمن. بازیکنی بیوقفه، پرتحرک و تأثیرگذار در تمام فازهای بازی که میتواند یکی از چهرههای جام جهانی باشد.
۱۴. رافینیا (برزیل) - ۲۸ سال - مهاجم
آرایش خط حمله برزیل هنوز مشخص نیست اما یک چیز قطعی است: رافینیا در ترکیب خواهد بود. بازیکنی با سرعت، تکنیک و خلاقیت انفجاری، چه در چپ و چه در راست. او زیر سایه وینیسیوس و یامال در بارسلونا قرار دارد، اما خروجیاش حیرتانگیز است: ۳۴ گل و ۲۶ پاس گل در ۵۷ بازی فصل گذشته.
۱۵. لوئیس دیاز (کلمبیا) - ۲۸ سال - مهاجم
کلمبیا کاپیتان و رهبر خود خامس رودریگس ۳۴ ساله را دارد، اما دیاز میتواند خطر اصلی باشد. وینگری که پس از پیوستن به بایرنمونیخ از لیورپول به یک ستاره تمامعیار تبدیل شده و بیتردید مهمترین امید هجومی تیمش در جام جهانی است.
۱۶. بوکایو ساکا (انگلیس) - ۲۴ سال - مهاجم
نشانهای از کیفیت ساکا این است که حتی نامهایی چون فودن یا کول پالمر هم گزینه جدی برای بال راست انگلیس محسوب نمیشوند. پیراهن این پست از آنِ ساکاست. با توجه به روند رو به رشد آرسنال و شاید خود انگلیس، او آماده جهشی بزرگ است. بازیکنی خاص در کارش، و با شوقی که بازیاش را منحصربهفرد میکند.
۱۷. روبرت لواندوفسکی (لهستان) - ۳۷ سال - مهاجم
فوتبال امروز به بازیکنان ۳۷ سالهای عادت کرده که همچنان درخشان بازی میکنند، اما لواندوفسکی حتی در همین استاندارد هم استثناست. او فصل گذشته ۴۲ گل در ۵۲ بازی برای بارسلونا زد و بعید نیست این روند را تکرار کند. او هنوز همان مهاجم مرگبار دوران دورتموند و بایرن است.
۱۸. دکلان رایس (انگلیس) - ۲۶ سال - هافبک
ورود زوبیمندی به آرسنال باعث شد رایس آزادی بیشتری در میانه میدان پیدا کند و بدرخشد. نمونهای نادر از یک انتقال بسیار پرهزینه که با این حال کاملاً ارزشش را داشته است. ستون تیم ملی و باشگاه، رهبر ذاتی و چهرهای متین در داخل و خارج زمین.
۱۹. محمد صلاح (مصر) - ۳۳ سال - مهاجم
عملکرد سهباخت از سهبازی مصر در جام جهانی ۲۰۱۸ ناامیدکننده بود؛ بخش زیادی از آن به این دلیل بود که صلاح تنها چند هفته بعد از مصدومیت شدید شانه در فینال لیگ قهرمانان به جام جهانی رفت. چهار سال بعد هم مصر صعود نکرد. حالا همه امید دارند این بار سالم و آماده باشد، زیرا در اوج، یکی از بهترین بازیکنان تاریخ آفریقاست.
۲۰. عثمان دمبله (فرانسه) - ۲۸ سال - مهاجم
شاید تعجبآور باشد که برنده توپ طلای ۲۰۲۵ در رتبه ۲۰ قرار گرفته، اما دلیلش فرم فعلی اوست که بهخاطر مصدومیتهای اخیر افت کرده است. با این حال، دمبله در بهترین حالت شبیه نیرویی غیرقابلپیشبینی است که هر لحظه میتواند بازی را منفجر کند.
۲۱. مویسس کایسدو (اکوادور) – ۲۴ سال – هافبک
دیگر نگرانیهای تابستان ۲۰۲۳ درباره رقم نجومی انتقال کایسدو به چلسی موضوعیتی ندارد. حالا ۱۱۵ میلیون پوند برای او تقریباً یک معامله خوب بهنظر میرسد. خیلیها معتقدند او بهترین هافبک دفاعی حال حاضر فوتبال جهان است. اگر اکوادور قرار باشد در این جام جهانی شگفتیساز شود، نقطه شروعش کایسدو خواهد بود.
۲۲. اشرف حکیمی (مراکش) – ۲۷ سال – مدافع
وقتی رئالمادرید در سال ۲۰۲۰ تنها پس از ۱۷ بازی رسمی او را فروخت، کمتر کسی مسیر پیشرفت چشمگیرش را پیشبینی میکرد. حکیمی اکنون بهترین مدافع کناری فهرست ما، برنده جایزه بهترین بازیکن آفریقا و نفر ششم فهرست توپ طلا است. ستون تیم ملی مراکش و یکی از برگهای برنده پاری سن ژرمن.
۲۳. گابریل (برزیل) – ۲۷ سال – مدافع
فوتبال برزیل بار دیگر درگیر بحرانهای همیشگیاش است، اما دستکم یک اطمینان وجود دارد: گابریل در میان بهترین مدافعان میانی جهان قرار دارد. او آرسنال را به خط دفاعی تقریباً نفوذناپذیر فعلی رسانده و اگر بتواند همین استحکام را به خط دفاع برزیل منتقل کند، نیمی از مسیر موفقیت «سلسائو» طی شده است.
۲۴. مایکل اولیسه (فرانسه) – ۲۳ سال – مهاجم
فقط سه سال طول کشید تا اولیسه از چمپیونشیپ انگلیس به لیگ قهرمانان با بایرنمونیخ برسد. جهشی چشمگیر که حالا او را به یکی از انتخابهای همیشگی تیم ملی فرانسه تبدیل کرده؛ آن هم در میان رقبایی فوقالعاده سخت برای حضور در ترکیب که کم هم نیستند.
۲۵. کریستیانو رونالدو (پرتغال) – ۴۰ سال – مهاجم
هنوز ادامه میدهد، هنوز گل میزند. اگر رونالدو در تابستان آینده گلزنی کند، اولین بازیکن تاریخ خواهد بود که در شش جام جهانی موفق به گلزنی شده است. هرچند چند سالی است در جمع ۳۰ نفر اول توپ طلا قرار نمیگیرد، اما بحث اصلی این است که آیا باز هم زمان را شکست میدهد یا این جام جهانی آغاز خروج او از نورافکنها خواهد بود؟
۲۶. تیبو کورتوا (بلژیک) – ۳۳ سال – دروازهبان
هیچ تیم بزرگی بدون یک دروازهبان بزرگ قهرمان نمیشود. کورتوا که با سه باشگاه مختلف شش قهرمانی لیگ را تجربه کرده، همچنان یکی از بهترینهای جهان است. ارزش پایینترش نسبت به بازیکنان هجومی باعث سقوط رتبهاش شده، اما اگر قرار باشد یک نفر را برای بازی در فینال جام جهانی انتخاب کنید، دلیل قانعکنندهای برای انتخاب نکردن او وجود ندارد.
۲۷. فدریکو والورده (اروگوئه) – ۲۷ سال – هافبک
والورده که اغلب در رئالمادرید نقش مکمل دارد، در تیم ملی اروگوئه معمولاً «مرد اول» است؛ بهویژه اگر داروین نونیز در عربستان از فرم ایدهآل خارج شده باشد. او دقیقاً همان بازیکنی است که مارسلو بیلسا در تیمش میخواهد: پرتحرک، جنگنده و چندوجهی. اگر در اوج باشد، اروگوئه میتواند فراتر از انتظارها ظاهر شود.
۲۸. یوشوا کیمیش (آلمان) – ۳۰ سال – هافبک
یکی از باثباتترین فوتبالیستهای نسل خود. کیمیش خوانش بینظیری از بازی دارد و تنوع پستهایش برای بایرن و آلمان یک مزیت بزرگ است. تنها ارزش نقلوانتقالاتی پایینترش باعث کاهش رتبه او در این فهرست شده، وگرنه کیفیتش همچنان در سطح بالاست.
۲۹. برونو فرناندز (پرتغال) – ۳۱ سال – هافبک
در منچستریونایتد مجبور است هم بازیساز باشد و هم گلزن، اما در تیم ملی پرتغال مسئولیتها تقسیمشدهتر است. گاهی اصلاً بهنظر میرسد از این تقسیم نقش راضی نیست و ترجیح میدهد نفر اول زمین باشد. شاید اگر رونالدوی ۴۱ ساله در همه بازیها از ابتدا به میدان نرود، برونو بتواند این نقش را برای تیم ملی بر عهده بگیرد.
۳۰. آردا گولر (ترکیه) – ۲۰ سال – هافبک
از آن بازیکنهایی که «تنها دیدنش قیمت بلیت را توجیه میکند»؛ با یک پاس عمقی یا یک حرکت نمایشی لبخند را به چهرهتان میآورد. گولر که مدتها در رئالمادرید منتظر فرصت بود، حالا زیر نظر ژابی آلونسو در فصل جاری شکوفا شده است. اگر ترکیه از پلیآف یوفا عبور کند، حضور او یکی از جذابیتهای جام جهانی خواهد بود.
۳۱. الساندرو باستونی (ایتالیا) – ۲۶ سال – مدافع
شاید دیدن نام باستونی در این رتبه کمی زود به نظر برسد، اما ارزیابیها نشان میدهد او در همه شاخصها امتیاز بالایی گرفته است. اگر بازیهایش با اینتر را دنبال کرده باشید، این جایگاه چندان تعجببرانگیز نیست. مدافعی قدرتمند و در عین حال ظریف که همانقدر که در تخریب حملات حریف مؤثر است، توانایی شروعکردن یا حتی تمامکردن یک حمله را دارد. اگر ایتالیا از پلیآف مارس صعود کند، احتمالاً او مهره کلیدیشان در جام جهانی خواهد بود.
۳۲. خولین آلوارز (آرژانتین) – ۲۵ سال – مهاجم
پپ گواردیولا و منچسترسیتی به ندرت در نقلوانتقالات اشتباه میکنند، اما اینکه آلوارز در تابستان ۲۰۲۴ راهی اتلتیکو مادرید شد، هنوز یک خطای مهم بهنظر میرسد. او در لالیگا آماری بهتر از یک گل در هر دو بازی دارد و همانطور که با چهار گل در قهرمانی آرژانتین در جام جهانی قبلی نشان داد، توانایی درخشش در بزرگترین صحنهها را دارد.
۳۳. لوکا مودریچ (کرواسی) – ۴۰ سال – هافبک
آیا مودریچ هنوز همان بازیکن سابق است؟ احتمالاً نه. اما آیا تماشای او هنوز لذت ناب فوتبالی است و باید قدر لحظات حضورش را دانست؟ قطعاً. او که سپتامبر ۴۰ ساله شد، در حالی تیمش را به جام جهانی میبرد که دیگران در این سن بیشتر نگران تغییرات جسمی خود هستند. اگر کرواسی در این تورنمنت پیش برود، مودریچ به احتمال زیاد دوصدمین بازی ملیاش را نیز ثبت خواهد کرد.
۳۴. جمال موسیالا (آلمان) – ۲۲ سال – هافبک
غیبت موسیالا به دلیل شکستگی پا در جام جهانی باشگاههای تابستان، یکی از تلخترین اخبار فوتبال بود. اما او اکنون نزدیک بازگشت است. با اینکه مصدومیت، امتیاز فرم او را در این فهرست پایین آورده، هر کسی که بازیهای او در یورو ۲۰۲۴ را دیده باشد میداند که در شمار بهترین هافبکهای هجومی دنیا قرار دارد.
۳۵. نونو مندس (پرتغال) – ۲۳ سال – مدافع
بهترین دفاع چپ حال حاضر جهان؟ احتمالاً بله. او بالاترین رتبه این پست را در فهرست دارد. در حالی که بسیاری از مدعیان جام جهانی در پست دفاع کناری دچار ابهام یا ضعف هستند، پرتغال با حضور مندس هیچ مشکلی در این ناحیه نخواهد داشت. او فصل گذشته در مسیر قهرمانی پاریسنژرمن در لیگ قهرمانان درخشان بود و میتواند همان فرم را به جام جهانی بیاورد.
۳۶. فرانکی دی یونگ (هلند) – ۲۸ سال – هافبک
دی یونگ با کنترل توپ نرم، مقاومت بالا در برابر پرس و توانایی تعیین ضرباهنگ بازی، یکی از کاملترین هافبکهای جهان است. او پس از عبور از مصدومیت و چالشهای پست بازی، اکنون به یکی از ارکان بارسلونا و شاید مهمترین بازیکن تیم ملی هلند تبدیل شده است.
۳۷. سون هیونگمین (کرهجنوبی) – ۳۳ سال – مهاجم
سون پس از جدایی از تاتنهام و پیوستن به لس آنجلس اف سی در MLS دوباره جان گرفته است. در یک مقطع احساس میشد از دوران اوجش فاصله گرفته، اما حالا دوباره همان ستاره پرشور و تأثیرگذار است. بسته به قرعه، او حتی ممکن است برخی بازیها را در «خانه» برگزار کند و بیتردید رهبر تیم ملی کره در جام جهانی خواهد بود.
۳۸. سادیو مانه (سنگال) – ۳۳ سال – مهاجم
بیتردید از بزرگترین فوتبالیستهای تاریخ آفریقاست. مانه که جام جهانی ۲۰۲۲ را با مصدومیت از دست داد، حالا بار دیگر آماده درخشش است؛ البته اگر از آسیبدیدگی دور بماند. او همچنان نقطه اتکای اصلی خط حمله سنگال محسوب میشود و اگر ارزش نقلوانتقالاتی پایینتری نداشت، احتمالاً رتبهاش بالاتر بود.
۳۹. کریستین پولیشیچ (ایالات متحده) – ۲۷ سال – مهاجم
وقتی تیم میزبان یک ستاره برجسته دارد، معمولاً فشار سنگینی روی دوشش قرار میگیرد؛ بهخصوص اگر فرم خوبی نداشته باشد. اما اینبار همه چیز برای آمریکا آرام است، چون پولیشیچ در میلان در فرم فوقالعادهای قرار دارد. اگر همین روند را به جام جهانی منتقل کند، ایالات متحده میتواند فراتر از یک میزبان صرف ظاهر شود.
۴۰. گرانیت ژاکا (سوئیس) – ۳۳ سال – هافبک
احیای ژاکا در سالهای اخیر یکی از داستانهای الهامبخش فوتبال اروپا بوده است؛ از روزهایی که در آرسنال هو شد و بازوبند کاپیتانیاش را از دست داد، تا قهرمانی شکستناپذیر با بایرلورکوزن و سپس تبدیلشدن به یکی از بهترین هافبکهای لیگ برتر با ساندرلند. او همچنان مهمترین بازیکن تیم ملی سوئیس است.
۴۱. ویلیام سالیبا (فرانسه) - سن: ۲۴ سال - پست: مدافع
درست است که همه نگاهها به خط حمله عجیب و غریب فرانسه دوخته شده، اما نباید فراموش کرد که آنها بهترین مدافعان جهان را هم دارند. بهترینِ این جمع، سالیباست؛ کسی که خط دفاع آرسنال را به دیواری نفوذناپذیر تبدیل کرده و با این همه خونسردی و تسلط، باورکردنی نیست که هنوز فقط ۲۴ سال دارد.
۴۲. آلیسون (برزیل) - سن: ۳۳ سال - پست: دروازهبان
اگر قرار باشد یک دروازهبان ایدهآل مدرن بسازید، احتمالاً دقیقاً آلیسون را خواهید ساخت. از جولای ۲۰۱۸ که به لیورپول آمد، مسیر این تیم عوض شد. هنوز هم به تنهایی بازی را میبرد (همانطور که اوایل امسال در پاریس نشان داد) و اکنون یکی از بهترین دروازهبانهای تاریخ برزیل است.
۴۳. آلفونسو دیویس (کانادا) - سن: ۲۵ سال - پست: مدافع
اگر بخش بزرگی از سال را مصدوم نبود، قطعاً بالاتر از این قرار میگرفت. حالا که ۸ ماه از پارگی رباط صلیبیاش گذشته، اگر به اوج برگردد، یکی از هیجانانگیزترین بازیکنان دنیاست؛ مدافع کناری مدرنی که بیشتر شبیه وینگر است، اما در دفاع هم فوقالعاده عمل میکند.
۴۴. ژوائو نِوِس (پرتغال) - سن: ۲۱ سال - پست: هافبک
بازیکنی با فهرست بیپایان از ویژگیها که رویای هر مربیای است. چندپُسته، پختهتر از سنش، پرانرژی، خونسرد و مقتدر روی توپ. نِوِس هر کاری که بخواهد میتواند در فوتبال انجام دهد و همین حالا هم نقش کلیدی در تیمی قهرمان لیگ قهرمانان داشته است.
۴۵. برونو گیمارش (برزیل) - سن: ۲۸ سال - پست: هافبک
از بین همه هافبکهای دنیا، گیمارش آخرین کسی است که بخواهید مقابلش بازی کنید. بیوقفه، آزاردهنده و هیچ لحظهای شما را راحت نمیگذارد. این ویژگی را هم در نیوکسل نشان داده و هم به یکی از مهمترین بازیکنان برزیل تبدیل شده است.
۴۶. فلوریان ویرتز (آلمان) - سن: ۲۲ سال - پست: هافبک
با شروع ضعیفش در لیورپول، در معیار فرم فصل ۲۰۲۵-۲۶ ضربه سختی خورده وگرنه باید خیلی بالاتر بود. فرم موقت است و انتظار میرود برای آلمان دوباره بدرخشد.
۴۷. لائوتارو مارتینز (آرژانتین) - سن: ۲۸ سال - پست: مهاجم
این که لائوتارو در آرژانتین فیکس نیست، فقط نشاندهنده عمق خط حمله اسکالونی است. او در هر تیم دیگری فیکس مطلق میشد و اگر برای کشور دیگری بازی میکرد، خیلی بالاتر از این قرار میگرفت. امتیازش در بخش «اهمیت برای تیم ملی» کم شده است.
۴۸. الکسیس مک آلیستر (آرژانتین) - سن: ۲۶ سال - پست: هافبک
ستاره غافلگیرکننده جام جهانی ۲۰۲۲ که محور ظریف خط میانی آرژانتین بود. بازیکنی که هر تیمی به آن نیاز دارد؛ ریتمیک، قابل اعتماد و کارکشته. این فصل در لیورپول افت کرده، ولی چه کسی در لیورپول افت نکرده؟
۴۹. روبن دیاس (پرتغال) - سن: ۲۸ سال - پست: مدافع
با وجود خط حمله درخشان پرتغال، آسان است که دفاعشان را فراموش کنیم. اما دیاس یکی از مستحکمترین مدافعان جام جهانی ۲۰۲۶ خواهد بود؛ به آرامی به یکی از باتجربهترین و قابل اعتمادترین مدافعان اروپا تبدیل شده است.
۵۰. آنتونیو رودیگر (آلمان) - سن: ۳۲ سال - پست: مدافع
یکی از بهترین مدافعان میانی این فهرست. با تسلط و تهاجمیبودنش برای آلمان و رئال مادرید برجسته است. در همه معیارها امتیاز خوبی گرفته و فقط ارزش انتقال پایینتر او را کمی پایین کشانده است.
۵۱. مهدی طارمی (ایران) - سن: ۳۳ سال - پست: مهاجم
در این بخش از فهرست، امتیاز بالا در یک معیار خاص میتواند رتبه بازیکن را به شدت بالا بکشد. طارمی شاید دیگر در بالاترین سطح باشگاهی بازی نکند (هرچند در المپیاکوس یونان همچنان گلهای زیادی میزند)، اما هنوز مهمترین بازیکن و بزرگترین تهدید گلزنی تیم ملی ایران است؛ او در بازی صعود ایران به جام جهانی مقابل ازبکستان در اسفندماه دو گل زد.
۵۲. کودی خاکپو (هلند) - سن: ۲۶ سال - پست: مهاجم
گاهی کمی دستکم گرفته میشود، اما آمارش دروغ نمیگوید: تقریباً دقیقاً ۰.۵ گل در هر ۹۰ دقیقه در کل دوران باشگاهی و ملی. مثل لیورپول، این فصل کمی افت کرده، اما همچنان مهمترین مهاجم خط حمله هلند است.
۵۳. مارتین اودگارد (نروژ) - سن: ۲۶ سال - پست: هافبک
بعد از سالها ناکامی، نروژ بالاخره دوباره به تورنمنت بزرگ رسیده و اگر بخواهند در جام جهانی حرفی برای گفتن داشته باشند، هالند به تنهایی نمیتواند همه کار کند. خبر خوب این است که یکی از بهترین مهاجمان دنیا، یکی از بهترین خلاقان بازی را پشت سر خود دارد. اودگارد اگر مصدومیت نداشت و نروژ موفقیت بیشتری کسب کرده بود، قطعاً بالاتر از ۵۳ بود.
۵۴. انزو فرناندز (آرژانتین) - سن: ۲۴ سال - پست: هافبک
تبدیل شدن فرناندز به یکی از نخبههای واقعی خط میانی جهان با فرم رو به رشدش در چلسی همچنان ادامه دارد. او ستون اصلی خط میانی آرژانتین است؛ بازی را عریض میبیند، هم جنگنده است و هم خلاق. فقط ریتینگ پایین در FC 26 او را کمی پایین کشانده.
۵۵. جرمی دوکو (بلژیک) - سن: ۲۳ سال - پست: مهاجم
از ۱۸ سالگی در اردوی تیم ملی بلژیک بوده، اما فقط در دو سال اخیر به مهره کلیدی تبدیل شده است. نسل دوکو همراه با شارل دکتلاره، لئاندرو تروسار و استعدادهای جوانی مثل مالیک فوفانا شاید به اندازه نسل هازارد و مرتنس مشهور نباشد، اما ممکن است به همان اندازه موفق شود.
۵۶. یوشکو گواردیول (کرواسی) - سن: ۲۳ سال - پست: مدافع
احساس میشود گواردیول که شاید بهترین مدافع میانی جام جهانی ۲۰۲۲ بود، سالهاست در اوج است و با این پختگی، آدم فکر میکند از ۲۳ سال بزرگتر است. در منچسترسیتی و کرواسی هم مدافع میانی بازی میکند و هم دفاع چپ؛ همیشه قابل اعتماد و تهدید گل هم هست.
۵۷. رایان گراونبرخ (هلند) - سن: ۲۳ سال - پست: هافبک
وقتی در بایرن بود، استعدادش مشخص بود اما نقش مشخصی نداشت. در لیورپول زیر نظر آرنه اشلوت همه چیز عوض شد و این تغییر به نفع هلند هم بوده؛ حالا یکی از بهترین نسل هافبکهای تاریخ این کشور را در اختیار دارند.
۵۸. ویلیان پاچو (اکوادور) - سن: ۲۴ سال - پست: مدافع
مدافع میانی بیاعصاب و نفوذناپذیر. نقش کلیدی در قهرمانی پاریسنژرمن در لیگ قهرمانان ۲۰۲۵ داشت و در تمام دقیقههای مقدماتی جام جهانی اکوادور بازی کرد؛ تیمی که در ۱۸ بازی ۱۳ کلینشیت داشت و فقط ۵ گل خورد.
۵۹. مارکینیوش (برزیل) - سن: ۳۱ سال - پست: مدافع
اولین جام جهانی برزیل از سال ۲۰۰۶ بدون تیاگو سیلوا خواهد بود و حالا مارکینیوش مغز متفکر خط دفاع است. سالهاست همین نقش را در پاریسنژرمن دارد و اگر مصدومیت این فصل را مختل نمیکرد، بالاتر از این قرار میگرفت.
۶۰. ترنت الکساندر آرنولد (انگلیس) - سن: ۲۷ سال - پست: مدافع
یکی از بااستعدادترین مدافعان راست تاریخ فوتبال انگلیس، اما بعد از انتقال تابستانی از لیورپول به رئال مادرید، فعلاً ذخیره است و حتی معلوم نیست به جام جهانی برسد. با این حال استعداد عجیبش باعث شده در این فهرست باشد.
۶۱. ژول کنده (فرانسه) - سن: ۲۷ سال - پست: مدافع
اولین بار به عنوان مدافع میانی شناخته شد، اما به خاطر نیاز تیم به دفاع راست رفت و حالا این پست را هم برای بارسلونا و هم برای فرانسه کاملاً مال خود کرده است. این فصل بهترین فرم خودش را نداشته، اما تا جام جهانی فرصت جبران دارد.
۶۲. مایک مانیان (فرانسه) - سن: ۳۰ سال - پست: دروازهبان
سالها صبر کرد؛ در لیل تا ۲۲ سالگی فیکس نشد و در تیم ملی هم مدتها ذخیره لوریس بود. حالا دروازهبان اول بلامنازع فرانسه و یکی از ثابتقدمترین دروازهبانهای جهان است.
۶۳. نیکولو بارلا (ایتالیا) - سن: ۲۸ سال - پست: هافبک
هنوز صعود ایتالیا قطعی نیست، اما حذف بارلا از این فهرست اشتباه بود. هافبک همهچیزتمام که نقش کلیدی در قهرمانی یورو ۲۰۲۱ داشت و اگر ایتالیا برسد، باز هم به او تکیه خواهند کرد.
۶۴. ریاض محرز (الجزایر) - سن: ۳۴ سال - پست: مهاجم
سن بالا و بازی در لیگ عربستان ملاحظات همیشگی است، اما محرز هنوز ستاره اصلی الجزایر است و به خاطر اهمیتش برای تیم ملی، بالاتر از چند ستاره دیگر قرار گرفته. شاید آخرین رقص بزرگش باشد.
۶۵. امیلیانو مارتینز (آرژانتین) - سن: ۳۳ سال - پست: دروازهبان
برای بعضیها شیطون بامزه، برای بعضیها شیطان مجسم؛ اما همه قبول دارند یکی از بهترین دروازهبانهای دنیاست. جام جهانی، دو کوپا آمهریکا، دو جایزه یاشین و عنوان غیررسمی «بزرگترین شیطان فوتبال» را در کارنامه دارد.
۶۶. دزیره دوئه (فرانسه) - سن: ۲۰ سال - پست: مهاجم
مهاجمی هیجانانگیز. اگر فقط زیبایی فوتبال ملاک بود، خیلی بالاتر بود، اما فرانسه آنقدر مهاجم جذاب دارد که غیبت او فاجعه نیست. استعدادش فوقالعاده است.
۶۷. بردلی بارکولا (فرانسه) - سن: ۲۳ سال - پست: مهاجم
مدتی جزو خطرناکترین سه نفر خط حمله اروپا در پاریسنژرمن بود، اما ظهور دوئه باعث شده برای بازی کردن بیشتر بجنگد. هنوز کاملاً به او اعتماد کامل دشان را ندارد، اما تواناییاش غیرقابل انکار است.
۶۸. اسکات مکتومینای (اسکاتلند) - سن: ۲۸ سال - پست: هافبک
کدام بازیکن در سالهای اخیر این اندازه رشد داشته؟ از بازیکن معمولی و قابل اطمینان منچستریونایتد به طلسم قهرمانی ناپولی رسید و حالا همین نقش را برای اسکاتلند دارد؛ قیچی برگردان فوقالعادهاش مقابل دانمارک، اولین حضور اسکاتلند در جام جهانی بعد از ۱۹۹۸ را قطعی کرد.
۶۹. کول پالمر (انگلیس) - سن: ۲۳ سال - پست: هافبک
شاید بیش از دیزنی علامت تجاری داشته باشد، اما در زمین فقط یک کول پالمر وجود دارد. دیدن پاسهای تنبل و شوتهای بیخیالش به سقف دروازه برای چلسی یکی از لذتبخشترین تصاویر لیگ برتر است. این که شاید فیکس جام جهانی نباشد، فقط عمق فعلی انگلیس را نشان میدهد.
۷۰. فیل فودن (انگلیس) - سن: ۲۵ سال - پست: هافبک
خطر این وجود دارد که فودن به یک معما تبدیل شود؛ استعداد بینظیر اما در سطح ملی هنوز به پتانسیل کامل نرسیده. تاریخ فوتبال انگلیس پر از چنین بازیکنانی است، اما این بار مشکل «ترس از بازیکن تکنیکی» نیست، مشکل این است که ساکا، بلینگام، پالمر، مورگان راجرز و دیگران در پستهای او صف کشیدهاند.
۷۱. محمد کودوس (غنا) - سن: ۲۵ سال - پست: مهاجم
اگر کسی بخواهد با یک فریب بدنی و چرخش سریع از مدافع رد شود، کمتر بازیکنی بهتر از کودوس پیدا میشود. البته گاهی هم در بازی غیبش میزند. ناپایدار، اما در روزهای خوبش میتواند هر تیمی را نابود کند.
۷۲. نیکو ویلیامز (اسپانیا) - سن: ۲۳ سال - پست: مهاجم
غریزه اول این است که ویلیامز را با یامال مقایسه کنیم؛ دو وینگر جوان فوقالعاده اسپانیایی که در دو سمت مخالف بازی میکنند و مکمل هم هستند. اما این مقایسه عادلانه نیست. ویلیامز شاید هنوز به اندازه یامال در کانون توجه نباشد، اما همچنان بسیار هیجانانگیز است و یکی از تهدیدهای اصلی اسپانیا در جام جهانی خواهد بود.
۷۳. اورلین شوامنی (فرانسه) - سن: ۲۵ سال - پست: هافبک
چسب اصلی خط میانی رئال مادرید و فرانسه. ترکیبی از هوش تاکتیکی و پاهای یک اسب مسابقه گرند نشنال؛ یکی از آن بازیکنانی که بازی در پست پیوت را بسیار آسان جلوه میدهد.
۷۴. کای هاورتز (آلمان) - سن: ۲۶ سال - پست: مهاجم
هاورتز انگار سالهاست راهحل موقت برای آرسنال و آلمان بوده؛ هر دو تیم همیشه نگران نبودن یک شماره ۹ کلاسیک بودهاند و در این مدت هاورتز با عملکرد قابل قبول این نقش را پر کرده است. برای تیم ملی احتمالاً مهمتر از باشگاهش است و امیدواریم مصدومیت فعلیاش به جام جهانی لطمه نزند.
۷۵. مارکوس تورام (فرانسه) - سن: ۲۸ سال - پست: مهاجم
هنوز آنقدر گلزن نیست که جزو مهاجمان نخبه طبقهبندی شود، اما داستان صعودش از لیگهای پایین فرانسه تا قهرمانی سری آ با اینتر و فینال جام جهانی و لیگ قهرمانان فوقالعاده است. او حضور فیزیکی دائمی و چندپُسته در خط حمله دارد.
۷۶. گاوی (اسپانیا) - سن: ۲۱ سال - پست: هافبک
مصدومیتها متأسفانه برخی ستارهها را از جام جهانی محروم میکنند و ترس این است که گاوی یکی از آنها باشد؛ مشکل زانو فقط دو بازی برای بارسا در این فصل را برای او به ارمغان آورده. اگر برسد، همکاریاش با پدری در باشگاه و تیم ملی لذتبخش است و امیدواریم در تابستان کامل ببینیمش.
۷۷. دنی اولمو (اسپانیا) - سن: ۲۷ سال - پست: مهاجم
نه در بارسا فیکس است و نه در تیم ملی، اما در فضاهای کوچک یکسوم نهایی کمتر بازیکنی از نظر تکنیک و هوش فوتبالی بهتر از اولمو وجود دارد. به شکل غافلگیرکنندهای در تیم قهرمان یورو ۲۰۲۴ نقش کلیدی داشت و به تیم منتخب تورنمنت رسید.
۷۸. عمر مرموش (مصر) - سن: ۲۶ سال - پست: مهاجم
جانشین ظاهری صلاح به عنوان امید بزرگ هجومی مصر؛ فعلاً نقش مکمل اصلی او را دارد، اما به خوبی از چپ خط حمله سه نفره مصر با او هماهنگ میشود. این فصل به اندازه فصل قبل درخشان نبوده، اما اگر مصر بخواهد رکورد ضعیف جام جهانیاش را بهبود ببخشد، به فرم ایدهآل او و صلاح نیاز دارد.
۷۹. ساندرو تونالی (ایتالیا) - سن: ۲۵ سال - پست: هافبک
یورو ۲۰۲۰ را از دست داد و یورو ۲۰۲۴ را محروم بود؛ اگر ایتالیا صعود کند، این جام جهانی اولین تورنمنت بزرگش خواهد بود. تهاجمی و مثبت؛ در یک سال اخیر آنقدر پیشرفت کرده که حالا یکی از کاملترین هافبکهای لیگ برتر است.
۸۰. تیانی ریندرز (هلند) - سن: ۲۷ سال - پست: هافبک
با وجود رقابت با گراونبرخ و دییونگ، هنوز مهره کلیدی خط میانی هلند است. همین رقابت باعث شده رتبهاش کمی پایین باشد؛ رونالد کومان در این پست ذخیره زیاد دارد، اما حضور ریندرز تیم را خیلی بهتر میکند.
۸۱. آنتوان سِمِنیو (غنا) - سن: ۲۵ سال - پست: مهاجم
مسئله زمان است، اگر که نه؛ سِمِنیو حالا در بورنموث ماهی بزرگ در برکه کوچک شده و به زودی راهی تیمی در سطح لیگ قهرمانان میشود. مستقیم، سریع، تکنیکی؛ بازیکنی که دیدنش لذتبخش است.
۸۲. عثمان دیومانده (ساحل عاج) - سن: ۲۱ سال - پست: مدافع
مصدومیتها در اسپورتینگ این فصل اذیتش کردهاند، اما مدافع فوقالعاده بااستعدادی است و اگر ساحل عاج بخواهد رکورد ضعیفش در جام جهانی (هنوز از گروه صعود نکرده) را بهبود ببخشد، به او نیاز دارد. بعد از تورنمنت ممکن است ارزشش سر به فلک بکشد.
۸۳. براهیم دیاز (مراکش) - سن: ۲۶ سال - پست: هافبک/وینگر
بازیکن تکنیکی رئال مادرید که از ابتدای ۲۰۲۴ وفاداریاش را از اسپانیا به مراکش تغییر داد و حالا مهره کلیدی خط حمله مراکش است. خلاقیت و دریبلینگ نزدیکش میتواند هر بازی را عوض کند.
۸۴. ژاوی سیمونز (هلند) - سن: ۲۲ سال - پست: هافبک
شروع سختی در تاتنهام داشته، اما هنوز یکی از نیروهای خلاق اصلی هلند است. دفاعشان قوی و خط میانی پر از شماره ۶ و ۸ است، اما در حمله کمی سبکترند؛ سیمونز چه به عنوان شماره ۱۰ و چه در کنارهها بسیار مهم است.
۸۵. رافائل لیائو (پرتغال) - سن: ۲۶ سال - پست: مهاجم
وینگری غیرقابل مهار در روزهای خوبش؛ فقط مشکل این است که روزهای خوبش به اندازه کافی تکرار نمیشود. هنوز فیکس مطلق پرتغال نشده، اما وقتی با نلسون سمدو هماهنگ میشود، یکی از زیباترین تصاویر فوتبال بینالمللی را میسازند.
۸۶. عبدالقادر خوسانوف (ازبکستان) - سن: ۲۱ سال - پست: مدافع
کشورهایی که اولین بار در جام جهانی هستند، بهترین داستانها را میسازند. خوسانوف برجستهترین بازیکن ازبکستان و یکی از مدافعان بااستعداد این تورنمنت است؛ بعد از انتقال ژانویه به منچسترسیتی کمی متوقف شده، اما با تیم ملی جان دوباره میگیرد.
۸۷. مارتین زوبیمندی (اسپانیا) - سن: ۲۶ سال - پست: هافبک
هافبک دفاعی باهوش که هم بازیساز است و هم قطعکننده؛ بعد از پیوستن تابستانی به آرسنال، هم در دفاع و هم حمله تیم را بهتر کرده، هرچند کمتر از همتیمیهایش در صدر اخبار است. مهره حیاتی برای باشگاه و کشور در سالهای اوجش.
۸۸. ادواردو کاماوینگا (فرانسه) - سن: ۲۳ سال - پست: هافبک
چندپُسته بودن نعمت است یا نفرین؟ از یک طرف برای مربی بسیار مفید است، از طرف دیگر هیچوقت در یک پست ثابت نمیشود. توانایی بازی در میانی، چپ و دفاع چپ باعث شده هنوز بهترین نسخه کاماوینگا را نبینیم.
۸۹. پائو کوبارسی (اسپانیا) - سن: ۱۸ سال - پست: مدافع
تا قبل از ۱۹ سالگیاش در ژانویه، شش الکلاسیکو در سه فصل لالیگا بازی کرده و ۱۰ بازی ملی بزرگسالان دارد. مسیر معمولی برای یک مدافع میانی نیست، چون کوبارسی بازیکن معمولی نیست؛ مدافع تکنیکی و پخته که آرامش مجسم است.
۹۰. مارک آندره تراشتگن (آلمان) - سن: ۳۳ سال - پست: دروازهبان
با وجود حضور طولانی نویر، ۴۴ بازی ملی از سال ۲۰۱۲ آمار خوبی است. بعد از خداحافظی نویر و چند بازیکن دیگر پس از یورو ۲۰۲۴، حالا دستکشها مال تراشتگن است. امیدواریم مصدومیت کمر این فصل مانع اولین تورنمنت بزرگش به عنوان شماره یک نشود.
۹۱. نیکولاس جکسون (سنگال) -سن: ۲۴ سال - پست: مهاجم
با سرعت، حرکت و چابکیاش، جکسون مطمئن کابوس مدافعان است. وقتی در فرم خوبی باشد، گلهایش را پشت سر هم میزند، هرچند رقابت با کین و مانه در باشگاه و تیم ملی دقایقش را محدود میکند.
۹۲. استوائو (برزیل) - سن: ۱۸ سال - پست: مهاجم
اگر فکر میکنید باید بالاتر باشد، احتمالاً حق با شماست؛ استعداد بزرگی است، اما تجربه کم و رقابت سنگین در پستش برای برزیل او را در این رتبه نگه داشته. تا شروع تورنمنت ممکن است خیلی بالاتر بیاید.
۹۳. رودریگو (برزیل) - سن: ۲۴ سال - پست: مهاجم
با بازگشت آنچلوتی (مربی سابقش در رئال) دوباره به تیم ملی دعوت شده، بعد از اینکه اوایل سال کنار گذاشته شده بود. در مادرید هم فیکس نیست (علاقهاش به سمت چپ مشکلساز شده)، اما استعدادش غیرقابل انکار است.
۹۴. هوگو اکیتیکه (فرانسه) - سن: ۲۳ سال - پست: مهاجم
رقابت در خط حمله فرانسه وحشتناک است، اما اکیتیکه استعداد این را دارد که جزو بهترینها باشد. سؤال این است که آیا با فرم فاجعهبار فعلی لیورپول میتواند برای جایگاهی در تیم ملی بجنگد؟
۹۵. الکساندر پاولوویچ (آلمان) - سن: ۲۱ سال - پست: هافبک
هنوز ۱۰۰ بازی بزرگسالان هم نکرده، اما شماره ۶ کلاسیک با شانس بالای تبدیل شدن به ستون خط میانی آلمان برای سالهای طولانی. یورو پارسال را به خاطر التهاب لوزه از دست داد؛ جام جهانی اولین تورنمنت بزرگش خواهد بود.
۹۶. دین هویسن (اسپانیا) - سن: ۲۰ سال - پست: مدافع
شروع سختی در رئال مادرید داشته؛ اول به خاطر فرم و حالا مصدومیت. شاید باید قبول کند حتی وقتی سالم باشد، هر هفته فیکس نباشد. اما هشت ماه پیش هنوز نوجوان بود و استعدادش تضمین میکند که در سالهای آینده یکی از بهترین مدافعان میانی دنیا شود.
۹۷. خیلبرتو مورا (مکزیک) - سن: ۱۷ سال - پست: هافبک
به عنوان استعداد نسل نامیده شده و اگر همین روند ادامه یابد، در لیست ۲۰۳۰ خیلی بالاتر خواهد بود. در ۱۶ سالگی جوانترین بازیکن تاریخ تیم ملی مکزیک شد و حالا ۱۷ ساله آماده ستاره شدن در جام جهانی قبل از انتقال حتمی به اروپا.
۹۸. کائورو میتوما (ژاپن) - سن: ۲۸ سال - پست: مهاجم
با وجود تجربه، فقط ۲۹ بازی ملی دارد (به خاطر مصدومیت و دیر آمدن به اروپا در ۲۴ سالگی). در برایتون همیشه مؤثر بوده. اگر مصدوم نشود، در اولین جام جهانیاش به عنوان فیکس باید یکی از بازیکنان دیدنی باشد.
۹۹. ماتئوس کنیا (برزیل) - سن: ۲۶ سال - پست: مهاجم
بیشتر تیمهای ملی یک پست مشکلدار دارند؛ برزیل چندتا دارد (دفاع کناریشان خیلی قوی نیست)، اما مهاجم نوک سالهاست مسئله است. کنیا میتواند حلش کند؛ توانایی بازی به عنوان فالس ناین یا نقطه مرجع متحرک در کنار وینیسیوس، استوائو، رافینیا یا رودریگو میتواند راهحل آنچلوتی باشد.
۱۰۰. تاکفوسا کوبو (ژاپن) - سن: ۲۴ سال - پست: مهاجم
وینگر بااستعداد رئال سوسیهداد که سالهاست به عنوان آینده فوتبال ژاپن روی سکو گذاشته شده. شش سال است در تیم ملی بازی میکند و در مرحله مقدماتی ۳ گل و ۸ پاس گل داشت. سابقه آکادمی بارسلونا و رئال مادرید دارد، اما هنوز در سطح باشگاهی قدم بزرگ بعدی را برنداشته است.
