جام جهانی 2026: افشای پشت پرده ماجرای میزبانی و پول‌‌شویی آشکار

به گزارش ایلنا، جمعیت دیوانه شدند، فریاد می زدند، می پریدند، پرچم را به اهتزاز در می آوردند و به هوا مشت می زدند. چرا که نه؟ کانزاس سیتی به تازگی میزبانی جام جهانی 2026 شده بود!

روند انتخاب شهر میزبان برای مسابقات در ایالات متحده، مکزیک و کانادا بسیار شبیه به خود یک جام جهانی بود: بسیاری از افراد ناامید، برخی افراد ضعیف که عمیق‌تر از حد انتظار پیش رفتند، چند شکست غافلگیرکننده و پیروزی‌های قابل پیش‌بینی برای افراد مورد علاقه.

طرفداران در KC Live برای اعلام برندگان در روز پنجشنبه جشن گرفتند که تا همین اواخر یک پیروزی غیرمحتمل به نظر می رسید. هنگامی که فیفا پیشنهاد کانزاس سیتی را در سال 2018 ارزیابی کرد، کمترین امتیاز را برای اقامت و حمل و نقل در میان مدعیان کسب کرد.

اما فرودگاه در حال بازسازی است، فرهنگ فوتبال پر جنب و جوشی وجود دارد، خانواده هانت از تأثیرگذارترین سلسله ها در ورزش ایالات متحده هستند و میسوری لایحه ای را تصویب کرد که بر خلاف کلرادو، بلیت های جام جهانی را از مالیات فروش معاف می کرد.

در هر صورت، انتخاب نکردن شهرهای غرب میانه نادیده انگاشته می شد، اگرچه نقشه آن‌ها هنوز عجیب به نظر می رسد.  حتی قبل از اینکه مناقصه متحد آمریکای شمالی مراکش را در سال 2018 شکست دهد، یک غفلت آشکار وجود داشت، زیرا شهردار وقت شیکاگو - سومین شهر بزرگ ایالات متحده - نگاهی به بدهی‌های بالقوه و رد شده این شهر انداخت. همانطور که مونترال انجام داد، که تابستان گذشته زمانی که دولت کبک از کمک 75 میلیون دلاری خودداری کرد، از رقابت خارج شد.

ادمونتون توسط فیفا طرد شد، به این معنی که کانادا تنها دو شهر به جز سه شهر مکزیک و 11 شهر ایالات متحده دارد. و KC DC را شکست داد. کالین اسمیت، رئیس مسابقات و رویدادهای فیفا، روز پنجشنبه به خبرنگاران گفت: «نمی‌توانید تصور کنید که جام جهانی در ایالات متحده و پایتخت نیز نقش مهمی را ایفا نکند اما این چیزی است که اتفاق می افتد.

حتی پیوستن به نیروها با بالتیمور نزدیک و استادیوم مستحکم آن در مرکز شهر، پس از اینکه بازرسان فیفا، فیلد کسالت‌بار و دورافتاده فدرال اکسپرس را مورد بررسی قرار دادند، نتوانست هیئت حاکمه را تحت تأثیر قرار دهد، که بوستون را ترجیح می‌دادند - مکان دیگری با سازه مشکل‌ساز اما حامی تأثیرگذار در مالک تیم میلیاردر، رابرت کرافت. یک سناتور آمریکایی فیفا را به عنوان یک "سندیکای جنایتکارانه به سبک مافیایی" در جلسه استماع کنگره در واشنگتن در سال 2015 توصیف کرد، بنابراین شاید دلالان قدرتمند فوتبال جهان برای رد شدن از شهر بیش از حد مضطرب نشوند.

این جام جهانی شباهت کمی به سال 94 آمریکا خواهد داشت، حتی اگر دایانا راس بار دیگر در مراسم افتتاحیه ظاهر شود. همانطور که آن مسابقات 24 تیمی آغاز شد، تیم ملی آمریکا از سال 1950 تنها در یک جام جهانی حضور داشت و لیگ حرفه‌ای آمریکا متولد نشده بود.

همچنین تفاوت زیادی با قطر 2022 خواهد داشت، زیرا جام جهانی از یک مسابقه فشرده زمستانی 32 تیمی و 64 مسابقه ای در کشوری کوچکتر به یک بازی فوق العاده تابستانی بین قاره ای با 48 کشور متورم می شود.

در سال 94 ایالات متحده آمریکا 9 شهر میزبان وجود داشت. مناطق بوستون، خلیج، لس آنجلس، نیویورک و دالاس تکرار خواهند شد، اما هیچ یک از استادیوم‌های 1994 در سال 2026 مورد استفاده قرار نخواهند گرفت. رز بول عتیقه، جایی که برزیل چهارمین عنوان خود را در آن کسب کرد، به نفع استادیوم جدید و شیک SoFi کنار گذاشته شد.

فیفا مکان برگزاری مسابقات نمایشی را فاش نکرد. نیویورک پیشتاز فینال است، اما چقدر اهمیت دارد؟ همگن سازی هدف هر کسب و کار بزرگ بین المللی کارآمد است، خواه استارباکس باشید یا یک سازمان غیرانتفاعی سوئیسی که فوتبال جهانی را اداره می کند.

جاناتان ویلسون، روزنامه‌نگار و نویسنده در سال 2014 نوشت: «حالت عجیب‌وغریب کمرنگ شده است. مردم درباره میزبانی جام جهانی صحبت می‌کنند، اما واقعاً هر جام جهانی اکنون در فیفالند برگزار می‌شود، یک حباب عمومی بدون مالیات که در آن نام جام جهانی وجود دارد. محل برگزاری روی یک انبار تبلیغاتی در نیمه راه نوشته شده است، زیرا در غیر این صورت هیچ راهی وجود ندارد که بتوانید جایی که بودید را مشخص کنید.»

جیانی اینفانتینو، رئیس فیفا برای رونمایی زنده در منهتن حضور داشت، اگرچه با توجه به نخبه‌گرایی اقتصادی مسابقات، شاید داووس مکان مناسب‌تری بود.

رشد درآمد خیره کننده است. فیفا اعلام کرد که در مسابقات سال 1994 نزدیک به 100 میلیون دلار مازاد از درآمد 235 میلیون دلاری کسب کرده است. زمانی که برای سال 2026 پیشنهاد شد، پیشنهاد آمریکای شمالی 14 میلیارد دلار درآمد و 11 میلیارد دلار مازاد برای فیفا پیش بینی کرد. هیأت حاکمه به معنای واقعی کلمه یک قانون برای خودش است و اصرار دارد که دولت‌ها با ارائه «معافیت از قانون کار و سایر قوانین»، فرآیندهای مرزی و مجوز کار و معافیت‌های مالیاتی موافقت کنند.

آن‌ها مانند مجموعه ای از تحمیل های ظالمانه به نظر می رسند، ادعایی بر حاکمیت فیفا بر دولت های دموکراتیک.  سپس دوباره: مقامات محلی و ایالتی سرمایه های عمومی و معافیت های مالیاتی را برای ورزش حرفه ای هدر می دهند و به مزایای اقتصادی بی نظیر مشاغل چند میلیارد دلاری که نرخ مالیات کمتری نسبت به افراد عادی پرداخت می کنند، اشاره می‌کنند. بنابراین چه چیزی می تواند آمریکایی تر باشد؟

استادیوم‌های NFL با زمین‌های مشکل‌ساز مانند مکان‌های برگزاری مسابقات در لس‌آنجلس و دالاس باید اصلاح شوند و چمن‌ها روی چمن مصنوعی قرار بگیرند، اما یک مزیت واضح نسبت به جام‌های جهانی اخیر که سال 2026 را سودآورتر و ضایع‌تر می‌کند این است که هیچ استادیومی نیازی به ساخت ندارد. هر استادیومی ساخته شده یا به طور قابل توجهی برای مسابقات بازسازی شده است و از رسوایی های میراثی مانند استادیوم 550 میلیون دلاری در برزیل که به پارکینگ اتوبوس تبدیل شد، جلوگیری کرد.

و همه چیز در مورد بزرگترین رویداد ورزشی سیاره را نمی توان شبیه به درآمدزایی کرد. اینفانتینو به خبرنگاران گفت: "این بخش از جهان متوجه نمی شود که در سال 2026 اینجا چه اتفاقی خواهد افتاد. این سه کشور وارونه خواهند شد و سپس دوباره برعکس خواهند شد. جهان به سوی کانادا، مکزیک و ایالات متحده حمله خواهد کرد و موج بزرگی از شادی و نشاط به آنها هجوم خواهد آورد.»

این مهمانی روز پنجشنبه در کانزاس سیتی، ونکوور، آتلانتا، مونتری و ده‌ها شهر دیگر در سراسر قاره آغاز شد.

منبع: گاردین