تجلی شکوه دلدادگی در میزبانی اروند نشینان

به گزارش ایلنا به نقل از روابط عمومی و اموربین الملل سازمان منطقه آزاد اروند، نیت را که با خود برده بودند شاید از همان سال گذشته که با معشوقشان در نینوا وداع کردند؛ اما چشمان ذوق زده از همان ابتدا، از همان لحظه‌ای که به حوالی مرزهای عاشقی می‌رسند به دنبال ردی، نشانی و حتی خشتی آشنا از آن روزهای می‌گردند.
سالکان طریق الحسین امسال همینکه پا در مرز شلمچه گذاشتند بوی آشنای عاشقی را استنشاق کردند بااین‌وجود می‌شد فهمید که امسال، کارهایی در این مرز پررمزوراز انجام‌شده تاکمی از زور گرما بکاهد و طی طریق را آسان سازد.

چشمان در مرز دودو می‌زند. چشم زائران به امتداد مسیر و چشم‌های ثبت‌کنندگان به آنچه هست و نیست؛ و ثبت می‌کنند نتیجه ثمر دهی تصمیم‌های کمیته‌های تخصصی برای اربعین در اروند را…

گوشه‌ای از خدمات
آماده‌سازی پارکینگ ۹۰ هکتاری با خیابان‌کشی و بلوک‌بندی ، بهسازی مسیرهای دسترسی با تکمیل روشنایی‌ها، ایجاد خط فاضلاب متصل به شبکه اصلی، احداث سایبان‌ها در مسیر تردد و حتی نصب مه پاش‌ها برای کاهش دمای محیط، نصب ۴۳ دوربین مداربسته برای پایش تصویری، شبکه رادیویی بی‌سیم و فیبر نوری برای اتصال سریع، جزو اقداماتی بود که مرز شلمچه را به یکی از پیشرفته‌ترین پایانه‌های مرزی و گذرگاه‌ اربعینی کشور تبدیل کرده بود. اما خدمات به این زیرساخت‌های کلی محدود نمی‌شد.

تکنولوژی بستری برای تسهیل مسیرعاشقان آل علی

در این موسم شاید پررنگ اما نامرئی ستاد اربعین حسینی منطقه آزاد اروند، چهره‌ی دیجیتال این ستاد بود؛ همان کمیته‌ای که در پشت‌صحنه، باسیم و کابل و نرم‌افزار، پلی ساخته بود میان زائر و خدمات.
کمیته فناوری اطلاعات.
این کمیته امسال دست‌پر آمده بود، پرتال رسمی سازمان را برای اطلاع‌رسانی دقیق اخبار و اطلاعیه‌ها فعال کرده و سامانه «پاسخ» را هم دوباره راه انداخته بود و زائر، حالا با چند کلیک ساده می‌توانست هر سؤالی را بپرسد. از مسیر و آب‌وهوا گرفته تا محل استراحت.

جالب‌تر شاید «زائریار» بود؛ نرم‌افزاری اندرویدی که طبق گفته «علی نژاد مزارع» مسئول این کمیته؛ سعی شده بود همه اطلاعات لازم را در خود داشته باشد. حتی اسکان موقت زائران در موکب‌ها و حسینیه‌های آبادان، خرمشهر بخش‌هایی از عراق را هم در همین برنامه جا داده بودند، تا کسی گم نشود
و هیچ‌کس تنها نماند.

خدمتی از جنس زدودن ناپاکی‌ها از معابر و میهمانان

برعکس آن خدمت نامرئی، مرز شلمچه شاهد حضوری
آشکارا در طول مسیر هم بود. امکان نداشت شلمچه باشی اما در هرچند قدم مردانی با کاورهای سبز و لباس‌های دوتکه که روی آن نماد سازمان منطقه آزاد اروند حک‌شده باشد را نبینی. بزرگ مردانی که با قلبی عاشق آمده بودند تا در قامت پاکبان خادمان این ایام شوند و بی‌وقفه خود را وقف رفت‌وروب کنند.
اینجاست که مأموریت کمیته خدمات آغاز می‌شود. پنج مجموعه بزرگ سرویس بهداشتی با بیش از ۱۰۰ چشمه، آماده‌ی استفاده زائران می‌شد و پاکبانان علاوه بر این محیط صحن امام رضا (ع) و ورودی‌های گیت‌ها را هم در دو نوبت نظافت می‌کردند. تا ناپاکی جای خود را به پاکیزگی بدهد.
به گفته «عباس گله‌داری» مسئول کمیته خدمات ستاد اربعین منطقه آزاد اروند، برای جمع‌آوری پسماندها هم از قبل چاره‌ای اندیشیده بودند. پنجاه سطل زباله بزرگ در محدوده مستقرشده و چهار خودروی پرسی مکانیزه، به‌صورت شبانه‌روزی زباله‌ها را به نقطه‌ای در ۲۵ کیلومتری جاده اهواز منتقل می‌کردند.

سرسختی فداکاران برای تأمین ایمنی زائران

اما چیزی که شاید بیش از سایر موارد مایه شگفتی محسوب می‌شد، حضور پررنگ نیروهای آتش‌نشانی در نقاط مختلف مرز شلمچه بود؛ و این را می‌توان مصداق اقدامی مثال‌زدنی از کمیته ایمنی و آتش‌نشانی، دانست. آن‌طور که «افشار غلامی» مسئول این کمیته می‌گوید هشت نقطه پرخطر در محدوده مرز شناسایی‌شده بود و در هرکدام، یک خودروی آماده‌به‌خدمت مستقر بود. درمجموع، ۶۸ آتش‌نشان و ۱۸ خودروی مجهز، از همان روز اول در محل حاضر بودند. آموزش‌های پیشگیرانه به کارکنان پایانه، نیروهای هلال‌احمر و حتی مسئولان موکب‌ها توسط این کمیته داده‌شده بود. مهم‌تر از همه اینکه، هیچ حادثه‌ای خاصی در اربعین ۱۴۰۴ گزارش نشد و این یعنی کار درست انجام‌شده بود.

سین سلامت سالکان

این حدیث را شاید کمتر کسی نشنیده باشد. حدیثی که در آن دو نعمت را خویشاوند جدانشدنی با یک ویژگی مشترک می‌دانند. «مغفول مانده در شرایط عادی». یکی ایمنی و آن دیگری سلامتی.

مرکز بهداشتی نبود؛ بلکه به تکیه‌گاه روحی زائرانی تبدیل‌شده بود که در مسیر، گاه از حال می‌رفتند یا با گرمای شدید دست‌وپنجه نرم می‌کردند. «سید مهدی موسوی» مسئول کمیته بهداشت و درمان ستاد اربعین حسینی سازمان منطقه آزاد اروند می‌گوید: در اربعین ۴۰۴، ۲۸ دستگاه آمبولانس، ۶ اتوبوس آمبولانس و ۶ موتورلانس، به‌صورت آماده‌باش در مرز شلمچه حضور داشتند و همه این‌ها حاصل هم‌افزایی سازمان منطقه آزاد اروند با دانشگاه علوم پزشکی آبادان بود. کار اما به اینجا ختم نمی‌شد. چراکه از اول بنا نبود مسیر بر موج ناخوشی و بیماری تنظیم باشد و فرهنگ‌سازی لازمه تحقق این امر دشوار بود و این شد که با تصمیم کمیته بهداشت و درمان، رادیو صدای آبادان مأمور اطلاع‌رسانی دقیق مرز شلمچه شد تا پیام‌های بهداشتی درباره آب آشامیدنی، راهکارهای مقابله با گرما، نحوه استراحت در مسیر و نکات ضروری در مورد سلامت جسمی را به گوش زائران برساند زیرا همه‌چیز برای پیشگیری بود، نه درمانِ دیرهنگام.

دست‌هایی برای قدم‌های پاک بر زمین سلامت

اما محصول تک‌بعدی مراقبت از جسم نیست و «محیط‌زیست» این خانه بزرگ که همه ما را در آغوش گرفته می‌تواند مهم‌ترین بازیگر این بازی صیانت یا ستیز با سلامتی باشد. گروه کمیته محیط‌زیست ستاد اربعین حسینی سازمان منطقه آزاد اروند هم علاوه بر اینکه با کمک شهرداری‌های شیراز، خرمشهر، مینوشهر و دیگر شهرها، بی‌وقفه در حال جمع‌آوری پسماندها بودند.

اما برای حفظ مادری به نام کره زمین، امسال گوشه‌ای از مرز شلمچه را هم برای خلق تفکری سبز در نظر گرفته بودند و آنجا جایی بود که به آموزش‌های چهره‌به‌چهره، توزیع کیسه‌های پارچه‌ای، لیوان‌های چند بار مصرف و پویش‌های فرهنگی اختصاص داشت. گوشه دنج جوانان فعال محیط‌زیست که این‌طور که «الهام اولاد باغی» مسئول کمیته محیط‌زیست این ستاد اربعین می‌گوید از همان‌جا هم زائران را تشویق می‌کردند تا از مصرف پلاستیک بکاهند و در طول مسیر رفتارهای زیست‌محیطی را رعایت کنند.

در این میانه حتی مسابقه عکاسی برگزارشده بود تا زوار حسینی لحظه‌هایی را که به پاکی مسیر کمک می‌کردند، ثبت و در این فعالیت فرهنگی مشارکت کنند. از تمام این موارد که بگذریم، اینجا شلمچه است. میعادگاه شهدای عاشقی که روزی زمینش را با خون خود تقدس بخشیدند و فرهنگ شهادت از رگ و پی آن جداشدنی نیست. برای همین، کاشت نهال به نیت شهدای جنگ ۱۲ روزه هم در مرز شلمچه پرافتخار رقم خورد تا امتداد خط سرخ شهادت باشد. امسال مرز شلمچه، در آستانه اربعین ۱۴۰۴، به قرارگاه خدمت بی‌وقفه‌ای تبدیل‌شده بود، در این گذرگاه پارکینگ‌های وسیعی خودروها را در خود جا داده بودند، سایبان‌های بلند و منظم، زائران را از آفتاب امان می‌دادند گویی از قلب سازمان منطقه آزاد اروند تا تپش دست‌های پاکبان و آتش‌نشان همه‌چیز با نیت خدمت چیده شده بود و یک هدف بیشتر نداشت: زائر را راحت‌تر، سریع‌تر و بی‌دغدغه‌تر به مسیر عشق بفرستد.

اینجا نه‌فقط یک مرز که ایستگاهی برای نمایش توان ملی در خدمت‌رسانی بود. شلمچه در اربعین ۱۴۰۴، دیگر فقط یک نقطه جغرافیایی نبود؛ یک تجربه‌ی جمعی بود. از «بلد بودن میزبانی»