«صِلت» پاداشی که به تهران رسید
مهدی خیامی از فستیوال موسیقی معاصر تهران و اجرای قطعه‌اش توسط نوازنده ایتالیایی می‌گوید.
به گزارش خبرنگار ایلنا، مهدی خیامی (آهنگساز) که قطعه‌هایی از ساخته‌های او در سومین فستیوال بین‌المللی موسیقی معاصر تهران توسط امانوئلا پیه مونتی نوازنده ایتالیایی اجرا شد، تحصیلاتش را در رشته آهنگسازی در کنسرواتوار جوزپه وردی میلان زیر نظر الساندرو سلبیاتی و آکادمی ملی سانتا چچیلیا رم و زیر نظر ایوان فدله پی گرفته است. در میان جوایز بسیاری که این هنرمند در مسابقات مختلف بین‌المللی در رشته آهنگسازی کسب کرده، می‌توان به کسب مقام اول در مسابقه «جایزه هاوزمن» در سال ٢٠١٣ در شهر رم اشاره کرد. همچنین وی در مسابقات آهنگسازی اکو (ارکستر معاصر اروپا) به عنوان نفر اول انتخاب شد. خیامی به همراه دو آهنگساز ایرانی اولین موسیقیدانان ایرانی بودندکه توانستند به شصتمین دوره برگزاری بینال موسیقی ونیز راه پیدا کنند.
وی در این باره اظهار کرد: من این قطعه را با عنوان «صِلت» در سال ۲۰۱۱ ساختم که اجراهای متعددی توسط نوازنده‌های برجسته اروپایی در جاهای مختلف داشت اما بعد از هفت سال این قطعه برای اولین بار در این فستیوال توسط خانم پیه مونتی با پیانو اجرا شد.
این هنرمند همچنین خاطرنشان کرد: در این اجرا خانم پیه مونتی با قطعه ای از سال ۱۹۵۲ شروع کرد و من فکر می‌کنم به لحاظ تاریخی و نیز به لحاظ قطعه، زمانی است که می تواند ما را به موسیقی معاصر امروز نزدیک کند و همچنین قطعات دیگری که هم از من و آهنگسازان دیگر اجرا شدند، نمونه‌ای از موسیقی معاصری که امروز در اروپا و بسیاری از نقاط جهان در فستیوال‌ها اجرا می‌شد، هستند.
این آهنگساز در رابطه با ایده ساخت این قطعه نیز توضیح داد: همانطور که پیشتر هم اشاره کردم عنوان این قطعه "صِلت" است که یک واژه قدیمی فارسی است به معنی پاداشی که در قدیم شاعران فارسی به خاطر شعرهای خوبی که می‌نوشتند از پادشاهان دریافت می‌کردند. معتقدم که پیانو یکی از شاعرترین سازها است و به همین دلیل این عنوان را برای این قطعه انتخاب کردم و بعد از آن هم از سال ۲۰۱۱ در حال ساخت مجموعه‌ای از قطعات برای پیانو هستم که همه آنها به نام "صلت" هستند و شماره دوم و سوم آن هم در سال ۲۰۱۵ ساخته شدند که در آینده یک مجموعه خواهد شد.
خیامی افزود: تعدادی از نت‌های پیانو را آماده کردم و این آماده سازی به شیوه‌ای است که صدایی نزدیک به صدای سنتور را ایجاد می‌کند بنابراین وقتی از بیرون صدای آن را بشنوید تقریبا صدای دو ساز شنیده می‌شود و من بین این دو ساز و دو فرهنگ موسیقایی تبادل و گفت‌و‌گو ایجاد کردم که در آن قطعه دیده می شد. در جاهایی همراه و هماهنگ حرکت می‌کردند و در جاهایی نیز میان این دو تضاد وجود داشت و در نقاطی هم کاملا از هم دور و مجزا عمل می‌کردند.
این هنرمند در پاسخ به این سوال که آیا ایده کلی قطعاتی که شما آنها را می‌سازید براساس همین گفته شماست، عنوان کرد: این نقطه تلاقی است که من با آن برخورد کردم و سال‌هایی که برای تحصیل خارج از ایران بودم سعی کردم موسیقی ایرانی را کنار بگذارم که تماما از تکنیک روز دنیا بهره ببرم و به تدریج ریشه‌های خودم را که همیشه همراه من بوده در کنار هم قرار دهم تا گفت‌و‌گو میان فرهنگ موسیقی شکل بگیرد.
این موسیقیدان ایرانی ساکن شهر میلان در ایتالیا در رابطه با فعالیت‌های دیگر خود در عرصه موسیقی توضیح داد: اجراهای خیلی زیادی از ساخته‌های من در کشورهای اروپایی اتفاق می‌افتد؛ اخیرا موفق شدیم با آنسامبلی با نام "دیوِرتیمنتو آنسامبل" که مربوط به یک سال و نیم پیش می‌شود به فستیوال بینال ونیز برویم که از مهمترین فستیوال‌های موسیقی جهان است.
خیامی همچنین در ارزیابی دوره‌های فستیوال بین‌المللی موسیقی معاصر تهران، اظهار کرد: پیش از هرچیز مایلم بگویم که از حضور در چنین فستیوالی بسیار خوشحالم چراکه این رویداد این فرصت را ایجاد می‌کند تا سلیقه‌های مختلف موسیقایی حضور پیدا کنند و فرصت را برای موزیسین‌های ایرانی فراهم می‌کند تا تجربیات و تمرین‌هایی که طی ماه ها و سالهای قبل داشتند را در قالب یک هفته در یک مجموعه اجرا کنند. این فرصت تبادل میان موزیسین‌ها یکی از مهمترین اتفاقات این فستیوال است. همچنین سطح‌های مختلفی در این فستیوال دیده می‌شود و به لحاظ آهنگسازی هم تنوع سلیقه بسیار زیاد است و من این همه تنوع سلیقه موسیقایی در داخل یک فستیوال را کمتر مشاهده کردم چون فستیوال‌ها معمولا با تمرکز بر یک نگاه و یک مسیر پیش می‌روند و سعی می‌کنند موسیقی‌هایی را در فستیوال کنار هم بگذارند که به آن هدف و مسیرشان نزدیک باشد. در فستیوال موسیقی معاصر تهران کاملا متنوع است و گاهی قطعاتی را می‌شنویم که اگرچه معاصر هستند اما شاید معاصر ۱۵۰ سال پیش باشند و نه معاصر امروز اما به هرحال همین که این فرصت وجود دارد که همه اینها اجرا شود اتفاق مثبتی است.
