یک لانگ‌شات از آنچه تجسمی‌کاران برای یک دهه ارایه دادند

به گزارش خبرنگار ایلنا، تجربه‌های نوظهور هنر در ایران مسیر پرپیچ و خمی را پشت سرگذاشته و امروز آثار هنری معاصر فارغ‌ از اینکه محصول چه نگرشی هستند یا چه هدف و غایتی را دنبال می‌کنند، بخش انکارناپذیری از هویت ملی شده‌اند البته پیش‌بینی سیر تکوینی هنر و زمان‌بندی آن غیرممکن است اما می‌شود از الگوی ذهنی‌ـ ریختی مورد مشاهده‌ی یک جامعه‌ی آماری، به رویکردهای پیش‌روی هنر یک جامعه نزدیک شد.

گالری آ با برگزاری امکان رخداد 1، تلاش کرده اشکال متفاوت و متاخر دستاوردهای نوجویانه گردهم آورد از همین‌رو امکان رخداد 1 نمایش معرفی چهره‌های هنری به وسیله معرفی آثار آن‌ها نیست بلکه تصویری عینی از تخیل مبهم و نامعین از فضای پیش‌روی هنر معاصر ایران است.

مرتضی آکوچکیان با بیان اینکه رویکرد گالری آ یک رویکرد پژوهشی است، اظهار کرد: در این نمایشگاه تصمیم گرفتیم آثاری از هنرمندان معاصر که تقریبا همگی زیر 40 سال هستند و حدود بیش از یک دهه است که در زمینه هنرهای تجسمی فعالیت می‌کنند و نمایشگاه‌‌های انفرادی متعددی برگزار کرده‌اند را به نمایش بگذاریم.

او ادامه داد: ما در این‌جا لانگ‌شاتی از مسیری که هنرهای تجسمی در این یک دهه طی کرده را نشان دادیم و برآنیم که تصویر کمی واضح‌تر از مسیری که هنرهای تجسمی در حال طی کردن است را بدست آوریم.

آکوچکیان با بیان اینکه آثار بدون هیچ قضاوت سخت‌گیرانه‌ای جمع‌آوری شد، گفت: با توجه به اینکه نمی‌توانستیم  همه هنرمندان جوان معاصر را گردهم آوریم از همین رو با توجه به فضایی که  در اختیار داشتیم از سی و چهار هنرمند آثاری به نمایش درآمده تا تلاشی باشد برای فهمیدن اینکه در این سال‌ها چه مسیری را طی کرده ایم چراکه فضای هنرهای تجسمی فضای وسیعی است و ما در "امکان رخداد" سعی کردیم بخشی از این گستره را زیر نور قرار دهیم.

این هنرمند با تاکید براینکه به دنبال ایجاد فضای نقد و بررسی در هنرهای تجسمی هستیم، گفت: قصد داریم با هنرمندان این نمایشگاه گفتگو کنیم و با ایجاد یک فضای چالشی،به بررسی مسیر و دغدغه‌ی هنرمندان تجسمی بپردازیم و ببینیم به چه سمت و سویی می‌روند.

آکوچکیان درباره انتخاب آثار توضیح داد: از چند نفر از دوستانی که کار کیوریت انجام می‌دهند خواستیم افرادی را پیشنهاد دهند و از میان لیستی که تهیه شد افرادی را انتخاب کردیم و آثاری که انتخاب شد تقریبا گستره و پراکندگی خوبی را دربرمی‌گرفت و تقریبا کارهای متنوعی در مدیاها و مدیوم‌های مختلف جمع‌آوری شد.

او درباره ادامه‌دار بودن این پروژه گفت: قطعا این حرکت اول ما در زمینه این نوع پژوهش است اما اینکه در هفته‌های آینده نیز امکان رخداد 2 و 3 را نیز شاهد باشیم اینطور نیست اما این برنامه را داریم که در ادامه کارهای مختلف دیگری را جمع‌آوری کنیم و بتوانیم فضای پژوهشی واقعی را ایجاد کنیم. همچنین در تلاشیم با ساختن مستندهایی از هنرمندانی که نمایشگاه آثارشان را برگزار می‌کنیم؛ تصویر دقیقتر و پژوهش ماندگارتری را برای هنرهای تجسمی‌مان به وجود آوریم. قطعا این تلاش، برگی بر تاریخ شفاهی هنرهای تجسمی ایران خواهد بود و در واقع منبعی است برای اینکه در آینده به آن رجوع شود.

آکوچکیان در پاسخ به چگونگی مارکت و تداوم روند فعالیت گالری‌ها گفت: ماجرای مارکت مانند هر فضای فرهنگی دیگری در بعضی مواقع‌ برای بعضی از گالری‌ها نیز پررنگ و مهم می‌شود مانند اتفاقی که در سینما یا فضای نشر می‌افتد و در حقیقت در همه فضاهای فرهنگی نگاه‌های سودجویانه نیز ممکن است وجود داشته باشد. این بخش سخت ماجراست و ما به شدت به دنبال آن هستیم که هدف‌های جدی‌تر و عمیق‌تری را دنبال کنیم هرچند بخش مارکت هم مدنظرمان خواهد بود.

او خاطرنشان کرد: در حقیقت ما احساس کردیم کمبودهایی در فضای هنرهای تجسمی وجود دارد که گالری‌ها یا علاقه ندارند یا امکان ورود به آن را ندارند و در نتیجه جاهایی خالی در این پازل گسترده فضای تجسمی ایجاد شده است.

این هنرمند ادامه داد: بخش علمی پژوهشی و شناخت ریشه‌ها بخشی است که در هنرهای تجسمی مغفول مانده و قصد داریم چرایی فاصله گرفتن هنرمندان جوان از ریشه‌ها را بررسی کنیم. اساسا معتقدیم ایجاد تصویر آینده و یک مسیر درست برای آینده بدون شناخت گذشته و درک حال امکان‌پذیر نیست.

آکوچکیان تصریح کرد: معتقدم کار فرهنگی و هنری اساسا کاری است که نیازمند صبر، حوصله و ته‌نشین شدن دارد. با موج‌ها می‌شود آمد و رفت اما آن چیزی که می‌ماند موج سواری نیست. در طول این‌ سال‌ها در همه عرصه‌های هنری افرادی موج سوارانه آمدند و رفتند، چند روزی بر قله بودند اما امروز دیگر یاد و نامی از آن‌ها نیست.

او با تاکید براینکه اگر هنرمندان رویای رد کارپت و طی کردن یک شبه‌ی ره صدساله را از خود دور کنند می‌توان امیدوار بود اتفاقات خوبی روی دهد، اظهار کرد: گالری آ به دنبال این است که در کنار معرفی و کشف هنرمندان جوان به هنرمندان پیشگام نیز بپردازد چراکه با تامل بر مسیر هنرمندان پیشگام و حتی درگذشتگان، بررسی دلایل توفیق و عدم توفیقشان، می‌توان تجربه آموخت بی‌آنکه تجربه کرده باشیم.