موسیقی خوب چیزی فراتر از سرگرمی صرف است/ موسیقی غالب این روزها اغلب «پاپ» است

به گزارش خبرنگار ایلنا،  منوچهر زنده‌دل، چهره‌ فعال در عرصه گویندگی، دوبله و بازیگری، در حاشیه کنسرت محمدرضا ظریف در گفتگو با ایلنا، از دغدغه‌هایش درباره وضعیت موسیقی در جامعه امروز گفت.

او در ابتدای صحبت‌هایش به ایلنا گفت: آنچه این روزها به عنوان موسیقی غالب شنیده می‌شود، عمدتاً موسیقی پاپ است؛ موسیقی‌ای که گرچه در برخی موارد اتفاقات مثبتی را تجربه کرده، اما در بسیاری مواقع نیز کیفیت خوبی ندارد و نیاز به بازنگری در نگاه جامعه نسبت به موسیقی احساس می‌شود. 

سهم موسیقی پاپ سطح پایین زیاد است

زنده‌دل با اشاره به در دسترس بودن موسیقی برای عموم مردم، به‌ ویژه از طریق رسانه‌هایی چون رادیو، اظهار کرد: امروز هر وقت رادیو را روشن می‌کنیم، موسیقی در حال پخش است. این موسیقی اغلب پاپ است که البته در این حوزه هم آثار خوب داریم و هم آثار ضعیف. اما به نظر من، متأسفانه سهم موسیقی پاپ سطح پایین زیاد است. موسیقی خوب در این سبک، آن‌ قدر کم شده که می‌توان آن را انگشت‌شمار دانست. 

موسیقی خوب بر روح و روان انسان تاثیر مثبت دارد

او ادامه داد: من در دوران جوانی با موسیقی فلامنکو، موسیقی سنتی اسپانیایی، کار می‌کردم و به‌ واسطه همین تجربه، همیشه دنبال موسیقی‌هایی بودم که هارمونی و کیفیت بالا داشته باشند. موسیقی خوب، بر روح و روان انسان تأثیر مثبت می‌گذارد، چیزی فراتر از سرگرمی صرف است. 

زنده‌دل در ادامه،  ریشه بسیاری از مشکلات امروز در درک و دریافت موسیقی را به فقدان آموزش رسمی در این زمینه نسبت داد و گفت: متأسفانه در سیستم آموزشی ما جایی برای موسیقی وجود ندارد.

او ادامه داد: موسیقی هیچ‌گاه به‌ عنوان یک درس جدی در مدارس یا حتی دانشگاه‌ها تعریف نشده و همین باعث شده مردم به‌ طور کلی با این هنر غریبه باشند. نتیجه‌اش این می‌شود که ذائقه موسیقایی عموم مردم، وابسته به آن چیزی‌ست که در جامعه شنیده می‌شود و جامعه ما هم سال‌هاست که از موسیقی خوب محروم مانده است. 

این هنرمند در بخش دیگری از سخنانش عنوان کرد: فرض کنید می‌خواهید کتاب بخوانید، اما با ادبیات آشنایی ندارید؛ ممکن است ترجمه ضعیفی از یک اثر بخوانید و فکر کنید اصل اثر بی‌ارزش است. در موسیقی هم همین‌طور است؛ وقتی شناختی نداریم، نمی‌فهمیم که مشکل از اثر است یا از درک ما. 

موسیقی باید در مدرسه تدریس شود 

زنده‌دل با اشاره به نقش آموزش رسمی و لزوم ورود موسیقی به نظام درسی از مقاطع ابتدایی گفت: بچه‌ها از همان دبستان باید با ریتم آشنا شوند. ریتم یعنی نظم، یعنی درک زمان، چیزی که در زندگی جاری است. تمرین موسیقی مثل تمرین ریاضی است؛ ذهن را منظم می‌کند. اگر بچه‌ها از پایه با موسیقی خو بگیرند، دیگر نمی‌شود موسیقی سطح پایین را به خوردشان داد. باید موسیقی خوب تولید شود تا آن‌ها بپذیرند. 

خوانندگی بدون سواد موسیقایی؟ 

او همچنین به موضوع مجوزدهی به خواننده‌ها اشاره کرد و گفت: زمانی بود که برای ورود خواننده‌ها به عرصه موسیقی، سخت‌گیری‌هایی صورت می‌گرفت؛ حالا نمی‌گویم باید همان‌قدر سخت گرفت، اما دست‌کم باید به سواد موسیقایی آن‌ها توجه شود. استعداد و ذوق جای خود را دارد، اما دانش و آگاهی موسیقایی هم بسیار مهم است. وقتی کسی موسیقی را از پایه نشناسد، نمی‌تواند کار ماندگاری ارائه دهد. 

زنده‌دل در پایان سخنانش خاطر نشان کرد: هنر می‌تواند خط مشی بدهد، می‌تواند گره‌گشا باشد. اما وقتی هنر ضعیف و بی‌ریشه باشد، کارکردش را از دست می‌دهد. ما باید به هنرمندان باسواد و توانمند میدان بدهیم، تا جامعه را از فقر فرهنگی نجات دهند. موسیقی خوب، سال‌هاست که در جامعه ما جای خالی دارد و باید این خلأ پر شود.