روایتِ سرگشتگی‌های جامعه هنری و آکادمیک در «نقاش خواهم شد»
کتاب «نقاش خواهم شد» با اشاراتی به جامعه هنری و تحصیلات آکادمیک و سرگشتگی‌ها و تجربیات این حوزه به روایت زندگی ۳ دانشجو می‌پردازد که در این فضا تحصیل می‌کنند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، کتاب «نقاش خواهم شد» نوشته کارول فیو با ترجمه فرزانه مهری به همت نشر آفتابکاران در قالب رمان خارجی با قیمت ۹۵ هزار تومان منتشر و روانه بازار شد.
کارول فیو در رمان نقاش خواهم شد به دغدغه مهم زندگی خود می‌پردازد و آن را در خلال گفتگوها و تجربیات سه دانشجوی هنرهای زیبا با خواننده در میان می‌گذارد. این مسئله که تحصیلات آکادمیک چه تاثیری ممکن است بر آینده جوانان داشته باشد و آموزشی که در مراکز دانشگاهی داده می‌شود و استادانی که خواسته یا ناخواسته رفتار نادرستی با شاگردان خود پیش می‌گیرند، چگونه امیدها و آرزوهای آنان را بر باد می‌دهند. این رمان روایت سرگشتگی جوانان در یافتن راه خود، شک و تردیدهایشان و در نهایت مواجهه با واقعیات اغلب تلخ زندگی است.
یکی از جذابیت‌های این رمان آن است که نویسنده در طول داستان، خواننده را از ورای کلاس‌های تاریخ هنر که دانشجویان در آن‌ها شرکت می‌کنند. با هنرمندان و جنبش‌های هنری مدرن آشنا می‌کند و نظری اجمالی بر تغییر و تحول تفکرات این برهه از تاریخ هنر غرب می‌اندازد. از ویژگی‌های سبک نوشتاری کارول فیو، استفاده از ضمیر دوم شخص مفرد به عنوان راوی داستان است که اگرچه در ابتدا خواننده را کمی گیج می‌کند، در ادامه، این خطاب شدن با واژه «تو» او را به شخصیت داستان نزدیک‌تر می‌کند.
در بخشی از متن کتاب آمده است:
«رنگ و نقاشی ممنوع» این را با رنگ اسپری شینما روی نمای جلوی ساختمان نوشته‌اند.
اوایل سالهای ۲۰۰۰ در مدرسه هنرهای زیبا، دیگر کسی نه قلم مو به دست می‌گیرد نه به رنگ دست می‌زند. طبقات را بازسازی کرده‌اند تا برای آتلیه‌های ویدئو، صدا و کارهای چندرسانه‌ای آماده باشند. دیگر شتک‌های رنگ و بوی تربانتین را برنمی‌تابند، برای مخالفان آتلیه‌های نقاشی را به انباری‌های زیر زمین منتقل کرده‌اند.
اما تو هنوز این چیزها را نمیدانی تو هفده‌ساله‌ای و رؤیای آموختن طراحی نقاشی و خلق کردن در سر می‌پرورانی. در آن صبح سرد ماه آوریل آمده‌ای تا در کنکور ورودی مدرسه هنرهای زیبا شرکت کنی.
