باور کنید آدم‌های ارزان کار تولید را گران می‌کنند

به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست خبری سریال «کلبه‌ای در مه» با حضور سعید پروینی تهیه‌کننده و سام قریبیان، آشا محرابی و حسام محمودی بازیگران این سریال، ظهر امروز شنبه ۹مرداد ماه پس از پاسخگویی به تماس‌های مردم با امور مخاطبان در اداره‌کل روابط عمومی سازمان صداوسیما برگزار شد. 

در ابتدای این نشست سعید پروینی درباره روند تولید سریال و سختی‌هایی که به دلیل شیوع کرونا برای سازندگان و بازیگران فیلم به‌وجود آمده بود توضیح داد.

در ادامه سام قریبیان درباره چالش کرونا در طول تولید سریال عنوان کرد: بازیگران در خط مقدم هستند و شرایط برای آنها بسیار سخت‌تر از بقیه عوامل است. بازیگر نمی‌تواند ماسک بزند یا لباس مخصوص بپوشد و از طرفی با حدود ۷۰ یا ۸۰ نفر در صحنه در ارتباط استو در فاصله اندکی با مسئولین اجرای گریم قرار دارد. با همه اینها خدا را شکر ما مشکلی سر صحنه نداشتیم و کسی مبتلا به کرونا نشد. 

وی همچنین درباره نقش خود گفت: نقش من در سریال «کلبه‌ای در مه» یک نقش چند بُعدی بود و خیلی خوشحالم که آن را بازی کردم. در هنگام بازی مردم محلی به محل فیلمبرداری می آمدند و سراغ کارگردان را می‌گرفتند، وقتی می‌گفتم کارگردان الان حضور ندارد می‌پرسیدند شما کی هستید؟ و وقتی پاسخ می‌دادم همه از نقش اظهار رضایت می‌کردند، جالب بود که همه کسانی که امروز تماس گرفتند، نوجوان و از شهرهای مختلف کشور بودند. 

در ادامه آشا محرابی درباره تماس‌های مردمی بیان کرد: در تئاتر چون نفس به نفس با مخاطب در ارتباط هستیم در لحظه می‌توانیم با آنها ارتباط بگیریم و نظرشان را بدانیم،‌ اما در تلویزیون جز از طریق فضای مجازی نمی‌شد با مخاطبان در ارتباط بود و این ارتباط تلفنی اتفاق خیلی خوبی بود. 

وی در ادامه درباره مواجهه با چالش کرونا در هنگام ضبط سریال گفت: ما منتی بر سر مخاطبان نداریم که بگوییم برای آن‌ها سر کار می‌رویم ولی با توجه به اینکه واکسن هم نزده‌ایم واقعاً با خطر دست و پنجه نرم می‌کنیم. البته خدا را شکر با تست‌هایی که گرفته می‌شد و مراقبت‌هایی که انجام می‌شد شانس آوردیم و به کرونا مبتلا نشدیم. 

محرابی درباره خصوصیات سریال «کلبه‌ای در مه» گفت: این سریال قصه داشت، مردم هم داستان را دوست دارند و فکر می‌کنم داستان مربوط به آن دوره برای خیلی‌ها جذاب بود. درباره لوکیشن‌ها هم خیلی‌ها از من می‌پرسیدند که چطور در شمال کشور کار کردید و من جواب می‌دادم که فقط حدود ۱۰ روز به شمال رفتیم و بقیه لوکیشن‌ها نزدیک تهران بود که به خوبی شبیه آن لوکیشن‌ها درآمد. 

پس از آن حسام محمودی دیگر بازیگر این سریال ضمن تاکید بر همکاری خوب خود با این گروه از برخی تولیدات دیگر تلویزیون انتقاد کرد و گفت: تعداد آدم‌های کارنابلد در پروژه‌های تلویزیونی روز به روز بیشتر می‌شود، آدم‌هایی که آمده‌اند کارآموزی کنند و پولی دریافت نکنند. نمی‌دانم چرا گروه تولید و تهیه متوجه نمی‌شود که آدم‌های ارزان کار تولید را گران می‌کنند. 

وی ادامه داد: چرا یک گروه صد نفره باید اذیت شوند و وقتشان تلف شود چون یک بازیگری نمی‌تواند دیالوگش را حفظ کند یا سر جایش بایستد و یا فلان شخص در گروه صحنه و تصویر نمی‌تواند کارش را درست انجام دهد. این آدم‌ها چطور انتخاب می‌شوند و ورود پیدا می‌کنند؟ در همین سال‌ها در تلویزیون سریال‌هایی ساخته می‌شد که هنگام پخش آنها خیابان‌ها خلوت می‌شد، یکی از دلایلی که این اتفاق دیگر رخ نمی‌دهد، در کنار اینکه کاربلدها از تلویزیون فاصله گرفته‌اند، این است که دوستی و اعتماد هم در میان عوامل از بین رفته است.

محمودی اظهار کرد: از طرفی وقتی به دفتر تهیه‌کننده می‌رویم قراردادی جلوی ما می‌گذارند که بندهای عجیب و غریب دارد اما در مقابل تهیه‌کننده بابت زمان پرداخت هیچ زمان مشخص به من نمی‌گوید و مثلا ممکن است سه ماه بعد از پایان کار پول مرا بدهند.

این بازیگر ادامه داد: در چنین حالتی آیا من می‌توانم ترک صحنه کنم؟ من می‌خواهم دستمزدم را پرداخت کنند، اما وقتی پرداخت نمی‌شود اگر صحنه را ترک کنم از من شکایت می‌شود. در حالی که هیچ جایی وجود ندارد که من هم بتوانم شکایت کنم. به طور مثال من از تهیه‌کننده‌ای در سینما به خانه سینما شکایت کردم حق با من است اما هنوز نتوانسته‌ام پولم را بگیرم. 

تهیه‌کننده‌ای که پول عوامل را نداده سر پروژه الف‌ ویژه می‌رود! 

محمودی در ادامه عنوان کرد: گروه تهیه و تولید باید باسوادترین گروه در همه پروژه‌ها باشد، اما آیا در حال حاضر این‌گونه است؟ یک نه بزرگ برایش دارم. معمولا  کسانی که سعی می‌کنند چشم بگویند در کار هستند و کار پیش نمی‌رود، دلیلش هم این است که همانطور که می‌بینیم تهیه‌کننده‌ای که پول عوامل را نداده است از کاری کنار گذاشته می‌شود اما می‌رود پروژه الف ویژه می‌گیرد. 

وی افزود: چیزی که از آن حرف می‌زنم یکی از بحران‌های تلویزیون است. نگاه تهیه‌کننده به بازیگر از بالا به پایین است و کافیست او به همکارانش یک تلفن بزند، آنگاه شما نمی‌توانید سه سال کار کنید چون آن تهیه‌کننده به دلیل شکایت و اعتراضی که کرده‌اید از هم‌صنفان خود خواسته است که شما را وارد کارهایشان نکنند. این روحیه که همه را ترغیب می‌کنند که شما بگویید چشم و ساکت باشید روحیه بدی است. 

در ادامه این نشست سعید پروینی تهیه‌کننده «کلبه‌ای در مه» در پاسخ به پرسش یکی از رسانه‌ها درباره محور قصه سریال که در ابتدا اعلام شده بود درباره نمایش ظلم قبل از انقلاب به مردم است، اما اینگونه نبود، بیان کرد: متن سریال بازنویسی و دوباره‌نویسی شد و بخشی از قصه حذف شد. اگر در ادامه بنا به تولید فصل دوم باشد آن قصه‌ها اضافه می‌شود، البته مبارزه با ظلم را هم داشتیم در ۱۰ قسمت پایانی به طور مشخص شخصیت سیروس مردم را اذیت می‌کرد و همین ظلم خان و رژیم شاهنشاهی را نشان می‌داد. 

دستمزدهای تلویزیون شوخی است

در بخش پایانی نشست قریبیان گفت: با توجه به میزان دستمزدی که در شبکه نمایش خانگی به بازیگرها پرداخت می‌شود، دستمزدهای تلویزیون شوخی است. بازیگری که با این دستمزد به تلویزیون می‌آید به این دلیل است که تلویزیون را دوست دارد و تلویزیون هم باید متقابلا او را دوست داشته باشد تا کار خوبی حاصل شود. 

محمودی نیز در پایان بیان کرد: تلویزیون هزینه می‌کند و آدم‌ها را تبدیل به برند می‌کند، اما همان برندها پس از مدتی دیگر دوست ندارند با تلویزیون کار کنند.