مدیران نمی‌گذارند سینمای اجتماعی در ظرف زمانه خود حرف بزند

مازیار میری معتقد است؛ سینمای اجتماعی؛ زمانی بسیار تاثیرگذار است که در ظرف زمانی خود مطرح شود.

به گزارش خبرنگار ایلنا، میری شب گذشته(۲۵ آذر) در برنامه سفید شبکه آموزش؛ با اشاره به وضعیت سینمای اجتماعی گفت: هر زمان درباره سینمای اجتماعی حرف می‌زنیم؛ منظور سینمایی است که می‌تواند دغدغه‌های روز را بیان کند و تمام یا بخشی از وضعیت جامعه را نشان دهد.

وی با اشاره به اینکه رفتار مدیران سینمایی و فرهنگی با سینمای اجتماعی چندان خوب نبوده؛ گفت: اصلی‌ترین مشکل سینماگران اجتماعی این است که اجازه ندارند مسائل اجتماعی را در ظرف زمانه خود ثبت کنند و دلیل آن این است که مدیران از این‌کار جلوگیری می‌کنند.

کارگردان «سعادت آباد» ادامه داد: به طور مثال، ما درباره جنگ و تبعات آن همیشه بعداز پایان جنگ حرف زده‌ایم. همین امر موجب شده تا سینمای اجتماعی در ایران در بیشتر اوقات بوی کهنگی بگیرد.

میری با اشاره به اینکه جامعه در دوره‌های مختلف گرفتار مشکلات مختلف می‌شود؛ گفت: وظیفه سینمای اجتماعی این است که این مشکل را در‌‌ همان زمان به افراد جامعه نشان دهد. مثلا در سال‌های ۸۹ و ۹۰ که فیلم سعادت آباد را با موضوع پنهان کاری ساختم مساله پنهان‌کاری و عدم صداقت بسیار مشهود بود یا زمانی‌که حوض نقاشی را ساختم؛ نبود گفتگو و کم‌تحمل شدن افراد در خانواده‌ها بسیار مشهود بود و وظیفه من به عنوان فیلمساز اجتماعی این بود که مشکلات را مطرح کنم.

کارگردان «حوض نقاشی» ادامه داد: متاسفانه فیلم‌های اجتماعی بسیار کم سرآغار بحثی اجتماعی درباره یک موضوع خاص شدند و تحلیل یک فیلم اجتماعی یا وارد حوزه سیاسی شده یا در حد تحلیل یک فیلم فقط به‌عنوان فیلم باقیمانده است و به درون جامعه نمی‌آید.

میری؛ پژوهش را در سینمای اجتماعی بسیار مهم دانست و افزود: متاسفانه رخدادهای اجتماعی در فیلم‌های اجتماعی با فاصله بیان شده است. از طرفی در این بخش همیشه مدیران جدید تلاش کردند حافظه مدیران قدیم را پاک کنند.

وی ادامه داد: امروز زمان آن رسیده که در هنگام ساخت یک فیلم اجتماعی؛ من سینماگر به سراغ یک پژوهشگر بروم و پژوهشگری را برای خود انتخاب کنم که بتواند مساله فیلم را به صورت دراماتیک برای من بازگو کند.

کارگردان «قطعه ناتمام» ادامه داد: همه ما باید از سینما به اندازه سینما توقع داشته باشیم و آنرا قبول کنیم نه بیشتر و نه کمتر.

سیاوش حقیقی نیز در این برنامه گفت: ابتدا باید به این پرسش پاسخ دهیم که آیا سینمای اجتماعی روی جامعه تاثیر دارد یا خیر؟ من معتقدم سینمای اجتماعی در جامعه بسیار اثرگذار است و حتی جریان ساز نیز بوده است. سینمای اجتماعی اگر تاثیرگذار نباشد؛ دیگر ضرورتی برای وجود آن حس نمی‌شود. اما امروز این سینما به جایگاهی رسیده که یکی از مهم‌ترین جشنواره‌های سینمایی به نام جشنواره فیلم شهر با موضوع سینمای اجتماعی و تاثیر آن بر زندگی شهری برگزار می‌شود.

این تهیه‌کننده سینما با اشاره به اینکه سینمای اجتماعی می‌تواند از عقب‌ماندگی جامعه جلوگیری کند؛ گفت: متاسفانه با برخی تصمیمات غلط در بخش مدیریت فرهنگی؛ سینماگر اجتماعی ما اجازه پیدا نکرده تا درباره مشکلات فرهنگی و اجتماعی صحبت کند. همانند مساله ایدز که تا سال‌ها اجازه نبود درباره آن در رسانه‌ها حرف زد یا فیلمی ساخت. به همین دلیل هم امروز ما شاهد هستیم که درباره موضوعاتی همچون ایدز آثار خوب زیادی نداریم و یکی از علت‌های عقب‌ماندگی در فرهنگسازی همین مساله است.

حقیقی با تاکید بر اینکه سینماگر باید جلوتر از جامعه باشد؛ گفت: فیلمساز به‌عنوان هنرمند باید مشکلات را نشان دهد اما نباید آنقدر مشکلات را بزرگ کند که تمام تلخی‌ها فیلم را دربرگیرد و به قول معروف بگویند دچار سیاه‌نمایی شده است.

دبیر پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم شهر ادامه داد: در بحثنقد سینمای شهری و اجتماعی نیز متاسفانه به فیلم‌های اجتماعی نگاه سیاسی شده. هرچند این نگاه سیاسی به مسائل اجتماعی در بین شهروندان نیز عادی شده است.

این تهیه‌کننده سینما تاکید کرد: نقش فرهنگسازی و آموزش در مقوله‌های اجتماعی همانند حرف بزرگان دینی ماست که می‌گویند اول حق که‌‌ همان معروف است را در جامعه معرفی و آموزش دهید؛ بعد مردم را امر به آن معروف کنید.

حقیقی با اشاره به اهمیت بحثپژوهش در حوزه سینما گفت: ایران از استان‌های بسیاری تشکیل شده است. هرچند ما دارای یک تمدن و فرهنگ واحد هستیم اما هر استان نماد بخشی از این فرهنگ است. متاسفانه پژوهش خوبی درباره این نمادهای فرهنگی انجام نشده است.

وی با اشاره به اینکه با دستور نمی‌توان فرهنگسازی کرد بلکه باید به سمت تعامل و گفتگو حرکت کرد؛ گفت: یکی از اهدافی که ما در جشنواره فیلم شهر دنبال می‌کنیم این است که مهربانی و تعامل را بتوان از طریق سینما تبدیل به یک فرهنگ نهادینه کرد.