احمدی در گفتوگو با ایلنا:
آمریکا مذاکره با ایران در قالب ۵+۱ را نمی‌پذیرد/ واشنگتن فقط یک گفت‌وگوی تک به تک می‌خواهد/ ترامپ به خاطر شکست در شورای امنیت مورد تمسخر دموکرات‌ها قرار دارد
تحلیل‌گر مسائل آمریکا به تحلیل فضای پیش روی ایران و آمریکا پس از ناکامی ایالات متحد در نشست اخیر شورای امنیت سازمان ملل در تصویب قطعنامه‌ای علیه ایران پرداخت.
آمریکا در تصویب قطعنامه‌ای علیه ایران در شورای امنیت سازمان ملل ناکام بود اما حتی پس از این شکست تاکید دارد که مکانیسم ماشه را علیه ایران فعال می‌کند، این درحالی است که در هر دو مورد؛ اعضای برجام و تحلیل‌ها این نکته را گوشزد می‌کنند که همراهی جامعه جهانی برای تحریم ایران را به همراه نخواهد داشت و همچنین اجازه استفاده از مکانسیم ماشه را به لحاظ حقوقی ندارد.
«کوروش احمدی» تحلیل‌گر مسائل بین‌الملل در گفتوگو با خبرنگار ایلنا، درباره اینکه آمریکا چرا باید بر چیزی که می‌داند در آن موفق نیست تاکید کند؟ سود کاخ سفید از این پافشاری و شکست آن هم در آستانه انتخابات ریاست جمهوری چه می‌تواند باشد؟، اظهار داشت: تردید دارم که آمریکا بداند که در کار فعال کردن مکانیسم ماشه موفق نخواهد شد؛ به علاوه، در موضوع توسل به این مکانیسم چند فاکتور را باید در نظر گرفت، نخست اینکه دولت ترامپ علاوه بر آنکه خود دارای عناصری افراطی مانند پمپئو است، از سوی عناصر افراطی‌تر در کنگره سخت تحت فشار است. راست‌های مسیحی به اضافه لابی اسرائیل در آمریکا و نیز محافظه کاران تندرو، تلاش فوق العاده‌ای دارند که برجام را به شکست قطعی بکشانند؛ به نحوی که حتی اگر ترامپ در انتخابات آتی شکست خورد، احیای برجام به هر شکل توسط رئیس‌جمهور بعدی ممکن نباشد؛ در واقع، همین تندروها در کنگره منشاء ایده توسل آمریکا به مکانیسم ماشه بودند.
وی افزود: در حالیکه پمپئو در اوت ۲۰۱۹ بطور ضمنی در نشست شورای امنیت و برایان هوک در همان زمان در یک مصاحبه مطبوعاتی به صراحت گفتند که چون آمریکا دیگر عضو برجام نیست، نمی‌تواند به این مکانیسم متوسل شود. من در جایی دیگر عین این گفته‌ها را نقل کردم؛ در واقع بعد از فشار کنگره از نوامبر ۲۰۱۹ وزارت خارجه آمریکا به تدریج متوجه این موضوع شد و در اواسط دسامبر خبر از یک «نظریه حقوقی» مبنی بر اینکه آمریکا به رغم خروج از برجام می‌تواند مکانیسم ماشه را فعال کند، داد. دوم اینکه عناصر افراطی هم در دولت و هم در کنگره اعتقاد دارند که اعاده تحریم‌های قبلی سازمان ملل موثرتر از صرف ادامه تحریم‌های تسلیحاتی خواهد بود؛ چرا که قطع‌نامه‌های قبلی هم یک پوشش حقوقی برای تحریم‌های ثانویه آمریکا ایجاد می‌کند و هم برخی از آن تحریم‌ها، مانند منع غنی‌سازی در ایران، حاوی نکات مهم‌تری از تحریم تسلیحاتی است.
وی اضافه کرد: سوم اینکه لغو تحریم تسلیحاتی ایران در ۱۸ اکتبر شکستی جدی برای ترامپ خواهد بود. وی که طی این مدت کوشیده بود تا ایران را به تسلیم بکشاند، به خاطر ناتوانی‌اش در جلوگیری از لغو تحریم به شدت هدف طعن و تمسخر دموکرات‌ها قرار گرفت.
این تحلیل‌گر مسائل آمریکا درباره اقدامات بعدی آمریکا در فشار آوردن به ایران، گفت: اگر عناصر افراطی در دولت و کنگره بتوانند خط خود را پیش ببرند، اعاده تحریم‌های پیشین سازمان ملل و ادامه فشار حداکثری و شاید تشدید آن تا حد ممکن، حد اعلای خواست آنها خواهد بود. از آنجا که ترامپ در واقع با شروع جنگی جدید در منطقه مخالف است، بعید می‌دانم که شروع یک جنگ در دستور کار آنها باشد.
وی یادآور شد: دستور کار افراطی‌های دولت و کنگره آمریکا با دستور کار ترامپ متفاوت است. ترامپ عمل‌گرایانه به موضوع نگاه می‌کند و خواستار مذاکره و توافقی جدید حتی با تغییرات اندک و کمتر مهم در برجام است تا بتواند آن را در داخل آمریکا به عنوان دستاوردی مهم‌تر از دستاورد اوباما تبلیغ کند.
این کارشناس مسائل سیاست خارجی، در پاسخ به سوال که آیا آمریکا و ایران می‌پذیرند که پیشنهاد روسیه برای جلسیه ۵+۱ با حضور ایران را بپذیرند؟، تصریح کرد: بعید می‌دانم ترامپ پیشنهاد روسیه را بپذیرید. پیش از این نیز علنا نشان داده که علاقه‌ای به این پیشنهاد ندارد. دلیل آن هم این است که ترامپ یک مذاکره تک به تک با ایران را می‌خواهد و نقشی برای ۵ کشور دیگر قائل نیست. به علاوه، ترامپ می‌خواهد که خود در چنین مذاکره‌ای برجسته باشد و دیده شود و از این رو حتی مقامات درجه دو و سه آمریکا نیز اجازی ایفای نقشی در مذاکره مدنظر را نخواهند داشت. نمونه مذاکره با رهبر کره شمالی مدنظر ترامپ است.
وی خاطرنشان کرد: مقام‌های ایران قبلا پیش شرطی برای هر گونه مذاکره اعلام کرده‌اند و آن اینکه آمریکا به برجام بازگردد و تحریم‌ها را لغو کند، آقای روحانی گفته است که تنها در چنین صورتی ایران آماده مذاکره با ۱+۵ با حضور آمریکا خواهد بود. اما فکر می‌کنم که ایران ممکن است در صورت موافقت ترامپ با پیشنهاد پوتین آماده انعطاف نشان دادن باشد. اشکال دیگر این است که پیشنهاد پوتین بسیار کلی و فاقد جزئیات در مورد دستور کار و خروجی است و این کار را مشکل می‌کند.
