«قاچاقچیان»، شواهد پررنگ «پولشویی»

به گزارش ایلنا، وزیر خارجه کشورمان در هفته‌های گذشته در مورد وجود پولشویی در کشور گفت‌و‌گویی رسانه‌ای داشت که با واکنش‌های بسیاری روبه‌رو شد، مخالفان نظر وزیر خارجه مدعی‌اند که پولشویی در کشور وجود ندارد،  این در حالی است که نمی‌توان پدیده پولشویی در کشور را انکار کرد.

 با آنکه می‌توان گفت که ظریف می‌توانست به زبان دیگری وجود پولشویی در کشور را مطرح کند اما شواهد بسیاری وجود دارد که نشان از صحت صحبت‌های ظریف دارد.

 کشور ما یکی از مسیرهای اصلی جابه‌جایی مواد مخدر در جهان است که با وجود تلاش‌های بسیار زیاد برای مبارزه با قاچاقچیان، باز هم معاملات قاچاق مخدر تامل‌برانگیز است، از سویی به گفته مسئولان، بخش عمده‌ای از کالاهای وارد شده به کشور، قاچاق محسوب می‌شود.

با یک بررسی ساده می‌توان به به تعدادی از مراکز اقتصادی و تبادل مالی رسید که هیچ‌گونه تجارت و فعالیت اقتصادی خاصی ندارند و قطعا حضور بی‌دلیل آنها برای یک اقدام خلاف قانون است. این مصداق‌ها و موارد بی‌شمار دیگر،‌ نشان از پدیده پولشویی در کشور دارد.

صحبت‌های ظریف باعث شده که مخالفان پیوستن ایران به کنوانسیون CFT این‌بار مخالفت خود را به گونه‌ای دیگر فریاد بزنند. بسیاری از کشورهای جهان در این کنوانسیون حضور دارند و بیرون ماندن ما از این کنواسیون جهانی در شرایط فعلی، امری نیست که منافع ملی و امنیت کشور را تامین کند.

 بی‌شک می‌توان با سازوکارهای مختلف و حتی از طریق همین کنوانسیون و مواردی که از سوی ایران مورد اعتراض بوده، مسئله را مطرح کرد و به نتایج مطلوب رسید.

کارشناسان این حوزه باید به مخالفان پیوستن ایران به  FATF تضمین دهند که این اقدام برای منافع ملی نه تنها مضر نیست بلکه در شرایط کنونی امری ضروری و مثبت تلقی می‌شود. همان‌طور که ایران در بسیاری از پیمان‌نامه‌ها و معاهدات بین‌المللی حضور دارد می‌تواند به CFT پایبند باشد و منافع خود را در نظر بگیرد. حضور ایران در پیمان‌نامه‌های بین‌المللی قطعا نمی‌تواند از برخی جنبه‌ها منافع را به صورت صد در صدی تامین کند اما باید دید که کفه ترازو به کدام سمت سنگین می‌شود؟ به سمت منافع یا مضار در انتظار کشور ما. بی‌شک در شرایط اقتصادی کشور که تحریم‌های آمریکا و خروج ترامپ از برجام نقش پررنگی در آن داشته پیوستن بهFATF در جهت منافع و امنیت ملی کشور محسوب می‌شود.

با این حال مسائل مربوط به FATF در کشور ما با دیگر مسائل درهم آمیخته و از صورت فنی و تخصصی خارج شده و به صورت تبلیغاتی به آن نگاه می‌شود. کشور در شرایط اقتصادی خاصی قرار دارد و با توجه به حضور کشورهای روسیه و چین در FATF  که بیشترین مراودات اقتصادی را با ایران دارند و محدودیت‌هایی که این کنوانسیون برای نقل و انتقالات مالی قائل شده است، خارج ماندن از FATF می‌تواند تاثیرات مهمی بر مراودات ما حتی بااین کشورها بگذارد. در حالی که آمریکا تحریم‌های ثانویه را علیه ایران به اجرا گذاشته قطع شدن معاملات اقتصادی با چین و روسیه مشکلات عدیده‌ای به صورت جدی برای ما ایجاد خواهد کرد.

ایران و اروپا در خاورمیانه منافع متفاوتی نسبت به یکدیگر دارند اما قطعا بی‌ثباتی، موضوع نگرانی و تهدید مشترک هر دوی آنهاست و همین مساله موجب می‌شود تا دو طرف با یکدیگر همکاری‌هایی داشته باشند. از سوی دیگر نه اروپا و نه آمریکا نمی‌توانند نقش ایران را نادیده بگیرند.

 دعوت ایران برای حضور در اجلاس‌های مختلف در مورد بحران‌های گوناگون خاورمیانه نشان از این دارد که اروپاییان به نقش منطقه‌ای ایران آگاه هستند و می‌خواهند از توان ایران برای حل ناامنی‌های منطقه خاورمیانه استفاده کنند اما آمریکایی‌ها در این شرایط برای کنترل ایران به تحریم ‌روی آورده‌اند و نباید با رد پیوستن ایران به FATF  رابطه با اروپا را قطع کرد.

مرتضی مکی - کارشناس مسائل بین الملل