در انتخابات شرکت کنیم تا از شر مشکلات خلاص شویم/ به لیست 30 نفره رای می‌دهم

اعتماد آنلاین در گفت‌وگویی با مصطفی معین نوشت: 

می گوید برای اینکه عذاب وجدان نگیرد و انجام وظیفه کرده باشد در انتخابات دهمین دوره مجلس ثبت نام کرد. می گوید می دانسته است که رد صلاحیتش می کنند اما ثبت نام کرد که شور و نشاط و امید به فضای کشور به خصوص شهر شیراز بازگردد. مصطفی معین وزیر اسبق علوم در دولت اصلاحات در این گفت و گو از روند ثبت نام خود در انتخابات می گوید. او روایت ثبت نام را اینطور بیان می کند که تا آخرین ساعات روزی که ثبت نام ها صورت می گرفت، هیچ قصدی نداشته است که بخواهد در انتخابات ثبت نام کند اما بعد از کنار آمدن با خودش با وجود مخالفت خانواده اش با آنها راهی وزارت کشور می شود. او در این گفت و گو از انتظاراتی که از مجلس دهم دارد می گوید. معین می گوید انتظار دارد که مجلس آینده عقلانیت را جایگزین ناآگاهی و جهل کند. او که خود سابقه نمایندگی در مجلس دارد، می گوید که خودش به لیست 30 نفر اصلاح طلبان رای می دهد و به مردم هم توصیه می کند که به 30 نفر حاضر در لیست حتما رای دهند. او همچنین برای افرادی هم که تصمیمی به شرکت در انتخابات ندارند توصیه هایی دارد و می گوید که با تحریم و انفعال شما هیچ چیزی درست نمی شود و باید از گذشته درس گرفت.

*آقای دکتر به نظر شما جایگاه واقعی مجلس کجاست که این روزها اکثر افراد صحبت از بازگشت مجلس شورای اسلامی به جایگاه واقعی خود می کنند؟

در رابطه با جایگاه واقعی مجلس شورای اسلامی، دیدگاه های مختلفی مطرح می شود. اما دیدگاهی که من بیان می کنم به لحاظ قانون اساسی است. مجلس شورای اسلامی هم به لحاظ جایگاهی که در سطح جهانی دارد و هم به لحاظ سابقه تاریخی در کشور باید از بهترین افراد در سطح کشور تشکیل شده باشد. مجلس شورای اسلامی سنگر اصلی است که از حقوق مردم دفاع می کند. مجلس شورای اسلامی مکانی است که نمایندگان به نیابت از مردم می توانند سیاست های ملی، بلند مدت و قوانین اصلی کشور را تعیین کنند. باید بدانیم که مجلس شورای اسلامی مکانی است که در آن نمایندگان می توانند به نیابت از مردم دولت تعیین کنند. نمایندگان در مجلس می توانند بر کار دولت ها نظارت کنند، عزل و نصب کنند و جایی است که حتی مسئله رفراندوم در مسائل مهم کشور را آنجا باید به تصویب برسانند. به طور کلی مجلس شورای اسلامی جایگاه مهمی در کشور دارد و باید نمایندگانی انتخاب شوند که شان این جایگاه مهم در کشورمان را بتوانند حفظ کنند.

*با وجود چنین جایگاهی، آیا مجلس نهم شورای اسلامی موفق بوده است که خود را در این جایگاه حفظ کند؟

مردم بهترین قاضی هستند تا ببینند عملکرد نماینده های مجلس چطور بوده است. به نظر من هم بهترین قضاوت برای مجلس نهم، دیدن عملکرد نمایندگان این دوره از مجلس است. قاعدتا نمایندگانی می توانند چنین مسئولیت خطیری را به عنوان امانت از طرف موکلانشان که مردم هستند، به اجرا در بیاورند که واقعا شخصیت های چند بعدی باشند.

*باید دارای چه ویژگی هایی باشند؟

یک اینکه کاملا مردمی باشند و مقبولیت عمومی داشته باشند. یعنی اینکه مردم آنها را از خودشان بدانند و آن نماینده هم خودش را از مردم بداند. نماینده مجلس شورای اسلامی نباید نسبت به درد و رنج مردم بی تفاوت باشد. همچنین نماینده مجلس باید فردی باشد که انصافا از یک سطح خوب یا بالای دانش تخصصی برخوردار باشد. نکته دیگر در این بخش این است که نماینده مجلس شورای اسلامی باید فردی باشد که نوع نگاهش نسبت به مسائل ، نگاه ملی باشد. نماینده مجلس نباید نگاه محلی و کوتاه مدت داشته باشد. اگر بخواهم به صورت عامیانه بگویم باید بیان کنم "یک نماینده مجلس نباید تا نوک دماغ خودش را ببیند و یا فقط حوزه انتخابیه خودش را در نظر بگیرد"، چرا که طبق قانون اساسی کشورمان هر نماینده مجلس شورای اسلامی نماینده ملت است و در قبال کل ملت باید احساس وظیفه کند نه فقط مردم منطقه خودش یا دیدگاه های فردی و جناحی، که به این صورت نماینده مجلس شورای اسلامی باید نگاه کلی داشته باشد.

*این روزها واژه حق الناس در صحبت سیاستمداران و چهره ها زیاد شنیده می شود. اینکه رای مردم حق الناس است. آیا حق الناس فقط در رای خلاصه می شود؟

من می خواهم عرض کنم که مهمترین حق الناس رای نیست. به این معنا که علاوه بر رای دادن و شمارش درست آرا مردم و اعلام درست نتایج یک انتخابات به مردم، حق الناس در موارد دیگر هم باید مد نظر قرار گیرد. یکی از مهمترین حق الناس های دیگر این است که نماینده ای که انتخاب می شود، از لحظه لحظه دوره نمایندگی اش در چهار سال باید درست استفاده کند. نماینده ای که وارد مجلس می شود باید به نفع مردم کار کند و کاری به دیدگاه های جناحی و فردی خود نداشته باشد بلکه باید نفع مردم را در نظر بگیرد. یا اگر وزیری رای اعتماد می گیرد برای چهار سال، لحظه لحظه فرصت هایش حق مردم است و اگر از این لحظه لحظه ها استفاده نکند و فرصت سوزی شود حق مردم ضایع شده است. باید بدانیم که حق الناس فقط در مسائل مالی نیست و جای خود را دارد. به نظمر وقت از هر سرمایه مادی در دنیای امروز ارزشمند تر است. اگر یک لحظه از فرصت هایمان استفاده نکنیم دنیا در حال حرکت به سمت جلو است و یک لحظه غفلت و سکون در واقع یک نوع واپسگرایی و پس رفت است. پس به همین جهت مردم باید دقت کنند و به افرادی رای دهند که آن افراد وقتی در جایگاه نمایندگی قرار گرفتند از وقت خود برای رفع مشکلات و خواسته های مردم استفاده کنند نه اینکه برای کسب منفعت دنیایی.

*چرا در صحبت هایی که در طول یک سال گذشته مطرح می کردید می گفتید که نمی خواهید وارد مجلس شورای اسلامی شوید و قصد نداشتید که در انتخابات ثبت نام کنید؟

دلیل اصلی من این بودکه بیرون از مجلس در این شرایط کشور موثر تر هستم. مهمترین ملاک فرد برای پذیرش یا عدم پذیرش مسئولیت چیست؟ این است که آیا تاثیرگذار هست یا نیست. حالا غیر از اینکه در این زمینه خودش را موفق می داند یا نه. به طور نسبی نسبت به دیگران کارامد تر است یا نه و در کل اینکه تاثیرگذار است یا نه و البته قبل از آن که بخواهیم یک نگاه دینی و اخلاقی به این قضیه داشته باشیم، باید ببینیم با چه انگیزه ای می خواهد وارد مجلس شود. آیا انگیزه اش خدمت است یا خدای نکرده رانت خواری یا کسب منافع مادی است. حالا با فرض بر اینکه انگیزه فرد برای ورود به چنین جایگاهی، یک انگیزه خالص و پاک است، باید ببینیم با این شرایط آیا در آن فضا موثر است یا خیر. این ملاک اصلی من است.

*پس علت اینکه نمی خواستید به مجلس ورود پیدا کنید این بود که فکر می کردید موثر واقع نمی شوید؟

من مشاهده می کردم که با توجه به مشکلاتی که در آن فضای مجلس وجود دارد ، آنچنان که باید و شاید نمی توانم در آن فضا تاثیرگذار باشم. وقتی مجلس را می دیدم با یک فضای درهمی مواجه می شدم. در مجلس نهم می دیدم که فراکسیون های واقعی که در یک انتخابات سالم و رقابت سالم و برابر وارد مجلس شده باشند و باهم تعامل داشته باشند و در سایه تعامل سیاست ها و قوانین را به تصویب برسانند وجود ندارد. چیزی که مشاهده می کردم یک جمع یک دست با نگاه های خاص نسبت به مردم، نسبت به سیاست، نسبت به فرهنگ و یک مقداری هم با چاشنی خشونت، افراطی گری، بی اخلاقی همراه بود. فضایی که وقتی وارد آنجا می شویم به نظرم وقت انسان تلف می شود.

*فکر می کردید که خارج از فضای مجلس تاثیرگذار تر هستید؟

بله. من میگفتم بیرون از مجلس تاثیرگذارتر هستم. نزدیک 12 سال قبل وارد عرصه عمومی شدم و تاثیرگذاری های خاص خودم را داشته ام. وقتی می دیدم که بخواهم بروم به مجلس و آنجا در برابر قرآن قسم بخورم که از حقوق ملت دفاع کنم و از قانون اساسی پاسداری کنم ولی فضا برای این کارها مهیا نباشد، هم وقت خودم و هم وقت مردم هدر می رود و درست نیست که وارد مجلس شوم.

*پس چه شد که در انتخابات دهمین دوره مجلس ثبت نام کردید؟

من تا آخرین ساعات روزی که ثبت نام ها صورت می گرفت، هیچ قصدی نداشتم که بخواهم در انتخابات ثبت نام کنم. نه اینکه بی انگیزه باشم برای مسئولیت پذیرش اما قصد ایفای مسئولیت در مجلس را نداشتم و همانطور که گفتم بیرون از مجلس تاثیرگذارتر بودم. اما حالا که این سوال را پرسیدید باید برگردم به چند ماه قبل تا برای شما توضیح دهم. راستش را بخواهید از سال اول یا دوم دولت آقای روحانی که دیگر آن فضای اختناق و فضای سوظن و همه چیز را توطئه دیدن تمام شده بود، اما هنوز بعد از دولت احمدی نژاد گیجی و نا امیدی در دانشگاه ها وجود داشت و من برای سخنرانی و صحبت با دانشجویان به دانشگاه می رفتم که آنها را از این فضا دور کنم. در گردش دانشگاهی ما که هم جنبه علمی و سیاسی داشت، می دیدم که واقعا دانشجویان کشور ما در یک حالت بیم و امید هستند.یعنی اینکه هم تا حدودی امیدوار شده اند که دولت تغییر کرده و هم بیمناک هستند که این دولت موفق نشود یا در مرحله بعد دوباره همین بلایی که این مجلس سر آموزش عالی آورد و چند نفر از وزرای پیشنهادی برای آموزش عالی را رد کرد و یا آقای دکتر فرجی دانا را استیضاح کرد تکرار شود و یا حتی این نگرانی وجود داشت که دولت آقای روحانی به دور دوم ریاست نرسد. در این دیدارها بسیار از من سوال می شد که برای انتخابات کاندیدا می شوی یا خیر. بحث ها ادامه داشت تا رسید به جمعه آخرین روز ثبت نام کاندیداها در انتخابات مجلس شورای اسلامی. من راستش را بخواهید دیدم که این همه اصرار هست. حتی در فضای مجازی به من می گفتند بیا و در انتخابات شرکت کن. با وجود تمام این اصرار ها من به فکر فرو رفتم و گفتم که نزدیک به 14 سال در شیراز بوده ام ، دانشجو بوده ام، استاد بوده ام، رئیس دانشگاه بوده ام، نماینده مردم شیراز در اولین دوره مجلس بوده ام. و نمی شود به درخواست های این مردم شریف، با محبت و مهمان نواز که مهد تمدن این مرز و بوم زندگی می کنند جواب منفی بدهم. این نکته را هم بگویم که 18 ظرفیت نمایندگی استان در اختیار آقایان اصولگرا است که بسیارشان هم افراطی و تندرو هستند و با این وجود به خودم گفتم که این مردم چه گناهی کرده اند که این وضعیت باید برای آنها حاکم باشد و خدای نکرده چهار سال دیگر بخواهد در زندگی شان تداوم پیدا کند. احساس گناه پیدا کردم. صبح جمعه که آخرین روز ثبت نام بود، احساس کردم نمی شود بی تفاوت بود و پا روی وجدان گذاشتن است. تا اینکه جمعه صبح به همسرم گفتم می خواهم بروم در انتخابات ثبت نام کنم و حاضر شوید همراه من بیایید. حتی برای اینکه بیشتر به این کار فکر کنم، ایشان رانندگی کردند و من در طول مسیر مدام فکر می کردم.

*خانواده شما مخالف بودند تا در انتخابات شرکت کنید؟

همه مخالف بودند. خانم و بچه هایم می گفتند دوباره می خواهی بروی در معرکه گرفتار شوی و ما از حقوق و فرصت زندگی کنار تو محروم می شویم. خانواده من، آن دوره ترس مسئولیت های ما را در دوره وزارت و حوادث کوی دانشگاه و .. را می دانستند و در جریان بودند و به همین علت بازهم ترس به دل داشتند. من علی رغم مخالفت خانواده ام برای شرکت در انتخابات، به آنها گفتم که احساس گناه می کنم اگر در انتخابات شرکت نکنم. خلاصه ما رفتیم به سمت وزارت کشور، رفتیم داخل وزارت و گفتند که مدارکتان را برای ثبت نام بدهید. من هم گفتم من اصلا مدرکی همراه خودم نیاورده ام که بخواهم به شما بدهم. بعد هم شانس ما روز جمعه بود همه جا تعطیل بود. به هر حال به خانه و کل منزل را گشتیم تا عکس و مدرک برای ثبت نام پیدا کنیم. عکس های مختلف را که برای سالهای مختلف بود جمع آوری کردیم و هر جور بود یک فتوکپی هم گرفتیم و گذاشتیم داخل پوشه. دانشنامه هم نداشتم و همین کارت نظام پزشکی را بردم. با هر مشکلی بود رسیدیم به وزارت کشور و رفتیم مدارک را تحویل دادیم. شلوغ هم بود و جمعیت زیادی ایستاده بودند. خارج از صف هم نرفتم و در صف ایستادم. نزدیک 3 یا 4 ساعت ایستادیم و از بس خسته شدم گفتم که برگردم خانه کمی استراحت کنم و بعد برگردم وزارت کشور. کار را تمام کردیم بالاخره با ثبت نام در انتخابات و داستان ثبت نام امسال من در انتخابات دهمین دوره مجلس شورای اسلامی اینطور بود و این را هم بگویم که با علم به اینکه قطعا این شورای نگهبان با این نوع دیدگاه هایی که نسبت به انسان، سیاست دارد و همچنین شناختی که از خودم دارم با رد صلاحیت روبرو خواهم شد و این را می دانستم و کاملا پیشبینی می کردم که رد صلاحیت می شوم اما بازهم ثبت نام کردم چرا که این کار را وظیفه خودم می دانستم.

*در روند تصمیم گرفتن برای ثبت نامتان در انتخابات با هیچکدام از چهره ها و فعالان سیاسی مشورت نکردید؟

باید بگویم که با هیچ کس مشورت نکردم. به من خیلی ها می گفتند منتهی من زیر بار نمی رفتم تا اینکه خودم به تنهایی به این نتیجه رسیدم که باید شرکت کنم. ولی اینکه بروم پیش مقام یا چهره ای اینطور نبود.

*در جلسات مشورتی شورای راهبردی اصلاح طلبان هم شرکت داشتید؟

بله. در جلسات مشورتی با حضور رئیس دولت اصلاحات مسائلی برای انتخاباتت مطرح می شد که راهبردهای اصلی را در مورد انتخابات در آن جلسات مورد بحث قرار می گرفت و یا میثاق اخلاقی تهیه می شد. انسجامی که امروز در بین نیروهای اصلاح طلب به وجود آمده است، به صورت تصادفی و اتفاقی نبوده است و جلسات زیادی روی آن گذاشته شده و ساعت ها مورد بحث و بررسی قرار گرفته است. آنجا اصلا قرار نبود که چهره های شاخصی که در معرض رد جدی هستند کاندیدا شوند، من منتهی واقعا فقط به عنوان یک وظیفه اخلاقی که نمی توانم از آن سرباز بزنم رفتم و ثبت نام کردم. البته بگویم که قرار جمعی محکمی نبود که چهره های شاخص ثبت نام نکنند، منتهی در صحبت ها این بود که با ورود چهره های شاخص آنها را حساس نکنیم که بخواهند رد صلاحیت کنند، که در آخر نیز دیدیم چه می رفتیم و چه نمی رفتیم رد صلاحیت گسترده هم کردند.

*به چه علت می دانستید که رد صلاحیت می شوید؟

چون هم عملکرد آنها را می دانستم و هم عملکرد خودم را می دانستم. هم نوع دیدگاه های آنها را در مسائل سیاسی می دانستم و هم عملکرد خودم را در این مسائل می دانستم. در این کشور آن کسی که شفاف تر، صادقانه تر موضع گیری کند و روی مواضع خود محکم بایستند و از حقوق دانشجو دفاع کند ممکن است گناهکار تلقی شود. اما اگر سکوت کنید، اگر توجیه کنید، هیچ گناهی نیست. کاری انجام نشود مهم نیست اما اگر با اقتدار، صراحت و اخلاق از حقوق مردم و دانشجو دفاع شود و به وظایف قانونی محکم عمل شود و همچنین اجازه دخالت در اختیارات قانونی ات را به کسی ندهی خواناخواه یکم دوستان نادوستی با شما پیدا می کنند. کما اینکه در سال 84 هم که پیشنهاد کاندیداتوری به من شد من سریع گفتم که قطعا من را تایید نخواهند کرد. که در سال 84 آن اتفاق افتاد که دیدید اجازه داده نشد من وارد انتخابات شوم و رایزنی هایی صورت گرفت تا موفق شدیم. اما در این مرحله به خودم این را گفتم که من وظیفه خودم را انجام می دهم که پیش خودم و خدای خودم و وجدان عمومی پاسخگو باشم و حال هر چه شد، شد. آدم باید وظیفه خودش را انجام دهد و کاری به دیگران نداشته باشد. تحلیل بنده برای رد صلاحیتم این است که مثلا گفته اند فلانی اگر بیاید خودش با رای بالا انتخاب می شود و چه بسا ترکیب آرای نه تنها شهر را بلکه کل استان را متحول می کند. به هر حال من آمدم در انتخابات که نصف استان اصلاح طلبان باشند.

*چرا از تهران کاندید نشدید؟

اول که هیچ قصدی برای رفتن به مجلس نداشتم، وقتی که مصمم شدم در انتخابات شرکت کنم به واسطه شیراز و استان فارس بود. من احساس نیاز را در بین مردم و جوانان شیراز دیدم که وارد عرصه انتخابات شدم.

*الان از انجام وظیفه خودتان احساس رضایت می کنید؟

خوشحال هستم. امید من به این بود که یک موج امیدی در شهر شیراز و در سطح استان شکل بگیرد که خدا را شکر این اتفاق افتاد. من در رفت و آمدهایی که داشتم می دیدم، که بیم و نگرانی در چهره دانشجویان وجود دارد و متاسفانه هرچه به انتخابات نزدیک می شدیم بیشتر هم می شد. غیر از دغدغه دانشجویان دیدم که در شهر هم آن هم انسجام لازم در بین اصلاح طلبان وجود ندارد و خیلی منسجم نیستند و یک مقداری بگو مگو وجود دارد بین خودشان. من فکر کردم که اگر این فضا وجود داشته باشد داستان مجلس نهم و هشتم باز در این شهر و چه بسا استان تکرار می شود. با توجه به شناختی که از شهر و دانشگاه داشتم و آنها هم با شناختی که از من داشتند، فکر کردم که اگر کاندیدا شوم ، یک جوشش و تحرکی ایجاد می شود. من همین الانش هم می گویم که بنده با علم به عدم تائید صلاحیت، کاندیدا شدم و کیسه ای برای پست و مقام ندوخته بودم. محکم ایستاده ام و برایم هیچ تفاوتی ندارد که من را تایید کنند یا رد کنند. این یک روش است و به این روش اعتقاد دارم. در سختی ها است که کارهای بزرگ انجام می شود وگرنه در شرایط عادی که هنری نیست که کاری انجام شود.

*معتقدید که انسجام بیشتر شده است؟ حتی با وجود رد صلاحیت ها.

بله، انسجام در کشور بیشتر شده است. موج شرکت در انتخابات شکل گرفته و امید ها بیشتر شده است، حتی با رد صلاحیت هایی که انجام شده است.

*قهر نکردن با صندوق های رای آیا پاسخ مناسبی است به رد صلاحیت های گسترده؟

بله. قهر نکردن با صندوق های رای تاکتیک خوبی است. این عمل نشان می دهد که اندیشه سیاسی اصلاح طلبان از گذشته در حال درس گرفتن است. اینکه امروز می بینیم که اصلاح طلبان صحبت از حضور گسترده مردم در انتخابات می کنند، نشان دهنده این است که آنها آینده نگر شده اند و می خواهند از بروز مشکلات بیشتر برای کشور جلوگیری کنند. به نظرم تجربه تلخ گذشته باعث شد که اصلاح طلبان به انفعال و کنارکشیدن از میدان سرنوشت جامعه وچار نشوند.

در سال 1384 که تشکل دانشجویان کشورمان که تیپ نخبه هم بودند و قرار بود که دموکراسی و حقوق بشر را رصد کنند، انتخابات را تحریم کردند و به جای دفاع از حقوق شهروندی مردم و حق انتخاب آنها، از صحنه کنار کشیدند البته نه با سوء نیت بلکه با یک تحلیل نادرست این کار را انجام دادند. تحلیل آنها این بود که ما چه بیاییم و چه نیاییم فلان کس می شود رئیس جمهور و چه کاری است که در انتخابات شرکت کنیم. در صورتی که این تحلیل غلط بود و دیدیم که آن فردی که فکر می کردند ریئس جمهور نشد. وقتی که ما انفعالی برخورد کنیم یا تحلیل هایی داشته باشبم که جدای از واقعیت های جامعه باشد، آن وقت با شکست روبرو می شویم. خوشبختانه امسال چنین تحلیل هایی ارائه نشد و شاهد دعوت همه اقشار برای شرکت در انتخابات هستیم. البته در جناح اصولگرا قضیه شرکت در انتخابات به شکل دیگری است. برعکس این موضوعی که من گفتم هم هست که یک نوع بی رغبتی در صدا و سیما ی کشور وجود دارد یا در خود اصولگرایان که افراد زیادی در انتخابات شرکت نکنند و صندوق ها کم رونق باشد.

*دلیل اینکه نمی خواهند حضور مردم در انتخابات گسترده باشد چیست؟

آنها یک کف رای سنتی از مردم را دارند و پیروان خاص و مریدان خاص خود را دارند و می دانند که همان افراد بهشان رای می دهند و اگر افراد زیادی وارد انتخابات شوند سطح رای آوری آنها کمتر می شود. پس به همین دلیل در تلاش هستند که مردم کمتری پای صندوق های رای حاضر شوند.

*قبلا گفته بودید که اگر حضور مردم گسترده باشد می توان حماسه ای مانند 2 خرداد 78 یا 22 خرداد 92 رقم زد. هنوز هم آیا معتقدید که چنین اتفاقی می افتد؟

بنده یک سال قبل در فضای دانشجویی صحبت می کردم و گفتم اگر بخواهیم می توانیم که آن اتفاقات را تکرار کنیم و بلکه حتی حماسه گسترده تری نسبت به دوم خرداد داشته باشیم. اما من علم غیب نداشتم که حدود هشت هزار نفر را رد صلاحیت می کنند. هرچند پیشبینی من درست بود، چون نزدیک 12 هزار نفر رفتند ثبت نام کردند و این جوشش و پویایی در سطح جامعه در مقایسه با انتخابات قبلی بی نظیر بود. اینکه تعداد کاندیداها بالا باشد نشان می دهد که سطح احساس مسئولیت مردم بالا رفته است و انگیزه های مبتنی بر آگاهی و احساس خطر برای کشور و امید به آینده در بین مردم و جوانان بیشتر شده است و باید از این امر استقبال کرد. چرا که حضور گسترده در انتخابات اقتدار ملی ما را در سطح منطقه و جهان افزایش می دهد، اما باید همدلی و همراهی در فضای جامعه وجود داشته باشد. با شرکت گسترده در انتخابات و ثبت نام های گسترده اگر بنده در شورای نگهبان بودم می گفتم چه عالی، خدا را شکر که چنین احساس مسئولیتی در جامعه ما بوجود آمده است و این درست همان چیزی است که ما می خواهیم و پیامبر ما خواسته است. انسان اجتماعی خلق شده و اینطور نیست که غیر مسئول باشد. انسان اجتماعی است و باید نسبت به جامعه خودش احساس مسئولیت کند. اما در مقابل در واکنش به ثبت نام های گسترده برای انتخابات ، برخی از اعضای شورای نگهبان گفتند که این یک توطئه است و ربط دادند به رسانه ها و سایت های خارجی و غیره. در هر صورت با این اتفاقاتی که افتاده، شرایط نابرابری از نظر رقابت به اصلاح طلبان و نیروهای اصیل کشور تحمیل شده است، اما اصلاح طلبان باز هم نگاهشان به انتخابات مثبت است. چرا که نگاه ما مبتنی بر دشمن انگاری همه و توهم توطئه نیست. من که یک اصلاح طلب هستم نمی آیم فقط نیمه خالی لیوان را ببینم. کلا نگاه اصلاح طلبانه یک نگاه مثبت است و سلبی نیست. الان هم با این نگاه است که با سیصد نفر از همین هایی که تایید صلاحیت شده اند لیست اصلاح طلبی تکمیل می شود و از مردم دعوت می شود که در انتخابات مشارکت گسترده داشته باشند. این یک نگاه اخلاقی، انسانی و اصلاح طلبانه است که درعین حال واقع گرایانه نیز هست.

*شما سابقه نمایندگی در مجلس را داشته اید. هر چند که در دوره هایی در دولت مسئولیت گرفته اید و مجلس را ترک کرده اید اما در مجلس اول با وجود اینکه در انتخابات میان دوره وارد شدید اما مدت طولانی در مجلس بودید. به ساز و کار مجلس آگاه هستید اما اکنون در مقام یک شهروند هستید. حالا سوال من این است که در جایگاه یک شهروند از مجلس دهم چه انتظاری دارید ؟

من چند انتظار دارم؛ انتظار اولم این است که عقلانیت جایگزین ناآگاهی و جهل شود. دوم این که دانش تخصصی و کارشناسی علمی را جایگزین رفتار های پوپولیستی، شعارگرایی و عوام فریبانه کنند، به خصوص در بررسی سیاست ها و مواضع خارجی کشور. انتظار سوم بنده این است که به جای تقابل و کارشکنی برای دولت، از دولت پشتیبانی و حمایت کنند اما با حفظ نظارت بر عملکرد دولت و با حفظ نقد مشفقانه و با حفظ استقلال رای و دفاع از حقوق مردم. انتظار چهارم این است که به جای جهان ستیزی و به جای ترویج تخاصم با دنیا و ترویج جنگ و خشونت به فکر تعامل جهانی و در فکر استفاده هر چه بیشتر از دستاورد های علمی و تکنولوژیک جهانی باشند. مجلس آینده باید به این فکر باشد که یک چهره واقعا رحمانی، مردمی و اخلاقی از اسلام به جهان معاصر اعم از کشورهای اسلامی و غیر اسلامی ارائه کند.

*اگر شهروندی از شما بپرسد که با وجود سختی و مشکلاتی که در طول سال های گذشته در کشور وجود داشته است و با وجود رد صلاحیت ها و دیگر مسائل چرا باید در انتخابات شرکت کرد اگر بخواهید او را قانع کنید که هفتم اسفندماه در انتخابات شرکت کند به او چه می گویید؟

بنده می گویم که این بلا و مصیبت هایی که به شما در این چند سال اخیر و در هشت سال دولت های نهم و دهم گذشته است، قبل از دولت یازدهم به کشور وارد شد که ترکش هایش هنوز دامن گیر زندگی شما است و برای خروج از این سختی ها باید در انتخابات شرکت کرد. به آن شهروند می گویم که می دانم به لحاظ بیکاری، معیشت، رکود اقتصادی، فساد در سطح جامعه، فساد در ادارات، اختلاس های کلان و آسیب های اجتماعی مثل اعتیاد و فحشا در وضعیت بدی هستیم اما اینها ثمره تحریم انتخابات و در واقع هجوم نبردن به سمت صندوق های رای رر سال ۸۴ است که تاوانش را داریم می دهیم. پس باید در انتخابات شرکت کنیم که از شر این مشکلات خلاص شویم. به آن شهروند عزیز می گویم که باید از گذشته عبرت بگیرم. به جوانان عزیزی که تصمیم ندارند در انتخابات شرکت کنند می گویم که با تحریم و انفعال شما هیچ چیزی درست نمی شود. می گویم که خود به خود هیچ مشکلی درست نمی شود حتی رحمت خدا هم وقتی خواهد بود که از بنده خدا یک حرکتی وجود داشته باشد. خود به خود چیزی درست نمی شودو و بلکه بدتر هم خواهد شد. بنده خودم به لیست 30 نفر اصلاح طلبان رای می دهم و به مردم هم می گویم که به 30 نفر حاضر در لیست حتما رای دهند. حالا ممکن است در موارد خاصی باشد در مورد بعضی از افراد و آنها را اصلح ندانم، ولی علی رغم آن به خاطر مسائل مهمتری به آنها رای خواهم داد تا مجلس بهتر و متخصص تری جایگزین مجلس نهم شود. باید بگویم که هفتم اسفندماه باید روزی حماسی و تاریخی باشد.