نشاط و پویایی با حرکت

به گزارش ایلنا، دانشگاه‌ها سال‌هاست که از سه‌گانه کتاب و درس و استاد عبور کرده و به فضایی برای ایجاد پویایی، گسترش ارتباطات اجتماعی و ایجاد فضایی برای رشد در کنار توجه به دانش روز تبدیل شده‌اند. در ایران این روند هرچند دیرتر از دیگر کشورها اما در نهایت به وقوع پیوسته است. یکی از نمادهای این نگاه پویا به علم و دانش‌اندوزی، وجود جشنواره حرکت است.

عمر جشنواره دانشجویی حرکت به کمتر از دو دهه می‌رسد. در سال  ۱۳۸۶ این جشنواره ابتدا با نام نمایشگاه دستاوردهای انجمن‌های علمی دانشجویی کار خود را آغاز کرد. اولین دوره رسمی در بهار ۱۳۸۷ در دانشگاه تهران برگزار شد و بعدها به جشنواره ملی حرکت تغییر نام داد و حالا این جشنواره به‌عنوان جشنواره‌ای بین‌المللی شناخته می‌شود.

اهداف جشنواره حرکت

در وهله اول جشنواره حرکت در پی نمایش دستاوردهای انجمن‌ها علمی است. اما تنها علم موتور محرکه حرکت نیست. توجه ویژه این جشنواره به ایجاد هم‌افزایی، انتقال تجربیات و انگیزه‌بخشی به دانش‌جویان و فعالیت‌های گروهی و انفرادی به پویایی آن اضافه کرده است. جشنواره حرکت در سه سطح دانشگاهی (در هر دانشگاه)، ملی (رقابت بین دانشگاه‌ها) و بین‌المللی (با حضور دانشجویان خارجی) برگزار می‌شود و هر سال یک دانشگاه در کشور میزبان آن است که امسال این میزبانی از سوی دانشگاه تبریز انجام شده بود.

جشنواره‌هایی مشابه با حرکت، به طور معمول سال‌هاست که در جهان سابقه دارند. برای مثال دانشجویان دانشگاه ام‌آی‌تی ایالات متحده با هدف تمرکز بر روی دستاوردها و ایجاد رقابت سازنده میان دانشجویان برای دانشجویان لیسانس و فوق لیسانس سالانه جشنواره مشابهی را سازماندهی می‌کند. دانشگاه انگلیسی وارویک هم نمونه مشابهی دارد که تمرکز خود را به تعامل دانشجویان، با دانشگاه‌های دیگر در جهان گذاشته است و به نظر می‌رسد ایده آن به بخش بین‌الملل جشنواره حرکت شباهت‌هایی داشته باشد.

دانشگاه‌ها با فضای بی‌روح پیشین خداحافظی می‌کنند؟

حسین سیمایی صراف وزیر علوم، امسال با سفر به تبریز برای شرکت در جشنواره حرکت، فضای جشنواره را امیدآفرین توصیف کرد و گفت: وقتی از غرفه‌ها بازدید می‌کنیم، می‌بینیم نسل جوان ما به خودباوری رسیده است؛ باور دارند که می‌توانند مسائل واقعی جامعه را حل کنند و در مسیر رشد علمی و فناوری کشور نقش‌آفرینی کنند. این روحیه، انرژی تازه‌ای به مدیریت علمی کشور می‌دهد.

سیمایی‌صراف با تأکید بر جایگاه دانشگاه در شکوفایی ایده‌ها و تقویت اندیشه انتقادی، گفت: جشنواره حرکت به‌روشنی نشان می‌دهد دانشگاه فقط محل آموزش نیست؛ بستر پرورش خلاقیت، گفت‌وگو و تفکر انتقادی است.

گفته‌های وزیرعلوم دولت چهاردهم نشان از دیدگاه کلی به جشنواره‌ای دارد که هر سال بیش از قبل مورد توجه قرار می‌گیرد. در حقیقت طی سال‌های اخیر توجه به نشاط و شادابی، ایجاد فضایی برای گفتگو و تعامل و پویایی در دانشگاه‌ها توجه زیادی را به خود جلب کرده است. این ایده با ایده‌های قدیمی‌تری که دانشگاه را تنها محلی برای کسب دانش می‌دانستند تفاوتی بنیادین دارد. جهان امروز با جهان قرن پیشین متفاوت است.

سالانه تعداد زیادی از جوانان به دلیل آنکه حضور در دانشگاه‌ها را مفید ندانسته و از فضای خشک آنها نگرانند، دانشگاه را ترک کرده یا هرگز به آن پا نمی‌گذارند. اما جهان امروز، دانشگاه را تبدیل به محلی کرده است که از طریق آن، دوستداران علم راهی برای حضور در محافل علمی، ایجاد انگیزه و ارتباطات موثر پیدا می‌کنند. مجموع این عوامل می‌تواند دانشجویان را در آینده خود به سمت یافتن مسیر شغلی مناسب‌تر، دستاوردهای بیشتر علمی و رضایت خاطر عمیق‌تر سوق دهد.

نشاط و شادابی، پازلی که می‌تواند تکمیل شود

آنچه جشنواره حرکت را از بسیاری کنفرانس‌های علمی متمایز می‌کند، ترکیب بخش‌های رقابتی و علمی با برنامه‌های فرهنگی، هنری و تفریحی است. نگاهی به برنامه‌های این جشنواره می‌گوید دانشجویان شرکت‌کننده هم می‌توانند در رقابت‌های عملی شرکت کرده و هم به موسیقی زنده دل بدهند و هم در کارگاه‌های شرکت کنند که تمرکز خود را بر نوآوری و خلاقیت گذاشته‌اند. تورهای گردش برای شرکت‌کننده‌گان در هر شهر که باعث می‌شود تا جشنواره حرکت به هدف اصلی خود یعنی ایجاد نشاط علمی و ایجاد شادابی روانی برای دانشجویان نزدیک شود.

برخی از شرکت‌کنندگانی که جشنواره حرکت را انتخاب کرده‌اند معتقدند که تنها برای رقابت علمی به آن پا نمی‌گذارند. به‌اعتقاد آنها حال و هوای چنین جشنواره‌هایی، آنها را به محیط علمی دلبسته‌تر کرده و خستگی یک ترم تحصیلی را از تنشان در می‌آورد. تعدادی از آنها می‌گویند همین چند روز جشنواره حرکت انگیزه‌شان را برای یک سال تحصیلی تامین می‌کند.

اکسیژن تازه در رگ‌های دانشگاه

بسیاری معتقدند دانشجویان در ایران و برخی دیگر از کشورها، شادابی و نشاط لازم را ندارند. این موضوع باعث شده تا کشورها به فکر آن بیفتند که روح و جان دانشجویان را تغذیه کنند. جشنواره حرکت فرصتی را در اختیار دانشجویان قرار می‌دهد که پنج روز زندگی گروهی را در کنار همسال‌های خود تجربه کنند. در کنار آن دانشجویان فرصت دارند تا دیده شده، شنیده شوند و دیگران را هم بشنوند و با ایده‌های متفاوتی آشنا شوند. وقتی جمعیت بزرگی از دانشجویان، در یک موقعیت مناسب کنار یکدیگر قرار می‌گیرند، فضای فعال و پویای جشنواره می‌تواند با ایجاد امید و انگیزه برای آنها قدم بزرگی برای  ارتقای علمی کشور بردارد.

در حقیقت دانشجویانی که سختی‌های کنکور را به یاد دارند و در فضاهای فردگرایانه رشد کرده‌اند، فرصت دارند تا با جمعیتی خودمانی روبه رو شوند که یک هدف مشترک، یعنی ایجاد پویایی و نشاط دارد.