رقم اجاره‌ بهای مغازه‌ های متروی شهرک غرب/متوسط قیمت ۳۹ میلیون تومان

نوعی از کالاهای خوراکی و پوشاک و سایر اقلام مصرفی خانوارها، در غرفه‌های ۴ تا ۲۵ مترمربعی، در راهروهای منتهی به ریل مترو، به مسافران روزانه این شبکه حمل‌ونقل عمومی پایتخت، عرضه می‌شود که به لحاظ درجه «کیفیت» نسبت به کالاهای مشابه در «مغازه‌های روی زمین»، به شکل محسوس متفاوت است.

شاید یکی از علل این تفاوت کیفیت را بتوان «موقعیت‌های کاملاً متفاوت مغازه‌ها» و البته «اجاره‌بهای بسیار متفاوت‌تر» معرفی کرد.

بررسی‌ها از نبض «اجاره‌بها در زیرزمین تهران» که منحصر به «مغازه‌های واقع در ایستگاه‌های مترو» به مالکیت شهرداری‌تهران است، نشان می‌دهد: در حال حاضر یعنی در مقطع بازار املاک ۱۴۰۴، اجاره‌بهای ماهانه یک مغازه ۲۲ متری در متروی «میدان صنعت» واقع در شهرک غرب، ۱۱۴ میلیون تومان است.

این رقم، ۴ برابر اجاره‌بهای «یک بوتیک در مرکز تجاری گلستان» در همین محله پایتخت است.

برای «دید بهتر» به بازار املاک زیرزمین تهران، بهتر است «رقم اجاره خانه» در این شهر نیز اعلام شود.

شاخص اجاره‌مسکن که نبض اجاره‌بها در فایل‌های اجاره آپارتمان‌های مناطق ۲۲گانه را مورد سنجش قرار می‌دهد، متوسط اجاره‌بهای مسکن را ماهانه حدود ۳۹ میلیون تومان اعلام می‌کند.

اما همانطور که بین مناطق بالاشهر و پایین‌شهر، در بازار مسکن و اجاره خانه، اختلاف قیمت آشکار وجود دارد، اجاره‌بهای مغازه‌های مترو در مناطق شمالی و جنوبی نیز با هم اختلاف دارند.

یک باب مغازه در ایستگاه متروی ارم‌سبز در غرب تهران، ماهانه ۵۵ میلیون تومان، اجاره داده شده است.

قراردادهای اجاره غرفه‌های تجاری متروی تهران، سالانه است.

در ایستگاه متروی میدان فردوسی نیز برای راه‌اندازی یک «خرده‌فروشی»، باید بتوان ماهانه ۴۴ میلیون تومان به شهرداری پرداختی داشت.

طی سال‌های اخیر، افزایش قیمت زمین و مسکن، اثر معنادار روی «املاک تجاری» گذاشت.

با این حال، «رکود اقتصادی» و «افت درآمد خانوارها»، از نیمه دوم دهه۹۰ و به ویژه در سال‌های اخیر، «تقاضای خرید در بازار خرده‌فروشی» را به شدت تحت تاثیر قرار داد.

مغازه‌دارها در این حالت، بین یک «منگنه» گیر افتاده‌اند؛ از یک طرف، ابرهزینه خرید یا اجاره ملک و از طرف دیگر، «افت فروش ماهانه».

البته در این بین، رکود فروش خوراکی، به مراتب کمتر از رکود مثلاً بازار لوازم‌خانگی یا پوشاک است.

شهرداری تهران از محل «اجاره زیرزمین» در ایستگاه‌های مترو، بخشی از منابع مورد نیاز برای «نگهداری متروی پایتخت» را تامین می‌کند.