پرینت سه‌بعدی، آینده انرژی هسته‌ای را شکل می‌دهد
در گامی جسورانه برای تحول در نحوه ساخت زیرساخت‌های هسته‌ای، محققان آزمایشگاه ملی آمریکا، با موفقیت قالب‌های کامپوزیتی پلیمری چاپ سه‌بعدی در مقیاس بزرگ را برای ریخته‌گری سازه‌های بتنی پیچیده و با دقت بالا توسعه و تأیید کرده‌اند.
مهندسان موفق شده‌اند قالب‌های کامپوزیتی پلیمری را به صورت سه‌بعدی چاپ کرده و اعتبار آن‌ها را برای ساخت سازه‌های بتنی پیچیده هسته‌ای تأیید کنند. این نوآوری، روش‌های سنتی ساخت‌وساز را که اغلب گران‌قیمت و کم‌دقت هستند، متحول می‌کند.
این سازه‌ها با روش‌های سنتی هم از نظر فنی چالش‌برانگیز و هم پرهزینه بودند. این قالب‌های بتنی در حال حاضر در جایی که رآکتور نمایشی کم‌توان هرمس (Hermes Low-Power Demonstration Reactor) در حال ساخت است، استفاده می‌شوند – این یک نقطه عطف برای آینده انرژی هسته‌ای آمریکا محسوب می‌شود.
این تکنولوژی جدید، زمان تولید را به شدت کاهش می‌دهد و امکان ساخت اجزای سازه‌ای پیچیده با اشکال منحصربه‌فرد را در عرض چند روز به جای هفته‌ها فراهم می‌آورد.
این رویکرد، نه تنها هزینه‌ها را کاهش می‌دهد و دقت را افزایش می‌دهد، بلکه به شرکت‌ها اجازه می‌دهد تا با سرعت بیشتری نوآوری کنند و خطر پروژه‌های هسته‌ای را به حداقل برسانند. این موفقیت، نقطه‌عطفی برای آینده انرژی هسته‌ای و نشانه‌ای از پتانسیل پرینت سه‌بعدی در مدرن‌سازی یکی از سنتی‌ترین بخش‌های زیرساختی است.
این پروژه توسط چندین شریک صنعتی از جمله ایرتک (Airtech)، ترو دیزاین (TruDesign)، ادیتیو انجینیرینگ سولوشنز (Additive Engineering Solutions) و هدی (Haddy) پشتیبانی شد، که به طور جمعی یک زنجیره تأمین جدید برای زیرساخت هسته‌ای را که توسط ساخت افزودنی امکان‌پذیر شده است، ایجاد کردند. این پروژه نشان می‌دهد که چگونه ساخت پیشرفته برای مدرن‌سازی یکی از سنتی‌ترین بخش‌های ساخت‌وساز در زیرساخت‌های آمریکا استفاده می‌شود.
شرکا قصد دارند از مواد اولیه زیست‌کامپوزیتی قابل چاپ که از بقایای چوب به دست می‌آیند، استفاده کنند و هدفشان کاهش ۷۵ درصدی هزینه مواد با استفاده از محصولات جنگلی داخلی است. با نشان دادن اینکه ساخت‌وساز هسته‌ای می‌تواند شیوه‌های تولید – از چابکی طراحی تا استقرار سریع – را اتخاذ کند، این پروژه چشم‌اندازی قانع‌کننده برای کاهش هزینه و زمان ساخت رآکتورهای آینده ارائه می‌دهد.
