ندا هنگامی در گفتگو با ایلنا:
احساس خطر برای تئاتر؛ آمارها دروغ می‌گویند؛ مدیران هماهنگ نیستند
برای گروه‌هایی که تلاش می‌کنند به اصول حقیقی تئاتر پایبند باشند احساس خطر زیادی دارم / تکلیف دولت با تئاتر مشخص نیست و هنرمندان نمی‌دانند چه برنامه‌ریزی‌هایی برای این عرصه وجود دارد.
کارگردان نمایش «ماضی استمراری» معتقد است؛ آشفتگی تصمیم‌گیری در میان مدیران تئاتر موجب آشفتگی گروه‌های نمایشی پایبند به اصول و تماشاگران حقیقی این هنر شده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، ندا هنگامی که اوایل شهریور با اجرای «ماضی استمراری» میهمان سالن قشقایی مجموعه تئاتر شهر می‌شود، شرایط امروز هنر نمایش را آشفته دانست و در همین ارتباط گفت: این روزها تحلیل واکنش و ذائقه مخاطب تئاتر کار دشواری شده و گاهی اصلا متوجه نیستم اقبال تماشاگر به یک اثر نمایشی بر چه مبنایی اتفاق می‌افتد. آیا بدسلیقگی‌هایی که گاهی مشاهده می‌شود؛ حاصل آموزش گروه‌های نمایش به تماشاگر است یا نه اصولا با مخاطب کم اطلاعی مواجه هستیم؟
وی سیاست‌گذاری‌های کلان همچون تامین هزینه گروه‌ها از طریق فروش گیشه را یکی از دلایلی عنوان کرد: عدم حمایت از آثار نمایشی موجب شد بعضی گروه‌ها برای تامین هزینه‌های خود راه‌هایی در نظر بگیرند که لزوما با اصول تئاتر همخوانی ندارد و بعد از آن هم در خفا میزان فروش گیشه را به رخ یکدیگر بکشند. در حالیکه معتقدم آمارها کاذب است و در مدت طولانی به مخاطب حقیقی تئاتر ضربه می‌زند.
هنگامی خاطرنشان کرد: به این دلیل معتقدم آمار استقبال و فروش‌های گشیه‌ای که عنوان می‌شود؛ کاذب است، چون اگر بسیاری از این تماشاگران محل دیگری برای خوش‌گذرانی پیدا کنند به تماشای تئاتر نمی‌نشینند. این تماشاگر حقیقی تئاتر نیست.
این کارگردان ضمن ابراز نگرانی از ادامه این روند اظهار داشت: در این شرایط برای گروه‌هایی که تلاش می‌کنند به اصول حقیقی تئاتر پایبند باشند احساس خطر زیادی دارم. این گروه‌ها ناچار هستند در کنار پایبندی به اصول، تامین منابع مالی و فروش را نیز درنظر بگیرند. از طرف دیگر نمی‌دانم تغییر ذائقه تماشاگر چه آینده‌ای را رقم خواهد زد.
وی با تاکید بر اینکه وضعیت بوجود آمده موجب یاس عده‌ای از هنرمندان شده است؛ گفت: در این میان تکلیف دولت هم با تئاتر مشخص نیست و هنرمندان نمی‌دانند چه برنامه‌ریزی‌هایی برای این عرصه وجود دارد. یکی از دلایلی که موجب شده انگیزه‌ها برای شرکت در جشنواره تئاتر فجر روز به روز کاهش پیدا کند از همینجا ناشی می‌شود.
کارگردان نمایش «خرده جنایت‌های زن و شوهری» با ارائه توضیحاتی در این زمینه بیان کرد: ما در گذشته می‌دانستیم با حضور در جشنواره تئاتر فجر امکان اجرای عمومی و حمایت مالی از نمایش فراهم می‌شود. بر همین اساس تمام مراحلی را که شاید باب میل هم نبود طی می‌کردیم تا حمایت و شرایط اجرا را بدست آوریم.
وی افزود: اما تصور کنید الان از گروه‌ها حمایت نمی‌شود. بعد از جشنواره باید به دنبال اجرای عموم بدویم و مسئولان به چشم طفیلی به ما نگاه می‌کنند. از سویی گفته می‌شود باید تعهدات به جشنواره طی ۶ ماه نخست سال پایان یابد. در نهایت هم که اجرای عموم تمام می‌شود باید ۲۰ درصد از قرارداد گیشه نمایش را به اداره کل هنرهای نمایشی بدهید.
هنگامی با طرح این سوال که در چنین شرایطی چه عاملی را باید به عنوان مشوق حضور در جشنواره تلقی کرد، اظهار داشت: هیچ کس به این سوال پاسخ نمی‌دهد و مدیران هم هماهنگ با یکدیگر عمل نمی‌کنند. در این میان فقط گروه‌های تئاتری جریان ساز هستند که آسیب می‌بینند. نمی‌دانم ایده سازمان تئاتر چه نکات مثبت ومنفی به دنبال خواهد داشت اما تصورم این است اگر مدیران در یک محل و نزدیک به یکدیگر عمل کنند حداقل میزانی از هماهنگی را شاهد خواهیم بود.
وی در انتها با بیان اینکه تئاتر الان هزار و یک متولی دارد؛ گفت: اداره کل هنرهای نمایشی یک کار می‌کند؛ مدیران سالن‌ها ساز خود را می‌زنند، فجر یک طور عمل می‌کند و نهادهای دیگری هم هستند که خود را متولی تئاتر می‌دانند. تنها باید تقاضا کنیم این مدیران حداقل در ماه یک بار دور هم جمع شوند تا تئاتر از اینکه هست آشفته‌تر نباشد.
