معاون اجرایی پیشین آمریکا در شورای امنیت در گفت‌وگو با ایلنا:
در نشست هانوی تمام گزینه‌ها روی میز است/ ممکن است دو طرف بر سر توافق صلح به درک مشترک برسند
سروکار ما با دو رهبر است که هیچ پیش‌بینی مشخصی نمی‌توان درباره تصمیمات‌شان گرفت. بنابراین نمی‌شود انتظار داشت که آن‌ها به روال پیشینیان خود این نشست را برگزار کنند. ممکن است این موضوع پیش کشیده شود که آمریکا در قبال قدم‌هایی که کره شمالی برداشته چه چیزی برای ارائه دارد. ممکن است گفت‌وگوها تا جایی پیش رود که دو طرف دفاتری در پیونگ‌یانگ و واشنگتن تاسیس کنند تا بتوانند با یکدیگر ارتباط داشته باشند.
«هاوارد استوفر» مامور پیشین سرویس خارجی ایالات متحده در وزارت خارجه این کشور و معاون پیشین اجرایی در شورای امنیت سازمان ملل است. او همچنین استاد امنیت ملی دانشگاه نیوهیون است.
پروفسور «هاوارد استوفر» درباره آخرین تحولات در زمینه نشست هانوی میان «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهوری آمریکا و «کیم جونگ‌اون رهبر کره شمالی به ایلنا گفت: تردیدی نیست که ترامپ از سفر ۱۴ ساعته خود خسته است و زمانی را به استراحت اختصاص خواهد داد. انتظارها و گمانه‌زنی‌های بسیاری درباره این دیدار وجود دارد.
معاون اجرایی پیشین آمریکا در شورای امنیت گفت: در آمریکا، اروپا، خاورمیانه و همچنین خاور دور انتظارهای متفاوتی از این قضیه وجود دارد. ترامپ خود را تاکنون مذاکره‌کننده‌ای متفاوت از پیشینیانش نشان داده است. من تجربه مذاکرات آمریکا و رهبران شوروی سابق در زمان جنگ سرد را دارم. عملکرد ترامپ چندان شباهتی به پیشینیانش ندارد. معمولا در مذاکراتی از این دست، ابتدا نمایندگان دو طرف ماه‌ها با یکدیگر مباحثه می‌کنند و در نهایت رهبران دو کشور برای رسیدن به توافق نهایی با یکدیگر دیدار می‌کنند. ترامپ این روند را برعکس کرده است.
وی گفت: در مذاکرات پیشین با پیونگ‌یانگ، دو طرف در نهایت به‌خاطر کارشکنی‌های کره‌شمالی نتوانستند به نتیجه مشخصی برسند. بنابراین شاید این‌که ترامپ مذاکرات را از سطح رهبران آغاز کرده نکته مثبتی باشد. بسیاری انتظار دارند که ایالات متحده و کره شمالی بر سر نوعی درک مشترک درباره توافق صلح با یکدیگر به توافق برسند. البته این به معنای اعلان پایان جنگ کره نیست، چراکه این امر نیازمند مذاکره میان واشنگتن، پیونگ‌یانگ، سئول، پکن و سازمان ملل متحد است. اما رسیدن به درک مشترک بر سر نوعی توافق صلح خود قدم مهمی است. این امر سبب می‌شود که اعلان پایان جنگ کره مسیر آسان‌تری را پیش بگیرد.
معاون اجرایی پیشین آمریکا در شورای امنیت ادامه داد: این مسیری است که اگر ادامه پیدا کند، سبب خواهد شد کره‌شمالی نیز همچون کشورهایی چون چین و ویتنام با حفظ نظام کمونیستی خود بتواند به عضوی متعهد در جامعه جهانی تبدیل شود و در مسیر پیشرفت گام بردارد.
وی در پاسخ به این‌که آیا در دیدار میان کیم و ترامپ حرفی از تحریم‌ها علیه پیونگ‌یانگ زده خواهد شد یا نه گفت: به گمان من تمام گزینه‌ها روی میز است. سروکار ما با دو رهبر است که هیچ پیش‌بینی مشخصی نمی‌توان درباره تصمیمات‌شان گرفت. بنابراین نمی‌شود انتظار داشت که آن‌ها به روال پیشینیان خود این نشست را برگزار کنند. ممکن است این موضوع پیش کشیده شود که آمریکا در قبال قدم‌هایی که کره شمالی برداشته چه چیزی برای ارائه دارد. ممکن است گفت‌وگوها تا جایی پیش رود که دو طرف دفاتری در پیونگ‌یانگ و واشنگتن تاسیس کنند تا بتوانند با یکدیگر ارتباط داشته باشند. از سوی دیگر، ممکن است اقدام‌های محدود دیگری را نیز بتوان پی گرفت. شاید کره شمالی با اعلام این‌که قصد ادامه فعالیت‌های هسته‌ای خود را ندارد بتواند به امتیازهایی دست یابد؛ مانند تبادل نفت و ذغال‌سنگ با چین که ممکن است از جمله امتیازهای مطرح‌شده در این زمینه باشد.
وی گفت: مشکل اصلی اینجاست که کره‌شمالی برنامه‌های موشکی و هسته‌ای گوناگونی دارد و همچنان به ساخت تسلیحات ادامه می‌دهد. بنابراین تا پیش از ملغی شدن این فعالیت‌ها نمی‌توان چندان به برداشته شدن تحریم‌ها در مقیاس بزرگ امیدی بست.
این استاد روابط بین‌الملل در ادامه گفت: گمان نمی‌کنم دو طرف برای چنین توافق همه‌جانبه‌ای آماده باشند. چنین توافق‌هایی، مانند برجام، به زمان زیادی نیاز دارد. درباره توافق میان آمریکا و شوروی سابق درباره موشک‌های هسته‌ای میان‌برد نیز چنین فرآیندی طی شد و هر دو طرف نیز آماده به سرانجام رسیدن گفت‌وگوها بودند. برای رسیدن به این مهم، باید متخصصانی از جانب آمریکا یا جامعه جهانی در کره‌شمالی حضور داشته باشند تا از نابودی تسلیحات تهدیدآمیز پیونگ‌یانگ اطمینان حاصل کنند.
هاوارد استوفر در رابطه با اصرار مقام‌های کره شمالی مبنی بر کم‌کاری ایالات متحده در مذاکرات میان دو طرف گفت: البته کره شمالی این مدعا را دارد که برنامه‌هایش را متوقف کرده، اما باید این مدعا مورد راستی‌آزمایی قرار بگیرد. تمام پایگاه‌های تسلیحاتی کره شمالی باید در برابر دیدگان جامعه جهانی قرار بگیرد و باید این اطمینان به‌وجود بیاید که کره‌شمالی دیگر تهدیدی برای کسی به حساب نمی‌آید.
وی گفت: برای برداشته شدن تحریم‌های سازمان ملل، پیونگ‌یانگ باید نشان دهد که برنامه‌های موشکی و هسته‌ای خود را ادامه نمی‌دهد. این موضوع به اهتمام بیشتری از آنچه تاکنون شاهدش بودیم نیاز دارد. تجربه اثبات کرده که کره شمالی بارها از این وعده‌ها داده و سپس آن‌ها را زیر پا گذاشته است. این فرآیند البته زمان زیادی می‌برد، مانند مسیری که آمریکا و شوروی سابق طی کردند.
استاد دانشگاه نیو هیون در ادامه گفت: باید به این نکته توجه کرد که کیم جونگ‌اون با قطار به ویتنام رفته است. این امر اهمیت بسیاری دارد. جالب این است که بدانید قطار کیم از چین به سمت ویتنام رفت. خب، چین و ویتنام سال‌ها پیش با یکدیگر جنگیده‌اند و پس از اتمام جنگ، ویتنام سازوکار و چیدمان خطوط راه‌آهن خود را کاملا تغییر داد تا در صورت تکرار این درگیری نیروهای چین نتوانند با قطار وارد این کشور شوند. نکته اینجاست که کیم در این سفری که با قطار انجام داده بی‌تردید از میان بسیاری از شهرهای چین عبور کرده، شهرهایی که در پی سیاست‌های مرزهای گشوده چین توانسته‌اند به رونق و شکوفایی برسند.
وی ادامه داد: همین داستان هم در مورد سفرش در ویتنام حاکم است. کیم بی‌تردید دیده که این دو کشور با حفظ سازوکار سیاسی خود چگونه توانسته‌اند آبادانی و توسعه را برای مردم خود به ارمغان بیاورند. بنابراین گمان می‌کنم این درس بسیار مهمی برای کیم جونگ‌اون باشد. او ممکن است به این نتیجه برسد که مدل چین و کره شمالی مدل بسیار خوبی برای کشورش باشد و برای رسیدن به این امر می‌تواند هوشمندانه ژتون‌های هسته‌ای خود را خرج کند.
گفت‌وگو از: کامران برادران
