بشری در گفت‌وگو با ایلنا بررسی کرد:
راهبرد ویژه ترامپ برای مقابله و مهار کره‌شمالی / نقش روسیه در تنش میان واشنگتن و پیونگ‌یانگ
تنش میان آمریکا و کره‌شمالی بدون تردید به نفع چین نخواهد بود چراکه اقتصاد پکن در حوزه صادرات به کشورهای غربی و اروپایی وابسته است و تبعات زیادی برای این کشور خواهد داشت.
«اسماعیل بشری» تحلیلگر مسائل شرق آسیا در تشریح آخرین وضعیت تنش میان آمریکا و کره‌شمالی در گفت‌وگو با خبرنگاران ایلنا اظهار کرد: شروع تنش در پرونده کره‌شمالی و ایالات متحده را باید اعزام ناو هواپیمابر آمریکا به همراه سایر ناوچه‌ها به دریای چین و به صورت کلی شرق آسیا دانست. عده‌ای در تفسیر این رویداد نظامی و سیاسی از عبارت اعزام ناوگان استفاده کردند که باید بگویم با توجه به اعزام ناو هواپیمابر و سایر ادوات سنگین دریایی که در حکم اسکورت آن به حساب می‌آیند، نمی‌توان اعزام ناوگان را به این حالت منتسب کرد. علاوه بر آن حضور نظامی ایالات متحده در شرق آسیا با چنین آرایش نظامی موضوع تازه‌ای قلمداد نمی‌شود؛ چراکه بر اساس هماهنگی‌های از قبل صورت گرفته، ایالات متحده به صورت سالانه با ژاپن و کره‌جنوبی رزمایش‌های مختلفی را به اجرا می‌گذارد اما ابعاد رزمایش امسال را باید گسترده‌تر دانست.
وی ادامه داد: از این جهت یکی از دلایل برجسته شدن رزمایش آمریکا و کره جنوبی آزمایش‌های مداوم موشکی و هسته‌ای کره شمالی بوده است که موجب شده سطح تنش‌ها افزایش پیدا کند. در این بین شاهد بودیم که از چندماه گذشته تاکنون درگیری لفظی بین مقام‌های ایالات متحده و کره‌شمالی و تهدیدهای متقابل دیپلماتیک و سیاسی به وجود آمد و به نوعی طرفین، پاسخ ادعاهای یکدیگر را در صحنه دیپلماتیک و حتی در شورای امنیت سازمان ملل متحد داده بودند. اما واقعیت این است که هیچکدام از دو طرف به دنبال افزایش تشنج و درگیری مستقیم با یکدیگر نیستند، چراکه اگر چنین حالتی اتفاق بیافتد، بدون تردید ژاپن، کره‌جنوبی، چین و حتی آمریکا در این پرونده درگیر خواهند شد و به عبارت دیگر می‌توانیم بگوییم که این کشورها در مدار تهدیدهای مذکور قرار خواهند گرفت.
اگر نگاهی به عملکرد کاخ سفید پس از پیروزی ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکا بیاندازیم، به صورت واضح می‌بینیم که وی در صدد بوده تا توپ را به زمین کره‌شمالی بیاندازد. از این جهت با توجه به راهبردهای بلندمدت ایالات متحده در جغرافیای شرق آسیا باید بگوییم که واشنگتن در صدد است تا بتواند با طرح چنین سناریوهایی زمینه‌ساز حضور و تثبیت خود در منطقه شرق آسیا شود. از جهتی دیگر باید بگوییم که ترامپ به دنبال آن است تا حوزه پاسیفیک را همچنان برای اجرای سیاست‌های خود امن نگه دارد تا بتواند هژمونی خود نسبت به کشورهای ناحیه دریای چین، ژاپن و شبه جزیره کره را زنده نگه دارد.
این کارشناس مسائل شبه‌جزیره کره با اشاره به استقرار سامانه موشکی تاد در کره جنوبی عنوان کرد: کنشگری نظامی ایالات متحده به رهبری دونالد ترامپ تا حدود زیادی موجب ناراحتی چین خواهد شد. به صورتی که استقرار سامانه موشکی تاد در کره جنوبی را باید نوعی تهدید برای پکن دانست و حتی آنها معتقدند که در چنین حالتی بازدارندگی چین بالا خواهد رفت اما بر اساس سوابق موجود در این پرونده باید بگوییم که طرفین و به خصوص پکن خواهان به وجود آمدن درگیری سخت و نظامی در این منطقه نیستند. چراکه چین از حیث اقتصادی در حوزه صادرات اقلام مصرفی به کشورهایی مانند آمریکا و اروپا وابستگی دارد و از این جهت اگر سطح تنش در شبه جزیره کره افزایش پیدا کند بدون تردید اقتصاد چین به لرزه خواهد افتاد.
بشری در پاسخ به این پرسش که آیا اعزام ناوهای فرانسه به آبهای ژاپن نوعی تهدید کره‌شمالی تلقی می‌شود یا همگرایی با آمریکا، گفت: اینکه شاهد اعزام ناوهای فرانسه برای حضور در رزمایش مشترک آمریکا و ژاپن هستیم نشان می‌دهد که ایالات متحده به دنبال یک اجماع و نمایش همبستگی با شرکای استراتژیک خود به خصوص اروپایی‌ها است. به گونه‌ای که اخیراً شاهد بودیم رزمایشی توسط آمریکا در پهنه اقیانوس آرام و به صورت مشخص از هاوایی تا فیلیپین برگزار شد که اغلب تحلیلگران نظامی آن را نمایش همبستگی قلمداد کردند تا قدرت‌نمایی نظامی. از سمت دیگر حضور فرانسه در رزمایش مشترک با ژاپن و آمریکا به نوعی این پیام را مخابره می‌کند که پاریس به دلیل صنعتی بودن می‌تواند با کشورهایی مانند ژاپن که یک کشور صنعتی قلمداد می‌شود، اقدام به برقراری روابط جدید کند اما به هر حال نمی‌توانیم افزایش سطح تنش‌ها در شرق آسیا و شبه جزیره کره را به دلایل مشخص در راستای شروع یک جنگ تمام عیار بدانیم.
وی در پایان با تاکید بر اینکه نهادهای بین‌المللی باید در جهت آرام کردن کره‌شمالی گام بردارند خاطرنشان کرد: شورای امنیت سازمان ملل در حالت فعلی می‌بایست در این پرونده ورود کرده و با دادن امتیازهای کوچک به کره شمالی تا حدودی از سطح تنش‌ها بکاهد، چراکه اگر قرار باشد قطعنامه جدید علیه پیونگ‌یانگ به تصویب برسد بدون تردید روسیه آن را وتو خواهد کرد. در مقابل ممکن است عده‌ای دلیل این وتو را طرفداری مسکو از کره شمالی بداند اما واقعیت این است که روسیه به دنبال گسترش دامنه حضور خود در عرصه‌های مختلف است تا بتواند به ایالات متحده بگوید که علاوه بر سوریه و جمهوری‌های جدا شده از شوروی سابق در حوزه شرق آسیا هم حضور خواهد داشت و این موضوع پررنگ شدن عرصه رقابت را نمایان می‌کند، اما باید به خاطر داشته باشیم که آسیب اصلی در این پرونده متوجه مردم کره شمالی و منطقه شرق آسیا خواهد بود.
