انتخابات پارلمانی ایرلند آغاز شد
رای‌گیری در انتخابات پارلمانی جمهوری ایرلند در حالی آغاز شد که نظرسنجی‌ها از احتمال ناکامی ائتلاف حاکم در حفظ اکثریت پارلمانی خبر می‌دهد.
به گزارش ایلنا به نقل از بی‌بی‌سی، این انتخابات در حالی برگزار می‌شود که ائتلاف به رهبری «ادنا کندی» از حزب محافظه‌کار «فینه‌گیل» با مشارکت حزب میانه‌رو کارگر که از سال ۲۰۱۱ قدرت را در دست داشته تاکید دارد که ادامه سیاست ریاضت اقتصادی این ائتلاف برای بازگشت رونق به اقتصاد ایرلند لازم است.
شعار حزب فینه‌گیل در این انتخابات «بیایید راه‌مان به سوی رونق را ادامه دهیم» بوده و این حزب با اشاره به موفقیت دولت ائتلافی در جلوگیری از وخامت اوضاع اقتصادی در پی بحران مالی دهه گذشته، از مردم خواسته است از سیاست ریاضت اقتصادی تا بازگشت رونق کامل حمایت کنند.
ایرلند عضو حوزه پول واحد اروپایی - یورو - است و در حالی که تا چند سال پیش، این نگرانی وجود داشت که ممکن است به دلیل بدهی سنگین دولتی گرفتار همان مشکلاتی شود که گریبانگیر یونان شد، این کشور توانسته است به رشد اقتصادی نزدیک به هفت درصد، که بالا‌ترین نرخ رشد در میان کشورهای عضو اتحادیه اروپاست، دست یابد و بیکاری را که به مرز ۱۵ درصد رسیده بود، به زیر ۹ درصد کاهش دهد.
با این همه، احزاب مخالف دولت ائتلافی، این دستاورد را به دلایل مختلف ناکافی دانسته و از رای‌دهندگان خواسته‌اند دولت را برکنار کنند. از جمله هم حزب راستگرای «فیانا‌فیل» و هم حزب چپگرای «شین فین» گفته‌اند که اگرچه اوضاع اقتصادی بهبود یافته، اما منافع آن صرفا نصیب همه قشرهای مردم نشده و به خصوص شهرهای صنعتی کوچک و بخش کشاورزی همچنان گرفتار مشکلات اقتصادی فراوانی هستند.
به گفته آنها، در حال حاضر حتی برخی امکانات ضروری، مانند ارتباط اینترنتی موثر و سریع در دسترس ساکنان بعضی نقاط قرار ندارد و کاهش هزینه‌های دولتی در چارچوب سیاست ریاضت اقتصادی به کمیت و کیفیت خدمات رفاهی آسیب زده است.
علاوه بر احزاب اصلی، در این انتخابات، ده‌ها حزب کوچک و بزرگ و شماری نامزدهای مستقل برای راهیابی به «دیل» یا مجلس سفلای پارلمان ایرلند، رقابت می‌کنند. پارلمان ایرلند از دو مجلس «دیل» و «سنا» تشکیل یافته که تنها اعضای دیل با رای مستقیم مردم انتخاب می‌شوند و قدرت اصلی حکومتی نیز در این مجلس متمرکز است.
از زمان استقلال ایرلند از بریتانیا در دهه ۱۹۲۰ میلادی، صحنه سیاست این کشور تحت تسلط دو حزب اصلی فینه‌گیل و فیانا‌فیل بوده است اما احزاب متعدد دیگری نیز در این کشور فعالیت دارند. از جمله در انتخابات کنونی، حزب سبز‌ها و حزب مخالف ریاضت اقتصادی می‌کوشند با راهیابی به پارلمان، مانع از ادامه سیاست‌های اقتصادی دولت ائتلافی شوند.
در صورتی که نظرسنجی‌‌های انجام شده در عمل تحقق یابد، احتمال دارد که هیچ حزب واحد و حتی ائتلاف حاکم کنونی هم نتواند اکثریت لازم برای تشکیل دولت بعدی را به دست آورد. در چنین صورتی، ایرلند با یک دوره مذاکرات پیچیده و دشوار برای تشکیل دولت بعدی مواجه خواهد بود.
به دلیل شیوه خاص انتخابات پارلمانی در ایرلند و این‌که شمارش آرا باید به صورت دستی انجام گیرد، نتیجه رای‌گیری دست کم تا دو یا سه روز دیگر مشخص نخواهد شد.
جمهوری ایرلند کشوری واقع در بخش جنوبی جزیره ایرلند است که بخش شمالی آن بخشی از خاک پادشاهی متحده (بریتانیا) را تشکیل می‌دهد. ایرلند جنوبی برای چندین قرن بخشی از خاک بریتانیا محسوب می‌شد اما به خصوص از اواخر قرن نوزدهم، تلاش ملی‌گرایان برای کسب استقلال شدت گرفت.
سرانجام استقلال‌طلبان ایرلند در سال ۱۹۱۶ در اعلامیه‌ای، خود را جدای از بریتانیا خواندند و در سال ۱۹۱۹ این بخش از سرزمین‌های بریتانیا را مستقل اعلام کردند. سرانجام، براساس معاهده‌ای با دولت بریتانیا، ایرلند در سال ۱۹۲۱ استقلال خود را یافت و مورد شناسایی بریتانیا قرار گرفت.
جمعیت ایرلند جنوبی به حدود چهار میلیون و ۷۰۰ هزار نفر می‌رسد که با درآمد سرانه حدود ۴۸ هزار دلار در سال، در رده چهاردهم جهانی قرار دارند.
نظام حکومتی این کشور جمهوری پارلمانی است، قوه مجریه از دولت به رهبری نخست‌وزیر تشکیل یافته و رئیس‌جمهوری، رئیس تشریفاتی کشور است.