بیگدلی در گفت‌وگو با ایلنا تشریح کرد:
پشت‌پرده مانور زلنسکی بر حضور مزدوران خارجی در جنگ اوکراین
امکان سنجی طرح دعوای حقوقی کی‌یف علیه کشورهای مبدأ
کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: واقعیت این است که حضور مزدوران خارجی الزاماً با اجازه دولت‌هایشان نیست و اساسا زخ دادن این مسأله در تمام دنیا صادق است.
علی بیگدلی، کارشناس مسائل بین‌الملل با اشاره به ادعای زلنسکی مبنی بر حضور اتباع کشورهای آسیای میانه و آفریقا در جنگ اوکراین در گفت‌وگو با ایلنا اظهار کرد: از نظر سیاسی و با توجه به نگاه دولتها، این موضوع مشکل خاصی محسوب نمی‌شود؛ چراکه این نفرات مزدورانی هستند که در قبال دریافت پول به میدان می‌روند و حتی با شعار «می‌روم تا زنده برگردم» می‌جنگند. نمونه‌های مشابه را در بسیاری از کشورها و منازعات داشته‌ایم و چنین روندی در جهان رایج است. حتی آمریکا در جنگ ویتنام اعلام کرده بود که هرکس در کنار آمریکا بجنگد، حمایت می‌شود و به همین دلیل باید گفت که این موضوع مسئله‌ای پنهان یا غیرعادی نیست. تنها دلیلی که برخی کشورها این موضوع را آشکار نمی‌کنند، این است که نگران بدنام شدن خود هستند. از نظر عملی نیز سیاست ارتباطی با اخلاق ندارد. مزدوران پول می‌گیرند، می‌جنگند، ممکن است کشته شوند یا برگردند و اساسا این پدیده نه جدید است و نه عجیب. در شرایط کنونی، برخی معتقدند که هر دو طرف جنگ، چه روسیه و چه اوکراین، متحمل خسارات سنگینی شده‌اند و یکی از دلایل به‌کارگیری مزدوران، کمبود نیروی انسانی است.
وی ادامه داد: اکنون حتی در خود اوکراین هم برخی سفارتخانه‌های اروپایی نیروهایی را اعزام کرده‌اند که مشغول جنگیدن هستند. کشورهای دیگری مثل فرانسه هم چنین مواردی دارند و حتی گاهی این افراد به گروه‌های تبهکار شباهت پیدا می‌کنند. از نظر حقوق بین‌الملل، اعزام مزدوران به خودی خود قابل پیگیری جدی در مراجع قضایی نیست. در واقع، بیشتر جنبه رسانه‌ای و سیاسی دارد و هدف آن می‌تواند ایجاد فضای همدردی جهانی با اوکراین باشد تا حمایت بیشتری، حتی از سوی آمریکا، دریافت کند. لذا معتقدم که اروپایی‌ها با طولانی کردن این جنگ اشتباه می‌کنند؛ چراکه تداوم جنگ به ضرر خودشان است. شاید قدرت روسیه کمی کاهش یابد، اما آنها به این سادگی از میدان کنار نمی‌روند. تاریخ هم نشان می‌دهد روس‌ها در جنگ‌ها بسیار مقاوم هستند. به‌عنوان نمونه، در زمان حمله ناپلئون، روسیه توانست با بسیج نیروی انسانی گسترده (حتی از کشورهای آسیای مرکزی و بالتیک) سه میلیون نیرو در برابر فرانسه به میدان بفرستد. این توان انسانی، در کنار سرما و برف، از عوامل اصلی پیروزی روسیه بود.
این تحلیلگر مسائل سیاسی تصریح کرد: امروز هم روس‌ها تا آخرین نفر می‌جنگند و عقب‌نشینی سریع در کارشان نیست. از سوی دیگر، اروپایی‌ها نگران هستند که جنگ به ناتو یا حتی استرالیا کشیده شود و مجبور شوند مستقیماً وارد جنگ شوند. کمک‌های مالی و نظامی آنها به اوکراین برای این است که شاید بتوانند «نفس پوتین» را بگیرند، اما این کار بسیار سخت و شاید بی‌نتیجه باشد. تحریم‌های آمریکا علیه روسیه نیز به‌زودی پایان می‌یابد و مذاکراتی که انجام شده، نتیجه قابل‌توجهی نداشته است. نگرانی فعلی این است که اگر قرار باشد جنگ جهانی سومی شکل بگیرد، ممکن است در دوره پوتین و ترامپ باشد؛ چون هر دو شخصیت‌هایی غیرقابل پیش‌بینی و خطرناک هستند. در این میان، اوکراین با مانور رسانه‌ای روی موضوع مزدوران خارجی، شاید بخواهد فشار افکار عمومی را افزایش دهد. واقعیت این است که حضور مزدوران خارجی الزاماً با اجازه دولت‌هایشان نیست. ممکن است هزاران تبعه یک کشور، مانند پاکستانی‌ها در آلمان، بدون مجوز دولت خود به جبهه بروند. در مواردی، کشورهایی مانند کره شمالی نیرو اعزام کرده‌اند، اما این موضوع جداگانه قابل بررسی است و باید توجه کرد که بسیاری از این افراد ماجراجو هستند که در برابر پول می‌جنگند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: از نظر حقوقی، اقدام اوکراین علیه کشورهایی که مزدورانشان در جنگ حضور دارند، بعید است نتیجه‌ای داشته باشد. سازمان ملل نیز با دیده تردید به این ادعاها نگاه می‌کند و حتی اگر اسناد مشخصی منتشر شود، واکنش جدی نشان نخواهد داد. کشورهایی مانند پاکستان هم می‌توانند ادعا کنند که از این موضوع بی‌اطلاع بوده‌اند. در نهایت، این مسئله بیشتر یک جنگ رسانه‌ای و روانی است تا یک پرونده حقوقی قابل پیگیری.
