توقف جریان آموزش در تئاتر محیطی موجب ركود شده است

ایلنا: تقی‌زاده معتقد است هیچ آموزش رسمی درزمینه تئاتر خیابانی در دانشگاه ها نداریم و بچه ها سعی کرده اند با تکرار کارهای گذشته آموزش ببینند؛ به نظر می‌رسد این تکرار دیگر یک رکود شده است.
به گزارش ایلنا، علی تقی‌زاده دبیر جشنواره شانزدهم با بیان این مطلب درباره تصمیم دبیرخانه در خصوص بخش خیابانی، توضیح داد: هیات بازبین 70 اثر در بخش خیابانی را دیدند و پس از ساعتها بحث و گفت و گو اذعان کردند که چیزی جز تشابه آثار رسیده با کارهای جشنواره‌های دیگر دیده نشد و بهتر است یک توقف کوتاه در حد جشنواره تئاتر دانشگاهی در این روند ایجاد شود تا راه گشایی برای دوره‌های بعد باشد.
وی درباره برنامه‌ریزی جشنواره تئاتر دانشگاهی برای ترمیم این آسیب، گفت: جلساتی با داوران و برخی از دبیران دوره‌های گذشته جشنواره داشتیم و مبنا بر این شده که طی ایام جشنواره برنامه آموزشی کارگاهی داشته باشیم تا به نوعی خط دهی جدیدی را وارد ژانر خیابانی کنیم. از آنجا که بیشتر به فکر عملیاتی بودن کارگاه‌ها هستیم، این کارگاه‌های آموزشی زیر نظر فعالان تئاتر خیابانی و در سه حوزه نویسندگی، کارگردانی و بازیگری برگزار خواهد شد.
دبیر جشنواره تئاتر دانشگاهی ادامه داد: از سراسر کشور گروه‌های فعال دانشگاهی که تئاتر خیابانی کار می‌کنند را دعوت خواهیم کرد تا در ایام برپایی جشنواره در ورکشاپ شرکت کنند.
وی از تلاش برای دعوت از یک گروه تئاتر خیابانی در بخش بین‌الملل خبر داده و افزود: با گروه مطرح تئاتر خیابانی از کشور اسلونی وارد مذاکره شده‌ایم تا در این بخش اجرا و همین طور کارگاه آموزشی داشته باشند که به اعتقاد من دیدن نوع کارشان هم می‌تواند یک کارگاه باشد. این گروه روی ارتباط کار می‌کند و اعضا آن از هنرمندان مطرح این کشور هستند.
وی با یادآوری این نکته که تکراری بودن کارهای خیابانی چیز تازه‌ای در جشنواره‌ها نیست و خود دوستان بازبین در جشنواره‌های دیگر نیز با این مسئله درگیر هستند، گفت: خوشبختانه اعضا هیات بازبین در فضای تئاتر خیابانی کارکرده و با آن آشنا هستند. طی گفت و گوهای طولانی به این نتیجه رسیدیم که باید این تابو تکرار شکسته شود و با همفکری دیدیم که هیچ محلی بهتر از تئاتر دانشگاهی برای شکستن این تابو وجود ندارد.
تقی‌زاده در پاسخ به این سوال که آیا این مسئله در دوره‌های قبل هم به این شدت وجود داشته است؟ گفت: قطعا این مطلب نویی نبوده ولی در دوره‌های قبل با دید اغماض به آن نگاه شده است. ما در جشنواره شانزدهم با شعار "جستار تازه در معنا و فرم" جلو آمده‌ایم و به دنبال اتفاق تازه در هر یک از حوزه های تئاتر هستیم. درست است که جشنواره برآیند آموزش را نشان می‌دهد اما می‌تواند تلنگری نیز به آن بزند. شاید تئاتر دانشگاهی بتواند به آموزش جهت بدهد.
دبیر جشنواره تئاتر دانشگاهی در آسیب شناسی آموزش آکادمیک در حوزه تئاتر خیابانی افزود: یکی از مشکلاتی که در آموزش وجود دارد این است که هیچ واحدی به نام تئاتر محیطی یا تئاتر خیابانی نداریم. بچه‌ها چیزهایی که دیده‌اند را تکرار می‌کنند. کسانی که متولی تئاتر خیابانی بوده‌اند در زمان خودش آموزش‌هایی هم داشته‌اند و باید از زحماتشان تقدیر کرد اما ظاهرا جریان آموزش یک جایی متوقف شده و به نظر می رسد که این تکرار دیگر یک رکود شده است.
وی در ارزیابی کلی از آثاری که به این جشنواره رسیده اند گفت:کارهایی که در این بخش آمده بود به لحاظ معنا و فرم یک شکل را شامل شده و رنگ و بوی کار جدید نداشتند. بچه های تئاتر خیابانی در اثر تکرار کارهای گذشته خلاقیت را از دست داده اند. عمده کارها به سمت بداهه رفته اند، بدون تمرین های لازم و با ایده ها و طرح های سهل انگارانه. خود کارها دلیل این بیان هستند. بچه ها بیشتر به جشنواره ای بودن فکر کرده اند. معضل مهم دیگر که سال ها وجود داشته این است که یک کار تولید شده، ساله های مختلف با اسم آدم های مختلف به جشنواره های مختلف می رود و جایزه هم می گیرد. به اعتقاد من جشنواره تئاتر دانشگاهی باید در این زمینه توقف ایجاد کند. تولیدات باید دانشگاهی و برای این جشنواره باشند که به ندرت آثاری با این ویژگی ها دیده شده است. این اتفاق در جشنواره مناطق ماهم می افتد و لازم است که دبیران دوره های آینده روی آن کار کنند.