تهیه كننده نمایش كنار تیر آتش نشانی در گفتگو با ایلنا:
حمایت مالی از آثار نمایشی در مازندران بسیار كم است
براری میگوید: حداقل پنجاه درصد از آثار مورد ممیزی قرار میگیرد و خیلی با تهران یا بندرعباس یا مشهد متفاوت است.
ایلنا: آرمان براری یكی از معدود تهیه كنندگان تئاتر استان مازندران است كه تا به حال به عنوان تهیه كننده و بازیگر پنج اثر نمایشی فعالیت داشته كه آخرین آنها همكاری با علی محمدی کلاگر كارگردان نمایش " كنار تیرآتش نشانی " است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، براری ضمن اشاره به اینكه با توجه به میزان استقبال مخاطبان از تئاتر هیچكس نسبت به تهیهكنندگی نمایش علاقهای نشان نمیدهد، گفت: عامل این اتفاق هم این است كه سرمایه گذار و تهیه كننده امید زیادی برای بازگشت پول خود ندارد.
وی درخصوص میزان حمایت سازمانها و ارشاد از تئاتر در استان مازندران، بیان كرد: حمایتهایی كه سازمانهایی مثل ارشاد از آثار انجام میدهند بیشتر مربوط به اختصاص سالن اجرا میشود، از نظر مالی حمایت زیادی وجود ندارد، بیشتر در حد پرداخت هزینههای پوستر و بنر است كه زیاد نیست. شهرداری و شورای شهر هم برای اجرای نمایش "كنار تیرآتش نشانی" تعداد ده بیلبورد در اختیار گروه گذاشت اما از حمایت مالی خبری نبود.
این تهیه كننده جوان با اشاره به هزینه بالای تولید و اجرای آثار نمایشی، افزود: برای نمایش شهر قصه كه پیش از این اجرا شد، تنها حدود پنج میلیون تومان هزینه دكور پرداخت كردیم، این جدا از هزینه خورد و خوراك عوامل، طراحی لباس، نور و دیگر ملزومات است، اما نمایش نهایتا در گیشه تنها صدهزار تومان فروش داشت.
وی ادامه داد: بلیتهایی هم كه فروخته میشد برای جذب مخاطب بیشتر خرج تبلیغات كار میكردیم و بخش دیگری را برای خوراك اعضای گروه هزینه میكردیم.
براری درخصوص میزان استقبال از آثار نمایشی در استان، گفت: استقبال مردم از هنر نمایش در كل بد نست، اما نمیتوان گفت كه عالی است. دلیل چنین اتفاقی را نمیدانم اما فرهنگ تماشای تئاتر اینجا مانند استانهای بزرگ جا نیفتاده است.
وی با اشاره به مراحل جذب مجوز اجرا و ممیزیهایی كه بر آثار صورت میگیرد، تصریح كرد: در بیشتر موارد سعی میكنم برای آنچه كه خودم میتوانم تهیه كنم با مسئولان نامهنگاری نگاری نداشته باشم، به این دلیل كه مراحل اداری پیچیدگیها را بیشتر میكند. درباره ممیزی میتوان اینطور گفت كه حداقل پنجاه درصد از آثار مورد ممیزی قرار میگیرد و خیلی با تهران یا بندرعباس یا مشهد متفاوت است. مشكلی كه ما برای جذب مخاطب و گسترش هنرنمایش در استان خود داریم هم این است كه تفاوت در ممیزی و ارائه مجوزها در بابلسر یا محمودآباد متفاوت از بابل است، درحالیكه از نظر زمانی پانزده دقیقه با یكدیگر فاصله دارند.
این تهیه كننده جوان ضمن اشاره به اینكه در بابل ناچار هستیم نمایش را با غم شروع كنیم و با غم به پایان برسانیم، توضیح داد: ما حتی امكان به كار بردن بعضی دیالوگها و اصطلاحاتی كه هنرمندان تهرانی در نمایش به كار میبرند را نداریم، نه تنها تهران بلكه هنرمندان بندرعباس و مشهد هم راحتتر از ما نمایش اجرا میكنند. وقتی متن با تغییر مواجه میشود ذهن گروه به میزان زیادی درگیر پیدا كردن جایگزین برای دیالوگهای حذف شده میشود و ما نمیتوانیم مخاطبی كه دیدن تئاتر فاصله گرفته است را جذب سالنها كنیم.
وی ادامه داد: ما علاقه داریم در توازن و تساوی با دیگر نقاط استان كار كنیم، این قابل توجیه نیست كه امكان برگزرای كنسرت موسیقی سنتی در محمودآباد و دیگر استانها باشد اما این امكان در شهر ما وجود نداشته باشد.
آرمان براری درپایان با ابراز امیدواری نسبت به تاسیس سالنهای بیشتر به خصوص بلكباكس برای اجرای نمایش در استان مازندران، گفت: امیدواریم در آینده كارهای بسیار خوبی از شهرستانها ببینیم تا مخاطب بیشتری جذب سالنهای نمایش شوند و در نتیجه تهیه كنندگان بیشتری برای سرمایهگذاری در هنرنمایش آمادگی پیدا كنند.